Zombious Era

Chapter 36 - Reminiscing

Code's Note!

Maglalagay na ako ng mga pre-zombie apocalypse chapters also how did they manage to stay alive and protect theirselves using their own skills and technics. Lalo na't on the spot ang pangyayari at unexpected. Enjoy!

R e v ' s | P o V

Mainit ang panahon, at ngayon, kami ay nagbabantay sa itaas. Kasama ko si Mio. Silence covered up the whole atmosphere.

Kahit sa loob ng bus ay ramdam ko ang kalungkutan ng bawat isa. Though, hindi pa halos nila lubusang kilala si Noah.

Well, he is a kind and a great kuya for me. And I hate the way he lied na hindi s'ya mamamatay sa gitna ng apocalypse.

Wala naman akong magagawa, tapos na ang nangyari. And tears can't get him back to human again. Still, we're in the stage of moving on.

"Saan daw tayo papunta ngayon?" Mio asked me with his casual voice. "I don't know." I replied shortly. Wala ako sa mood para makipag-usap.

Bumalik ang atensyon n'ya sa ginagawa n'yang pag-spy sa malayuan.

Nakaupo ako ngayon sa open tent para mahanginan at hindi mainitan, while Mio just stand in the bars and use the binoculars Ailen gave him.

Napapikit ako at dinamdam ang simoy ng hangin. Peaceful.

This feeling, made me realized how far I gone. Kung paano ako nagsimula makipaglaban sa nga zombies. Kung paano ako nagulat ng may muntikan nang kumagat sa akin.

F l a s h b a c k

Nakaupo ako sa bench, ngayon ay makikipagkita ako kay Cheil. Oo, nakaabot kami ng isang taon at pitong buwan.

Pero, napansin ko, these days, mas naging busy s'ya at pati na rin ako kaya nawalan kami ng timepara sa isa't isa. Lalo na at next year ay magkokolehiyo na kami kaya tambak ang mga research papers, activities at project.

Nakaupo ako sa bench at hinihintay s'ya para magdate kami at kumain ng lunch kahit madalian lang. Nakasuot ako ng dark blue shirt, paired with black shoes and sneakers. May dala akong bouquet of flowers.

Nakita ko s'ya sa 'di kalayuan at parang nag-aalinlangang lumapit. May problema ba s'ya?

"Hey babe! How's your morning?" I asked and gave her my casual smile. I handed her the bouquet.She looked at me and she smiled too. Pero, ramdam kong pilit lang s'yang ngumiti.

"It's okay. Maayos naman."

"May problema ba babe? Is there something bothering you?" I asked.

"Ahh, eh, w-wal--"

"I insist babe, may problema ba?"

Bumuntong hinga s'ya ng malalim at tumingin sa mga mata ko. Her eyes we're teary. "L-Lets' break up Rev."

Four words that ruined my world. I stopped for a moment. Anong nangyari? May ginawa ba akong mali? May mahal na ba s-s'yang iba?

"P-Pardon babe?" I'm comtrolling my eyes and tried not to let my tears fell.

"Let's break up Rev!"

"H-Hey! Stop k-kidding! Wala tayong oras para sa mga jokes mo. Come on! L-Let's ea--"

"Stop it Rev! Let's break up!"

"No! And I won't take it! Kaya, hali ka na at kakain na tayo. We don't h-have enough time for your j-jokes--"