TPC1: Unmasking The Organization (COMPLETED)

CHAPTER 6

"Ano ba, Syn! Halos mabulok kami kagabi kakahintay sayo dito!" Sumalubong sa kanya ang mabahong bunganga ni Keith habang papasok s'ya sa hideout.

"Pasensya na, ang busy ko kasi kahapon." Kamot ulo n'yang alibay sa kan'yang kaibigan.

Tumaas ang kilay ng dalawa n'yang kaibigan na federal agents, it's Jean Fernandez and Keith Solana. Habang si Kristine Deluna naman ay isang kilalang doctor. They're her childhood friend, isa sila lang ang nanatili ng iwan s'ya ng lahat. Isa sila sa kan'ya na makabangon muli.

"Alam mo bang tatlong date ang hindi natuloy dahil sa pagpapatawag mo na yun." Napa awang ang bibig n'ya ng lumingon sa kay Keith.

So, kasalanan ko pa?

"Ano ba kasing ginawa mo kahapon?" Kalmadong tanong ni Kristen.

"Natulog?"

"What?! Natulog kalang? Di mo man lang kami tinawagan na umuwi nalang muna kong 'di pa ako nagyaya umuwi siguro dito na kami nakatulog." Walang pigil ang bunganga ni Keith kakatalak sa kan'ya.

"Hinimatay kasi ako kahapon." Napaupo s'ya sa sofa.

Pinagitnaan sya ng tatlo, si Jean na kanina ay parang walang pake ay nasa tabi n'ya na.

"Bakit? Anong nangyare?" Malumanay na tanong ni Jean.

"Don't tell me buntis kang bakla ka?" Panaangat ang isa n'yang kilay sa inis, bakit buntis buntis agad ang nasa utak ng mga ito?
Bumuntong hininga s'ya at yumuko, maraming bagay ang gumugulo sa utak n'ya.

"Syn." Inangat ni Kristine ang mukha. "Pwede mong sabihin sa akin ang nangyare." Sambit nito at sinabit sa likod ng kan'yang  tenga nang nakalugay n'yang buhok.

"Nahimatay ako sa morgue kahapon sa hindi ko alam na dahilan, basta arghh." Napahawak s'ya sa sariling mukha dala ng prustrasyong nararamdaman. "Hindi ko mapaliwanag, nahilo ako at nawalan ng malay. Yun lang" Saad n'ya.

"Doc, anong masasabi mo? Di'ba juntis?" Mas lalong nainis si Syn sa panunudyong ngisi ni Keith.

"Bwiset ka! Dalawang taon na wala ang asawa ko dito." Asik n'ya sa mukha ni Keith.

Kristen sigh at sinipat ang mukha n'ya "Masyado kang nagpapaka stress Syn, kailangan na talaga ng katawan mo ng pahinga." Bulong nito.

"Agree, tas pansin ko ha, ang tamlay at putla mo." Singit ni Jean.

"Siguro mas makakabuti kong mag leave Ka muna sa trabaho mo, kahit isang buwan o linggo man lang." Suhesto ni Keith.

"Pero paano ang kasong hinahawakan ko."

"Di'ba si Noah na ang naka assign sa case tungkol sa mga pinapatay na pulis." Tumango s'ya, yes, kanina lang sinabi sa kan'ya ni chief ang disisyon nito na Ilipad kay Noah ang kaso mas mabuti na din iyon para matuonan nya ng pansin ang kaso ng anak n'ya.

"Ako na ang magsasabi kay Kael ng kundisyon mong yan." Saad ni Kristen saka tumayo at hinawakan ang phone nya.

"Please, don't.. Ayokong mag alala pa si Kuya sakin, masyado na akong matanda para intindihin pa nya." Pigil nya dito.

"Ay may number ka ni Kael? Pahingi naman." Singit ni Keith kaya napairap si Kristen.

"Ano ba to, parang hindi kapatid." Inis na umalis sa pagkakaupo si Keith.

Sisingit sana s'ya sa lokohan ng dalawa nang tumunog ang kan'yang telepono

"Good evening Lieutenant, have you eaten me? I mean your dinner?"

Namilog ang mata n'ya dahil sa nabasa nyang ang mensahe galing sa damuhong na tumawag sa kanya. " damn I really miss you." Wala sa sariling bulong ni Syn.