Unicode
Namjoon ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ စားပွဲထိပ်မှာ အဖေက နိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ Joonho ကိုချီကာထိုင် နေသည်။ ဘေးမှာ ကောင်လေး Jung Hoseok... Mis.Cha က တဖက်အစွန်မှာ မျက်နှာငယ်နဲ့ ထိုင်နေသည်။
" Namjoon ပါလာတာလား... လာဝင်ထိုင်...
အဒေါ်ကြီး Hoseok အတွက် ထမင်း ဘယ်သူပြင်
ခဲ့တာလဲ... "
" ကျွန်မ ပါရှင့်... ထမင်းပွဲ ဟင်းပွဲတွေ အကုန်
ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ အပူခံအုပ်ဆောင်းနဲ့ အုပ်ထားခဲ့
တာပါ... သူဌေးကတော်ပြန်ခိုင်းလို့သာ ပြန်သွား
တာရှင့်.."
" Hoseok က ငါ့သားမက်နော်... ဒါက ဘယ်လို
ဖြစ်တာလဲ..."
ပလတ်စတစ်အုပ်ဆောင်းအောက် အသီးအရွက်တွေ
နဲ့ ထမင်းပန်းကန်... အံ့သြနေတဲ့ အဒေါ်ကြီးက
Mis.Cha ကိုလှမ်းကြည့်သည်။ Mis.Cha က အံ့ဩသော်လည်း သိသိနဲ့ ဘာမှပြောလိုဟန်မရှိ...
" မေးနေတယ်လေ... "
အဖေ့အသံက ဒေါသထွက်နေပြီ...
" အဖေ ခဏ... အဒေါ်ကြီးက ဘာမှမသိလောက်ဘူး
Mis.Cha လဲ ပြောရဲမှာမဟုတ်ဘူး... Hoseok
ကိစ္စမို့ သားပဲဖြေရှင်းပါရစေ... "
အဖေက ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး Joonho ကို တာနေသည်။
" အဒေါ်ကြီး မနေ့ကလဲ အသားဟင်းတွေပါ ထားခဲ့
တာလား..."
" ဟုတ်ကဲ့... ဟင်းတွေ အေးမှာစိုးလို့ အပူခံ
အုပ်ဆောင်းနဲ့ထားခဲ့တာ..."
" မနေ့ကလဲ Hoseok အာလူးဟင်းပဲ စားရတယ်..
ကျွန်တော် ဒီနေ့မှ လာပြောတာ... Hoseok က
ကျွန်တော့်ခင်ပွန်းမို့ ကျွန်တော်နဲ့ပဲ အတူတူစားမှ
ဖြစ်မယ်...
အဖေ ခွင့်ပြုတယ် မဟုတ်လား... နောက်နေ့
ကျွန်တော်တို့ သပ်သပ်ခွဲစားမယ်..."
" အေး... မင်း အမေက ဒီလိုဆို ဒီလိုပေါ့...
Mis.Cha ညည်း က ငါ့ အမျိုး ဟုတ်ရဲ့လား... "
" Mis.Cha အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး အဖေရယ်... သူလဲ
နီးရာဓါး ကြောက်တာပေါ့...
ကဲ အဒေါ်ကြီး ကျွန်တော့်ခင်ပွန်း အတွက် ညစာ
ပြင်ပေးပါ..
Mis.Cha လဲ အဖေ့ကို မပြောရဲရင် ကျွန်တော့်ကို
ပြော... ဟိုအရင် ကျွန်တော့်ကို ကာကွယ်သလို..
ခုက ဖြစ်သမျှ Jin Hyung ပြောမှသိရတယ်..."
