Upside down (voltooid)

Part 3

"Jack, fijn dat je er bent"

Ik loop het kantoor in van Ethan en geef hem een hand. Ik ga dan tegenover hem zitten "Je wilde me spreken?" Ik knik en kijk hem aan "Het gaat over Yara" Hij kijkt me vragend aan "Wat is er met mijn dochter?" Ik zucht "Ik snap dat je het niet fijn vind om het te horen maar ik ga er niet mee stoppen-

"Ik weet dat jullie een paar keer hebben afgesproken"

Ik kijk hem verbaasd aan "Wat? Hoe?" "Ik denk dat mijn beveiliger van 27 jaar toch wel trouwer aan mij is dan aan mijn dochter" ik ben sprakeloos en hij lacht "Ik heb haar moeder op dezelfde leeftijd ontmoet dus ik kan jullie niet judgen" Ik kijk hem aan "Ik heb geprobeerd om het achter me te laten maar ze is perfect" Hij glimlacht "Dan lijkt ze toch wel op haar moeder"

"Hoe was haar moeder?"

Hij kijkt me aan en leunt naar achter "Ze was prachtig. Van binnen en van buiten. De manier hoe we elkaar ontmoet hadden was ook niet echt de normaalste" Ik knik "Ik heb veel met haar moeder meegemaakt maar na elke keer bleven we toch bij elkaar. We steunde elkaar in alles wat we deden en daarom kwam haar dood ook heel hard bij me aan"

"Het was niet de eerste keer dat ze in coma lag. Maar de eerste keer werd ze wel wakker na een paar weken. Dit keer ging dat niet meer. Ze was hersendood maar ik wilde het maar niet geloven. Op een gegeven moment waren al haar organen uitgeschakeld en moesten ze de stekkers eruit trekken. Yara was jong. Ik heb haar geprobeerd zo veel mogelijk uit het ziekenhuis te laten maar dat lukte niet altijd. Ze was dol op haar moeder"

"In het begin hadden Yara en ik geen goeie band. Ik begon steeds meer te werken en kwam later thuis. Totdat ik merkte dat ze echt ongelukkig was. Ik heb geprobeerd alle tijd met haar door te brengen en dat is toen aardig gelukt. Mijn zusje heeft me goed geholpen want meisjes worden natuurlijk vrouwen. Ze kreeg haar eerste menstruatie en haar hormonen begonnen echt te groeien. Daar kan ik als man weinig van zeggen maar mijn zusje heeft daar natuurlijk verstand van"

"Ze is nu een volwassen vrouw en ze doet me veel denken aan haar moeder, daarom vind ik het ook niet zo gek dat er veel mannen op haar vallen. Je bent niet de enige die naar me toe is gekomen, maar je bent wel de enige waarin ze echt interesse heeft" Ik glimlach "Ik ben blij om dat te horen"

"Maar dan weet je ook-

"Nu komen de papa dreigementen?" Ethan kijkt me lachend aan en staat op. Ik doe hem na en hij steekt zijn hand uit "Ik vertrouw je met mijn dochter" Ik neem zijn hand aan en knipoog "Het is nog pril maar ik ga ervoor" Hij knikt en we worden dan verstoord door zijn telefoon die af gaat. Hij neemt het op.

Als hij even later ophangt kijkt hij mij aan "Ik heb een vergadering. Spreek ik je een andere keer?" Ik knik "Fijne dag verder" ik loop zijn kantoor uit en daarna het gebouw. Ik stap mijn auto in en rijd weg....