M i s s y ' s | P o V
Nagmadali kaming tumakbo palabas. Event though we're still tired, we have to keep going and make sure that everyone is safe and sound.
Sinundan namin si Mio na pawis na pawis sa kakatakbo.
Pagkadating namin sa second gate ay maririnig ang kalampag at ungol ng mga zombies aa lahat. Damn. Marami sila.
Agad na kumabog ang pakiramdam ko. Something bad is going to happen!
Pagkahakbang ko pa ng isa ay nagulat na lang kaming lahat ng biglang bumukas ang gate at lumabas roon ang mga zombies.
Shit! Ang rami nila! I can't count them. Akala ko kakaunti lang ang zombies pero marami pala! Sana 'di kami nagpakampante!
Mariin kong hinawakan ang katana. Ba't ko pa kasi hindi kaagad 'to pinatalawis!? Ang tanga ko talaga.
Hawak ngayon ni Tara ang shield at Baseball bat n'ya. May mga hawak na ring panglaban angmga kasamahan ko. May hawak silang kitchen knife, hockey sticks, frying pan, shovel, sickel, rake, and a guitar? Manghaharana ba si Uno? Yeah, s'ya ang may hawak ng gitara.
But, I don't have to time to talk about it.
Paika-ikang lumapit sa amin ang mga zombies. Ang rami nila. It was like a big and parade.
Agad kong tinusok gamit ang katana ang isang babae na nakaponytail ang buhok. Sunod nama'y tinadyakan ko ang lalaking kamang kakagatin ang tuhod ko saka ko tinusok sa ulo ang katana.
Nakakapagod na, lalo't patusok ang paggamit ko at hindi panghiwa. Nakakapagod rin dahil tusok, baon, bunot ang ginagawa ko.
"Ate Missy! Use this!" tawag sa akin ni Cally! Damn! Ba't nandito ang mga bata?
Hinaboy n'ya ang isang kulay itim na plastic at sinalo ko naman ito. Ang bata talaga na 'to!
"Bumalik ka na Cally sa loob!" I warned her kaya sinunod naman n'ya ang inutos ko.
I removed the plastic and inside is a machete with sharp blade. Damn! Thank you Cally!
I smiled, it's time to kill 'em!
Agad kong hinawakan ng mariin at pinaghihiwa ang ulo ng mga zombies na papalapit sa akin. Minsan ay may nakakailag dahil natutumba sila sa pagtutulakan ng mga zombie sa likod.
May papalapit sa harap kong dalawanag babae kaya mabilis akong yumuko at sinipa ang mga paa nila kaya natumba sila.
Agad ko namang tinaga at dinurog ang nga ulo nila.
Sunod-sunod ang pagdating ng mga zombies at parami na sila ng parami.
Wala bang katapusan ang wave na'to!?
"Ilan pa!?" I asked. "Marami pa, hindi na natin 'to makakaya pa!" sagot ni Lucas.
Mukhang parami ng parami ang mga zombies kaya sigurado akong mapapagod lang kami sa kakapatay ng lahat.
"Alex!? Pakihanda ang sasakyan! Claire, Sofia, Hailee, Loraine at Gail, tumulong kayo sa pag-impake ng mahalagang gamit. Lalo na ang pagkain at armas. Basta lahat ng importanteng gamit ay idala natin now move!" utos ko at tumakbo naman silamg lima.
Nagpatuloy kami sa pagpatay ng mga countless zombies.
Tagaktak na ang mga pawis namin, pagod at unti-untina kaming nawawalan ng lakas. Pagod at hirap nang huminga.
BINABASA MO ANG
Zombious Era
Ciencia Ficción"They are here so be ready." "Don't make any noise." "Help me!" "Mom, I'm scared." Time will never stop and continues to move. Will you still waste your time if death is near? Bloody houses, bloody roads, bloody malls and bloody countries. They tho...
