In which Neve keeps texting her deceased friend's number, at first in order to cope with the loss, and later on, as a force of habit. After four years, she is about to stop, but suddenly, the number responds.
***
An MNR epistolary collaboration wit...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
WED | 12:47 PM
Neve: Hello! Sorry ulit sa istorbo. Open pa ba offer mo?
1:15 PM
Neve: Baka busy ka pala. Wag mo na 'tong pansinin.
7:19 PM
Lorenzo: I was in a meeting It still is What's wrong?
Neve: Hala? Ang tagal naman ng meetings mo?
Lorenzo: Four consecutive, yeah
Neve: Four! Nakakain ka na ba? Joke lang sa tanong. Ang korni n'yan 🥲
Lorenzo: Haha You're stalling
Neve: 🥲 'Di mo rin naman po sinagot. Nag-message pala ako kasi may tatanong lang po sana ako. 'Di talaga ako magkukwento kasi nakapag-decide na akong pakawalan na yung gano'n.
Lorenzo: I told you to drop the po I'm not that old
Neve: Alam ko naman 'yon.
Lorenzo: How
Neve: Kaibigan mo si Jay at Sarah. Malamang 'di naglayo ang age n'yo.
Lorenzo: Smart girl
Neve: Bakit mo ba lagi sinasabi 'yan? Parang tunog Samsung o Apple ako n'yan 😅
Lorenzo: You're avoiding me That's the smartest move you can do for me :)
Neve: 'Di kita iniiwasan.
Lorenzo: You may be a yes person but I didn't peg you to be a liar
Neve: 'Di nga. Edi sana 'di kita minessage ngayon, 'di ba.
Lorenzo: Aren't you answering out of courtesy and necessity?
Neve: Paano mo nalaman? 😅 Kilalang-kilala mo na yata ako. Ang daya.
Lorenzo: Then ask about me too To even it out
Neve: Ano naman itatanong ko? Baka ayaw mo rin naman kasi ng personal saka sign 'yon ng curiosity kaya baka dapat 'wag.
