Unicode
အဖိုး Kim အနားမှာ အဖိုးကို စောင့်ရှောက်လိုက် မီးဖိုခန်းကို ပြေးကူလိုက်နဲ့ Hoseok မအားရ...
တခါတလေ သားကို ကျောပိုးထားရသေး..
ဒီကြားထဲ မသိစိတ်က သူဌေးလေး Kim Namjoon
ကိုတွေးမိသည်။ တစ်မိုးအောက်မှာ အတူတူရှိပြီး တိတ်တိတ်လေး ကြိတ်လွမ်းရသလိုမျိုး...
" ဖိုးဖိုး ကျွန်မ သူဌေးကတော် သွားကြိုလိုက်ဦးမယ်.."
" သွား မမ... ငါ ဂွီယောင်း နဲ့ နေခဲ့မယ်..."
Mis.Cha အပြင်ထွက်သွားပြီး အဖိုး နဲ့ Hoseok
ကျားထိုး ကစားကြသည်။ အပြင်က အသံအချို့ကြောင့်
သူ နားစွင့်လိုက်ပေမဲ့ အဖိုး နဲ့ သားလေးကို ဂရုစိုက်ရ၍
အာရုံမရ... အတော်လေးကြာမှ သူဌေးကတော်ရဲ့ ဒေါသသံအပြင် သူဌေးလေးတို့ သားအဖရဲ့ အသံ ကိုကြားရသည်။
" Hoseok သူဌေးကတော် ခေါ် နေတယ်... ဟိုလေး
ကိုထားခဲ့လိုက်..."
အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ သူဌေးတို့ ၃ ယောက်...
" ငါ မဟုတ်ဘူး... ဒုံဆူအကုန်သိတယ်..."
Hoseok သူဌေးတို့နားသွားပြီးရပ်လိုက်တော့
သူဌေးလေးကသူ့ကို စိုက်ကြည့်လာသည်။
" ကလေးက မင်းကိုယ်တိုင်မွေးထားတာလား...
ဥက္ကဋ္ဌ Kim က ကလေးအဖေလား..."
ခေါင်းညိမ့်ခေါင်းခါ လုပ်နေမိချိန် သူဌေးလေးက အနားကိုရောက်လာပြီး စိတ်မရှည်စွာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကော်လံစတွေ ဆွဲစုကိုင် မ သည်...။ Hoseok မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်စအချို့ကြောင့် မျက်ဝန်းတွေကို သူဌေးလေး အကြည့်မှလွှဲဖယ်လိုက်သည်...။
" ဥက္ကဋ္ဌ Kim က ကလေးအဖေ မဟုတ်ဘူး..."
" ငါ့ ကလေး... ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား..."
ပြန်မဖြေမိ... သူဌေးလေးက ကော်လံတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ရက်ပြိုကျသွားသည်...
" မင်း က ဘယ်လို... အဖေ အစားအနစ်နာခံစရာ
မလိုဘူး Joonie..."
သူဌေးက ခေါင်းတစ်ခါခါ ဖြင့် သူ့စာကြည့်ခန်းထဲ
ဝင်သွားသည်။
" သူ Bar မှာ အလုပ်လုပ်နေရင်း ကျွန်တော်တို့
တွဲဖြစ်တာ... ကလေးက ကျွန်တော့်ကလေး...."
