TPC1: Unmasking The Organization (COMPLETED)

Chapter 37

Kinakapos si Syn sa paghinga nang dumilat niya ang kaniyang mga mata, humihingos siyang bumangon habang hawak ang kaniyang dibdib. Nilibot niya ang kaniyang tingin sa isang puting silid at napa-igik nang maramdaman ang sakit sa kaniyang pulsuhan.

"Azrael, calm down." Gaya ng sinabi mi Kael ay pinakalma ni Syn ang sarili, her wrist is connected to the IV fluids. Her body is aching and her heart is racing.

Kalma, Syn. Nasa hospital ka na.

"S-si Marcus?" Ang unang taning na pumasok sa isipan niya.

"Isipin mo muna ang sarili mo sa ngayon, Syn." Iyon ang sagon ng kaniyang kapatid na naghatid ng kaba sa kaniyang puso.

"Kuya, sagutin mo ako." Pinilit niyang bumangon ng maramdaman ang pagsisid ng sakit mula sa kaniyang sinapupunan.

"Sabing kumalma ka muna!" Napaigtad siya nang sigawan siya ni Kael.

"K-kuya?" Naluluha niyang usal dahil sa unang pagkataon ay sininghalan siya ng kaniyang kapatid, naninikip ang kaniyang dibdib dahil sa magkahalong sama ng loob at kaba.

"Brace yourself together, kailangan ng bata ng lakas mula sa‘yo."

"B-bata?" Ano?

"Oo, buntis ka." Kalmado nitong sagot sabay hilot ng sintido. "Hindi maganda ang nangyare sa iyo sa pangalawang linggo na nasa sinapupunan mo siya. Kailangan mong maging matatag para sa bata."

"Kuya, ano bang pinagsasabi mo?" Nanginginig ang kamay niya kasabay ng panunubig ng kaniyang mga mata. "Buhay naman ang asawa ko di'ba?" Puno ng pag-asang tanong ni Syn sa kapatid ngunit parang tumakas lahat ng pag-asa niya nang nag-iwas ito ng tingin.

"Kuya..." Pinilit niyang umalis sa kama kahit nahihirapan.

I needs to see Marcus, alive and unharmed.

"Stay still," she stopped. "Of course that jackass is still breathing." Nakangising sambit nito.

Owtomatikong inabot ni Syn ang unan saka marahas iyong tinapon sa kapatid pero tumawa lang ito habang sinasalag ang tinapon niya.

Nakahinga siya ng maluwag sa narinig sa kapatid at marahan na humiga sa kama.

"Buntis ako?" Tanong niya nang nagsink in sa utak niya ang sinabi ng kapatid.

"Oo, pero mahina ang kapit ng bata." Sa sinabi ng kapatid ay napabuntong hininga si Syn. Gaya nga ng sinabi ng doctor dati.

"Mahihirapan ako nito..." Nanubig ang mata niya nang maalala ang nangyare sa mga panahong wala ang asawa. "Nalaglagan na ako dati at malaki ang posibilidad na maulit yon." Bulong ni Syn at rinig niya ang paglapit ng kapatid sa kaniya.

"Shhh... Don't say that. Nandito na kami." Pinalis nito ang kaniyang mga luha. "Hindi na ako mawawala sa mga panahong kailangan mo ako. You know I will always put you first, you are my princess."

"Cheesy..." Natatawang sabi niya dahilan para mawala lahat ng emosyon nito.

"Stop bullying me."

"You bully me first, we're even." Syn chuckle.

Kael stared at her flatly, alam niyang nainis niya ito.

"Alam na na nang iba?" Pag-iiba niya ng usapan.

"No, it's not my pregnancy to announce."

Mahina siyang natawa dahil sa pagiging sarkastiko nito ngunit nawala ang ngiti niya sa labi nang marinig ang mabilis na yapag papalapit sa kaniyang silid.

Pareho silang naging alerto ng bigla itong binuksan ang pinto.

"Hindi ka ba marunong kumatok?" Inis na tanong ni Kael sa hinihingal na si Bogart.