Unicode
" Yoongi ရယ် Hoseok ဆိုင်မှာ အဲ့လှည်းက ထား
မရဘူးလေ... ပုခက်တုန်းကလဲ ထားမရလို့
ကြိုးပုခက်ပဲဆင်ပြီး သားပုခက်ကြီး ပွဲစားသူဌေးတို့
အိမ်ပို့ထားရတယ်... ခု ဒီလှည်းကြီးက.."
" လမ်းလျှောက်ကျင့်ဖို့လေ မေမေရဲ့ ဟိုလေးက ၈လ
ကျော်နေပြီကို..."
ဒေါ်လေးမင်က ကားပေါ်က ကလေးလှည်းကို ကြည့်ရင်းပြောတော့ Yoongi Hyung က ပြန်ချေပသည်။
အလိုလိုက် အကြိုက်လိုက်လုပ်ပေးပြီး ငွေကုန်ခံခဲ့ပုံရတဲ့ Yikyung Hyung က သားအမိကြား ဘာမှဝင် မပြော.... Hoseok လည်း ကလေးချီရင်း သူတို့ ၃ ယောက်ကို ငေးကြည့်နေလိုက်သည်။ ဈေးအပြန် Hoseok မှာထားတာလေးတွေ လာပို့ရင်း Yoongi
Hyung နဲ့ တွေ့ပြီး ရန်ဖြစ်နေရတဲ့ ဒေါ်လေးမင် ကို
အားနာရသည်။
" ပွဲစားကြီးတို့ အိမ်မှာလဲ ကလေးပစ္စည်းတွေ အစုံရှိလို့
မဝယ်နဲ့လို့မှာထားတာကို..."
" ဟုတ်တယ် Hyung... Hyung အိမ်ကိုပဲ သယ်
သွားတော့... သားလေး အိမ်မှာ လာဆော့ရင်
အတော်ပဲ..."
Hoseok ဝင်ပြောလိုက်တော့ Yoongi Hyung က
ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ကားပေါ်ပြန်တက်သွားသည်။
" Hoseok အလုပ်ရှုပ်နေရင် ဟိုလေးကို ထည့်ပေး
လိုက်ပါလား... "
ငြိမ်နေတဲ့ Yikyung Hyung ကဝင်ပြောတာမို့
Hoseok ကလေးကို Yoongi Hyung ပေါင်ပေါ်
သွားတင်လိုက်သည်။ တကယ်ပါပဲ... ကလေးလက်ထဲ ရောက်လာတော့ Min Yoongi မျက်နှာက ပြုံးလို့..
" အမေ လဲ အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့လေ..."
" အေး အေး... ငါ ပစ္စည်းတွေ ဝင်ယူဦးမယ် "
Yikyung Hyung တို့ တိုးတက်ချက်...။ အမေ ခေါ်လိုက်တာ အထစ်အငေါ့မရှိ...။ Hoseok လည်း ဒေါ်လေးမင်နဲ့အတူ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
ကလေးအတွက်လိုတာထည့် ပေးရဦးမယ်လေ...
" ရည်းစားလေးတစ်ယောက်ရသွားတာ သူက မာန်
တက်နေတယ်... ငါ့ကိုနိုင်စားသလို သွားနိုင်လို့က
တော့ ဟိုက ထားခဲ့လိမ့်မယ်....
ဒါနဲ့ သူ့အတွက်သူဝယ်တာတော့ မဟုတ်လောက်ပါ
ဘူးနော် Hoseok လေး..."
" သူတို့ တူလေးကို ဝယ်ပေးချင်တာပါ ဒေါ်လေးရဲ့.."
Hoseok ပြုံးရင်း ပြောတော့ ဒေါ်လေးမင်က ခေါင်းညိမ့်ကာ ကလေးပစ္စည်းတွေလှမ်းယူသည်။
