Unicode
Namjoon ကားပေါ်ကဆင်းပြီး Club ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ဟိုအရင်က ဒီမှာပျော်ခဲ့တာ... အခုတော့
Jung Hoseok ဆိုတဲ့ကောင်လေးရှိတဲ့ Bar သာ
သူ့ ပျော်ရွှင်ရာ...။
" အစ်ကို ဒုံဆူ... အမေတို့ ဘာခိုင်းလိုက်သေးလဲ...
ကျွန်တော် နဲနဲကြာမှာ... "
" ရတယ် အစ်ကိုလေး... parking မှာကားထားခဲ့ပြီး
ညစျေးဘက် ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်...
သူဌေးကတော် ဘာမှမခိုင်းပေမဲ့ ကြုံတုန်း လိုတာ
လေးတွေ ဝယ်ချင်လို့..."
" ဟုတ်... ပြန်ရောက်ရင် အပေါ် တက်ခဲ့ဦး..."
Namjoon တံခါးဝမှာ ရပ်လိုက်တော့ လုံခြုံရေး ကောင်လေးတွေက မှတ်မိသည်မို့ ချက်ချင်း တံခါးဖွင့်ပေးသည်။
" သူဌေးလေး Namjoon မလာတာကြာပြီနော်.. "
နှုတ်ဆက်လာတဲ့ ဧည့်ကြိုကလေးမတွေကိုပြုံးပြရင်း
သူ မန်နေဂျာ Lee ကိုရှာလိုက်သည်။
" Namjoon ရေ... ဦးလေး လှမ်းပြောလို့ Hyung
စောင့်နေတာ...လာ ဒီဘက်ကို..."
" မန်နေဂျာ Lee မရှိဘူးလား... Hyung ကိုယ်တိုင်
ဝင်ကြီးကြပ်နေတာ..."
" မေတ္တာရှင်ကြီးက သူ့ကောင်လေးရဲ့ အမေဆုံးလို့
သွားကူလေရဲ့.... ငါ့ကိုပစ်ထားခဲ့တယ် "
" သူကလူတိုင်းကို လိုက်ကူနေတာ... Jin Hyung
ပြောသလိုဆို Hyung လဲ သူ့ကောင်လေးပဲ...
Hyung ကိုသူဘယ်လောက်ကူညီလဲ... ခဏဆိုပြီး
Club ဖွင့်ကတည်းက ခုထိပဲ..."
" Kim Namjoon မင်းလေ အဖေနဲ့သာ မတည့်
တာ လေသံက တစ်သံတည်း... ဦးလေးလဲ တစ်အါး
ချီးကျူးတာ..."
Namjoon ရယ်တော့ Jin Hyung ကမျက်နှာမဲ့ပြသည်။
" Hyung ဦးလေး ဖုန်းဆက်ရင်း ဘာပြောလဲ..."
" ဘာမှမပြောဘူး... မင်းလာမှာပဲပြောသွားတယ် "
တော်လိုက်တဲ့အဖေ...
" Hyung ကို စိတ်ပူနေတယ်... ဟိုဘက်က ဘာ
ပြောလဲ သိချင်လို့..."
" ဘာမှ မပြောသေးဘူး... Taehyung တော့ ခရီး
ထွက်သွားတယ်... ဒါနဲ့ မင်းကို အကူအညီတောင်း
စရာရှိလို့တဲ့.. ငါ မင်းဖုန်းနံပါတ် ပေးလိုက်တယ်..."
