Unicode
Namjoon ပန်းချီခန်းလေးထဲမှာ သူ့နောက်ဆုံး လက်ရာလေးကို အနုစိပ်ဆွဲနေမိသည်။ မနေ့က အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရတဲ့မျက်နှာလေးကြောင့် သူ့ပန်းချီကားလေး အသက်ဝင်နေသည်။ မနေ့ကမတွေ့ဖြစ်ရင် ပြည့်စုံခြင်းကင်းမည်လား သို့တည်းမဟုတ် တဝက်တပျက်ဖြစ်နေမည်လား။ နောက်နှစ်ရက်လောက်ဆို ဒီအခန်းသည်ပိတ်ရတော့မည်မို့ အချောသတ်ကို သေချာဆွဲနေမိခြင်းပင်....
တံခါးခေါက်သံတိုးတိုးကြောင့် သူခါးဆန့်လိုက်သည်။
" Mis. Cha လား...အထဲဝင်ခဲ့ပါနော် "
Namjoon စကားဆုံးတော့ တံခါးဖွင့်ဝင်လာတဲ့ Mis. Cha ရဲ့မျက်နှာမှာအံ့သြမှုတွေ..
" ဘာကိုအံ့သြတာလဲ.. ကျွန်တော့်ကိုလား ပန်းချီ
ကားတွေကိုလား.."
" နှစ်ခုစလုံးပဲ အကိုလေး... ဒီအခန်းထဲခြေချဖူးတဲ့
သူက အကိုလေးအပြင်ဘယ်သူမှမရှိဘူးလေ..
ပြီးဒီမှာရှိသမျှပန်းချီကားတွေအကုန် အကိုလေးဆွဲ
ထားတာလား... အကုန်လှတယ် "
" အင်းဟုတ်တယ်... ဒါလေးက ကျွန်တော့်နောက်
ဆုံးလက်ရာဖြစ်မလားမသိ.. "
" ဒီမှာ.. လက်ကိုင်ပုဝါလေး လျှော်ပြီးမီးပူတိုက်ခဲ့
တယ်..
" ပုံတူလေးလဲဆွဲတာပဲလား..အဲ့ကောင်လေးတော်
တော်ချောတာပဲ.. ပန်းချီဆရာတော်လို့ ပန်းချီကား
ကအသက်ဝင်တာ..."
ပန်းချီတွေကိုစိတ်ဝင်စားစွာကြည့်ရင်း ဝေဖန်နေတဲ့
Mis. Cha က လက်ကိုင်ပုဝါလေးလှမ်းပေးသည်။
" ကျွန်တော် ဒီအခန်းကို အပြီးပိတ်ရတော့မယ် "
" မနက်ကသူဌေးကတော်ပြောတာကြားလိုက်တယ်
အိမ်ထောင်ပြုပြီးရင်တော့ နှစ်ယောက်တစ်ဘဝ
လေ.. ဘယ်သူ့ကို လျှို့ဝှက်ထားထား အိမ်ထောင်
ဘက်ကိုတော့ လျှို့ဝှက်လို့မဖြစ်ဘူးရော... အဲ့ဒါ
ကြောင့် သူဌေးကတော်က ပိတ်ခိုင်းတာ... တကယ်
လို့ အကိုလေးမပိတ်ချင်ရင် သူ့ကိုအဲ့အခန်းနဲ့ မိတ်
ဆက်ပေးလိုက်ရမယ်... ကိုယ့်ဘာသာရွေးချယ်လေ
အကိုလေးရဲ့..."
