Upside down (voltooid)

Part 39

We openen de deur van de dojo en ik kijk glimlachend naar binnen. Ik loop naar de muur toe met de foto's van Meneer Tanaka en sensei Sasaki. Ik ga er met mijn vingers langs en glimlach trots "Het is gelukt" Ik adem goed in en voel de tranen in mijn ogen ontstaan "Ik ben eindelijk gelukkig"

Ik kijk naar de foto van ons op de andere muur en loop er naartoe "Ik ben gelukkig en u heeft me daarmee geholpen" Ik ga er weer met mijn vinger langs en knik "Ik ben blij dat ik u in mijn leven heb gehad. U heeft me gered. U heeft de hoop nooit op mij opgegeven en daar ben ik u dankbaar voor"

Ik hoor dan de kinderen gillen en lachen "Rustig aan. Niks kapot maken" Als ik ze weer hoor gillen zucht ik en draai ik me om. Ik zie Tanner daar staren naar de foto van meneer Tanaka en glimlach.

Als ik de kinderen dan weer hoor gillen loop ik snel achter ze aan en laat ik Tanner alleen.

Tanner~

"De dag dat u overleed was de dag dat mijn leven weer naar beneden ging. Ik had alle hoop die ik had verloren en had nooit gedacht dat ik nu op deze plek met een prachtige vrouw en kinderen zou staan"

Ik kijk naar de foto en glimlach "Ik ben u dankbaar voor alles. Want ik weet het zeker. Als ik u niet had ontmoet stond ik hier nu niet. Ik ben getrouwd, heb een vrouw waarvan ik nog steeds niet weet waarom ze mij heeft gekozen. Ze heeft een hart van goud en elke keer wanneer ik weer naar haar kijk word ik meer en meer verliefd"

"Ik heb 2 kinderen en de derde is onderweg. Ze is nu 6 maanden zwanger en je zou denken dat ze dan helemaal kapot is maar geloof me. Dat is ze niet"

Ik hoor de kinderen dan weer schreeuwen en glimlach "Mijn plicht roept" Ik kijk voor de laatste keer naar de foto's en loop dan naar mijn gezinnetje.

Yara~

Ik kijk lachend naar Tasnim die blij op Noah zijn rug zit. Hij houd haar stevig vast en loopt met haar op zijn rug door het gras heen. Ik glimlach en ga zitten op de grond. Even later voel ik Tanner naast me zitten en kijk hem aan.

"Heb je je momentje gehad?" Hij knikt "Het is gek om te beseffen dat ik zonder hem hier niet eens zat" Ik glimlach en knik "Ik weet hoe je je voelt. Ik denk namelijk dat ik hier ook niet zat zonder hem" Tanner legt zijn hand op mijn buik en ik leun tegen hem aan.

"We hebben elkaars liefde gevonden in onze moeilijke tijden. Jij bent ook een groot deel geweest met mijn leven oppakken, Yara. Ik hou van je en ben je dankbaar voor alles wat je voor me hebt gedaan. Ik ben je dankbaar voor hun" hij wijst naar de kinderen die in het gras spelen "En voor haar" hij wijst naar mijn buikje en ik glimlach.

"Jullie zijn alles wat ik heb in me leven en ik zal er alles aan doen om jullie blij te houden. Alles" Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan "Ik wil de hormonen de schuld geven maar dan lieg ik. Je maakt me te emotioneel" Hij lacht en duwt me lachend naar achter in het gras. Ik moet hard lachen en hij geeft me dan kusjes op mijn wang.

"PAPA"

Ik zie de kinderen op hun vader springen en hij trekt ze lachend de grond op. Tasnim giechelt en geeft haar vader een kus. Tanner glimlacht en houd haar stevig vast. Dat word papa's kindje en ik geniet er nu al van. Noah komt op mijn benen zitten en kijkt me glimlachend aan.

"Ik hou van je mama en ik bescherm je mijn hele leven lang" Ik kijk hem lief aan en geef hem een kus "Mama heeft al super veel bescherming van papa, maar beloof jij me 1 ding?" Hij kijkt me knikkend aan "Jij beschermt je zusjes je hele leven lang" Hij knikt blij en staat op "Ik word super duper sterk net als papa"

Ik knik "Misschien nog wel sterker dan papa" Noah lacht en komt naast me zitten. Ik hou hem stevig vast en Ik voel Tanner zijn hand op mijn middel. Ik kijk hem trots aan en kijk dan naar de dojo voor ons.

Het verhaal van mijn leven stopt op dit moment. Ik lijdt een gelukkig leven met Tanner en de kids.

Maar dat mijn verhaal hier stopt betekent niet dat het verhaal helemaal stopt. Ik heb natuurlijk nog 3 prachtige kinderen.

Bereid jullie daarom ook voor op:

My life as a Martinez....