Chapter 29 - Apologies

117 8 0
                                    

M i s s y ' s | P o V

Wala kamig magawa kundi ang humanap muna ng mapagtataguan ng bus para makahanap kami ng madadaanan para makapasok.

Sinubukan naming dumaan kanina sa sewage pero may nakaharang na rin dong mga gamit at kapag ginalaw namin iyon ay mahahalata ng mga kalaban na may pumasok sa teritoryo nila.

And damn! Ba't ngayon lang namin naalala na pwede pa lang lagyan ng baricades ang lahat ng dadaan at lagyan ng walls!?

Sa tagal naming hindi nakalabas ng subdivision ay sinarado na pala ang city at ang tanging daan namin.

"Well, mukhang maggagabi na, we have to go back now." suko ni Uno at bumalik sa direksyon ng bus.

Ang bilis nga ng paghahanap namin eh. Well, not so fast kasi ilang beses na kaming naglibot-libot dito and not a single passage way o kahit daan patungo sa sewage.

"Hali ka na Missy. Uuwi na tayo." kaya sumabay na ako kela Uno.

➖➖➖

"Oh, kamusta?" bungad sa amin ni Mint. Nakangiti naman ang iba at naghihintay ng mga loots pero nagbago ang reaksyon nila ng makitang wala kaming dala at bagsak ang balikat namin.

"Wala na." ako na ang sumagot. "Huh? Wala? Anong wala?" singit ni Gail.

"They conquered the city." sabat ko. "They? Teka!? Sinong they?" Claire asked. "Ang mga lalaking nagha-hunt ng nga tao at pinapahirapan. They conquered the city. Nilagyan nila ang lahat ng harang at sa sewage naman ay may mga nakapatong na mga gamit." sagot naman ni Uno.

"Conquered!? Sinakop? Aba't mali iyon!" sigaw ni Tara.

"Wala na tayong nagawa, naharangwn na ang lahat. Even the sewage. Wala rin kaming malusutan." ani Jere.

"Damn, paano na tayo?" asked Swan. "We don't know. Hindi tayo panghabang buhay dito. And kapag nilusob tayo dito ng zombies ay kukulangin tayo sa sasakyan." ani Uno.

"So, tutunganga lang tayo dito and do nothing!?" singhal ni Ford. "Watch your mouth bro, hindi mo kasi alam kung ano ang sa feeling na nakikipaglaban sa zombies." awat ni Lucas.

Uh oh.

"So ano!? Sinasabi mong pabigat ako!? Na bakla ako pwera hindi ako nakikipaglaban? Tell me. Hindi ako katulad ng dalawang 'yan!" duro kay Uno at Lexa na ikinakuyom ng kamao nilang dalawa. "At ano naman ang problema mo sa amin ha!? Kung bakla kami, at least may naitulong kami sa grupong 'to. Hindi tulad mo na sobra ka pa sa bakla. Ayaw makipaglaban, tanging kayang magawa lang ay ang paggawa ng magagaang gawain." sura ni Lexa.

Nagsisimula na silang magbangayan. "Naggagawa ng magagaan? Eh ikaw nga eh, driver ka lang, wala kang alam." sagot sa kanya ni Ford.

"Ano ba talaga ang prob--" pinutol sila ng maliliit na boses na nakaupo sa sofa. "Kuya, nag-aaway po ba kayo?" inosenteng tanong ni Cally. "'Wag po kayong mag-away please?" sabi ni Ruz.

"Magbati na po kayo. Ayaw po namin ng nag-aaway. Kaya nga bati kaming apat eh." singit naman ni Via.

"Sorry babies, hindi kami nag-aaway. Nagsasabihan lang kami ng hinain namin. Fiona, Ruzert, papasukin n'yo muna si Cally at Via aayusin lang namin 'to okay? 'Wag kayong makinig o lumabas hanggang sa hindi ko kayo pinalabas." sabi ko sa dalawa at tumango sila.

"Via, Cally tara sa taas lalaro tayo doon." aya ni Fiona. Nakisabay naman silang dalawa at umakyat dala ang kani-kanilang laruan.

Pagkaakyat ng mga bata sa taas ay tumahimik ang buong paligid. Walang gustong bumasag sa katahimikan. Kaya ako na ang nagsalita. "Oh, wala ang mga bata. Magpatuloy na kayo sa pagdebate! Wala namang maitutulong ang pagbubuslahan n'yo di'ba?" I said full of sarcasm.

"Ano pa tinutunga-tunganga n'yo d'yan? Go on! Continue!" sigaw ko but still the silenced filled the whole house.

"Mabuti nama't alam n'yo ang limitasyon n'yo sa pagsalita. Nakakahiya kayo't sa harap pa ng bata magsisisihan, baka sa huli matutunan pa nila ang mga ugali n'yo." paninisi ko at lumabas sa pinto.

Lumingalinga muna ako sa paligid. Madilim na. But the stars shine brightly. Silent night.

Sa ganitong paraan ko mailalabas ang hinain ko. Pero sa gabing ito, parang naalala ko si Zia. I remembered the night nung nag-usap kaming dalawa and I asked her when will the apocalypse end.

Naghanap ako ng malinis na part na bahay.

"Oh, anong ginagawa ni Boobsie dito." narinig ko ang boses na pamilyar at ang nakakaasar na nickname na iyon na binigay ni Ailen. Bwisit.

I stayed silent at hindi s'ya kinibo.
Pumasok ako sa isang gate na may malapad na grasy area.

Sinundan ako doon ni Ailen pero diretso pa rin ako. Humiga ako at pinagmasdan ang magandang tanawin sa kalangitan.

"Ba't ang tahimik mo yata?" he Ailed. I ignored him. "Sus, nagpapasuyo si Boobsie." na ikinainis ko sa pagtawag n'ya sa akin.

"Would you please shut up. Nagpapahangin ang tao, ginugulo mo!" bulalas ko habang nakakunot noo. "Okay. By the way, what's the commotion inside the main house lately?" pangungulit n'ya. "Ask them not me. At pwede ba manahimik ka!?"

"Okay, okay kalma lang, pagkakamalan pa kitang may dalaw diyan Boobsie." pang-aasar n'ya pero nagpumigil akong sabunutan s'ya at alisan ng buhok sa kili-kili.

"Ano ba 'yang iniisip mo? At kanina ka pa hindi na mamansin?" pangungulit n'ya ulit. Nakakagigil ha!?

"It's none of your business."

"Sus, baka ako lang 'yan eh. Ayiee, kilig na 'yan." sabay sundot sa tagiliran ko kaya naoahagikhik ako. Ay parang malandi ang hagikhik, tawa pala.

"Would you please stop poking my hips!?"

"Tsk, gusto mo naman."

"Pwede ba!? Manahimik ka nga! Seryoso ang tao pero ginugulo ko!" I shouted that made him stop.

Napayuko s'ya and I felt guilty.

"L-look, sorry. Nasigawan kita kasi n-naman--" he cutted me.

"Iniisip mo ako?" ngising aso ang pinakita n'ya sa akin kaya sinabunutan ko s'ya.

"H-hey! Aray! Damn! Masakit. Stop." pagpapatigil n'ya pero patuloy pa rin ako sa pagsabunot.

"Aray! S-stop!" at napansin kong pumatak ang luha n'ya. Tsk ang weak pala neto!

Tinigil ko na ang pagsabunot sa kanya at patuloy pa rin s'ya sa pagluha. Medyo nakonsensya ako sa kanya kaya hinawakan ko ang buhok n'ya ng marahan.

"Are you okay Alien?" I asked using the nickname I gave him to lighten up the mood. But he didn't respond.

"H-huy! S-sorry nadala lang ako!" I'm a bit worried. "Okay ka lang?" I asked at hinihimas ang buhok n'ya. Pero tumulo lang ang luha n'ya na agad naman n'yang pinunasan.

"Uyy, anong gusto mo? Kunan kita ng ice? Sandali kukuha ako sa main hou--" pero pinutol n'ya ang sasabihin ko. "I want..." medyo hinimas n'ya ang buhok n'ya at tumingin sa akin.

"You want what?" I asked worriedly.

"I want... your kiss." sabay s'ya ngumisi at ngumuso.

Tangina ka Alien ka!

→End of Chapter 29←

PLEASE
VOTE
COMMENT
FOLLOW
SUPPORT
AND
SHARE

ALSO ADD ME ON;
FB: Yackecht Jore WP
Tiktok Acct: suenxvenus

Thank you for waiting and reading!

Jore😊✨

Zombious EraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon