"I really miss you.."
"I really miss you.."
"I really miss you.."
"I really miss you.."
Parang sirang plakang paulit-ulit sa utak ni Syn ang sinabi ng tumawag. Sa hindi mapaliwanag na dahilan ay lumulukso ang puso niya. Familiar ang boses na iyon.
"Kung sino ka mang tarantado ka, mamatay ka na sana." Bulong niya at bitbit niya ang files habang palabas ng departamento hanggang sa makarating siya sa parking lot, she stopped when her phone rang again.
"Kong may kailangan ka, spell it." Bungad niyang sabi habang pinipigilan ang inis ng makitang kapareho ng number kanina at ng tumawag kaniya ngayon. Kapag 'to nasa harap niya lang baka nasaksak niya na ito.
"Ahmm.." Tanging narinig ni Syn na sagot sa kabilang linya.
Mas lalo siyang nainis dahil kong hihingi ito ng tulong, malamang baka wala na siyang abutang buhay kong sakali.
"Nang bubwiset ka ba? Kilala mo ba kong sino itong kausap mo." Inis nitong sambit at sumandal sa kotse niya.
"I love you, Lieutenant—"
"Kong sabog ka pa sa shabu, send your location, pupugutan kita ng ulo." Tuluyan ng kunawala ang inis ni Syn at namumula na ang mukha dahil sa inis, hindi niya alam kong pinagloloko lang siya nitong kausap niya.
Kong nasa harap ko lang ito sinapak ko ang ang pagmumuka nito! Ang kapal ng pagmumuka! I love you ka sakin!
Humalakhak lang ang lalaking nasa kabilang linya, nanlaki ang mata niya ng marinig ang tawang niya.
"Marcu—" the caller hang up the call.
"Bwesit!!" Sigaw ni Syn.
"Bakit ako aasang si Marcus yun?!" Inis na bulong nito at inis na pumasko sa kotse niya.
Pagtatawag ulit yung mgaling na lalaking 'yun, bubungad sa kaniya ang malulutong kong mura. Para malaman niya kong gaano ako kabait.
Pero paano kung si Marcus ba talaga yon? Wag naman sana, patay na si Marcus, pinatay ko na siya sa isip ko putang ina niya!
Makalipas ang ilang minuto at tumunog ulit ang phone nito. Napabuga siya ng hangin sa inis dahil hindi niya pa nga napapa andar ang kotse ay tumatawag na naman ang lalaking ito.
"Kong sino ka mang walang modo ka! Putangina kanina ka pa tawag ng tawag hindi ka naman nagsasalita, magpakita ka sa akin at lalasuglasugin ko yang pagmumuka mong hayop kai napupuno na ako sayo!" Sigaw ni Syn at hinihingal pa ito dahil sa haba ng sinabi.
"A-ate?" Sagot ng nasa kabilang linya.
Malaki ang mata ni Syn dahil narinig ang boses ng kapatid ni Marcus mula sa kabilang linya.
"Nisha.." Tanging na banggit nito.
"Bakit parang galit na galit ka ate? May nagawa ba akong mali?" Inosenteng tanong nito mula sa kabilang linya
Kagagahan Syn!
"Ahhh.. Nothing sweetie, bakit napatawag ka?" Pag-iiba nito sa usapan.
"Kasi malalim na ang gabi, hindi ka pa dumadating dito sa bahay, nag-aalala na tuloy ako." Sagot nya, she smiled, even her kuya left, she stayed by her side. She is so lucky to have concern and loving sister in law.
BINABASA MO ANG
TPC1: Unmasking The Organization (COMPLETED)
ActionNascosta La clausola sei zero cinque uno, every individual in the organization shall mask the organization by all means. Like the wind, the organization is felt but not seen. Guilty people will feel the scourge of the organization but they cannot se...
