Habang naliligo si Syn ay rinig nya ang pagbukas ng pinto ngunit nagtaka s'ya ng walang marinig na yapag nito, it's dangerous when you can't hear the foot steps of a person. Dalawa lang ang pagpipilian, it either a thief or a killer.Binaliwala lang iyon ni Syn at nagpatuloy sa pagsasabon sa kan'yang katawan.
"Ang aga mo nagising." Halos tumalon si Syn sa gulat ng marinig ang boses na iyon, napalingon s'ya sa kaliwa at agad s'yang napatakip ng kanyang katawan.
"Ano ba Marcus! Hindi ka man lang kumatok?!" Bulyaw n'ya rito habang tinatakpan ang masisilang bahagi ng katawan.
"What are you hiding?" He chuckle, "Nakita ko naman 'yan lahat." Hinagod s'ya ng tingin ni Marcus mula ulo hanggang paa at unti unting lumakad papalapit sa kan'ya.
"Wag kang lalapit, Marcus!" Sigaw n'ya habang pilit tinatakpan ang hubad na katawan.
Lumapit ito sa kan'ya habang s'ya naman ay umaatras hanggang sa maramdaman n'ya ang malamig na tiles sa kan'yang likuran, nilapit ni Marcus ang mukha nito sa kan'ya at halos mapugto ang hininga ni Syn dahil sa sobrang lapit.
"Good morning." Bulong nito at hinalikan ang kan'yang pisngi.
"Breakfast is ready."
Parang tumigil sa pag ikot ng mundo n'ya at napakurap kurap na lamang habang pinagmamasdan ang bulto ng asawang papalabas sa banyo.
Damn, I miss that morning kiss!
Nang makabawi ay agad n'yang pinagpatuloy ang kan'yang pagligo hanggang sa matapos, nagbihis s'ya at sinuklay ang nakalugay na buhok, naglagay s'ya ng kaunting lipstick at lumabas na sa silid.
Habang pababa sa hagdan ay rinig no Syn ang ingay ng mga kaibigan ni Marcus at kuya n'ya.
"Kuyaa!" Sigaw nya at sinalubong ito ng yakap, they are sweet to each other. Kahit hindi ito Halata ng iba pero ang pagsasamahan nilang magkapatid ang iba.
"Makayakap parang ilang taong hindi nagkita ah." Sambit ni Kael kaya agad na kumawala ang kapatid
"Ni hindi mo nga ako dinadalaw dito!" Nakasimangot na sagot ni Syn at mahinang hinampas ang braso nito.
Umiling iling lang ito at giniya s'ya patungo sa sa hapag kainan nadatnan nya si Marcus na seryosong nagbabasa ng newspaper kaya hindi nya ito pinansin habang ang kaibigan naman nito ay ngumiti sa kan'ya kaya gumanti rin s'ya ng ngiti, ngunit nagtaka s'ya ng agad na bumalik sa pagkain ang mga ito.
Lahat ng nakahain ang mukhang masasarap, mas lalong nagtubig ang bagang nya ng makita ang cookies na nakahain.
Mukhang masarap talaga!
Kumuha s'ya ng ng isang cookies at agad na sinubo, napangiti sya habang ninanamnam ang sarap nito ngunit napaangat s'ya ng kilay ng makitang sumilip si Marcus sa newspaper na hawak nito.
Tumikhim si Marcus, "do you like it?" Tanong nito, tinaasan nya lamang ito ng kilay at nagpatuloy sa pagkain. Para naman itong napahiya kaya binalik nito ang pansin sa binabasang newspaper.
"Ang sarap naman ng pagkakaluto mo Nay." Sambit ni Syn at muling kinagat ang pangalawang cookies na kinuha n'ya. Nanunuot sa bibig nito ang magkahalong linamnam ng gatas at tsokolate.
"Ah eh, anak si Marcus nagluto n'yan."
"Ano po bang niluto n'yo dito nay?" Tanong n'ya habang tinitignan ang ibang putahe.
"Wala akong niluto d'yan nak eh, mas maagang nagising ang asawa mo kesa sa akin." Kamot ulong sambit ni Nanay Rose.
"Ahh ganon ba, sige nay aalis na ako." Sambit nga at tumayo.
BINABASA MO ANG
TPC1: Unmasking The Organization (COMPLETED)
ActionNascosta La clausola sei zero cinque uno, every individual in the organization shall mask the organization by all means. Like the wind, the organization is felt but not seen. Guilty people will feel the scourge of the organization but they cannot se...