Upside down (voltooid)

Part 37

Ik loop lachend met Tanner de Dojo in en leg de boodschappen neer "Sensei? Waar bent u?" Tanner legt de andere boodschappen ook op de grond en ik loop richting de kleedkamer. Net wanneer ik het hoekje omga zie ik sensei Sasaki met een bloedende hoofd op de grond liggen.

"OMYGOD"

Ik ren naar hem toe en ga op mijn knieën naast hem zitten "TANNER, BEL DE AMBULANCE. SNEL" Ik trek bang mijn T-shirt uit en leg het met trillende handen op de wond. Sensei Sasaki legt zijn hand op de mijne en mijn tranen vallen naar beneden "Luister naar mij"

Ik kijk hem verdrietig aan en hij glimlacht klein "Jij word groot" Ik schud mijn hoofd "Ik kan dit niet zonder u" Hij knikt "Jawel, jij niet alleen. J..jij Tanner en papa" Ik schud mijn hoofd "Laat me niet in de steek. Alstublieft, ik ben al zoveel kwijt geraakt. Ik kan u niet kwijt raken"

Hij glimlacht "Ik ben altijd bij jou. Binnen ben ik bij jou. Ogen dicht, luister en als jij niks hoort. Ik bij jou" Mijn tranen stromen naar beneden en ik schud mijn hoofd "Dat is niet hetzelfde." Hij glimlacht en knikt weer "Ik hou van jou, prinses. Jij mijn leven veranderd"

Hij veegt mijn tranen voorzichtig weg en ik sluit mijn ogen. "Tanner, jij goed zorgen voor haar" Ik open ze dan weer en Sensei Sasaki knikt "Niet vergeten. Jij luister naar jezelf. Jij hier" hij wijst naar mijn hart "En niet hier" En wijst dan naar mijn hoofd "Jij eigen baas van jou. Niemand luisteren. Jij bent Yara"

Ik knik en ik voel de grip op mijn hand verzwakken. Ik voel hem wegzakken en ik leg mijn hoofd op zijn lichaam. Mijn tranen blijven naar beneden stromen en ik houd hem stevig vast.

"Ik houd ook van u. U heeft mijn leven gered" Ik voel Tanner naast me zitten en hij trekt zijn vest uit. Hij legt het om me heen en trekt me naar zich toe. Ik houd hem stevig vast en nestel me tegen hem aan. Al mijn tranen stromen naar beneden en denk dan weer aan sensei Sasaki.

Throwback~

"Jij niet stabiel" "Kom op nou. Ik val alleen. Dit werkt toch niet" sensei Sasaki lacht en neemt nog een slok van zijn thee "Jou amerikaanse hoofd moet weg. Jij niet in Amerika" Ik kijk hem geïrriteerd aan en hoor hem weer grinniken "Jullie in Amerika geen geduld"

Ik klim weer het bord op en hij knikt "Goedzo, 1 been" Ik doe een been omhoog en voel het bord wiebelen. Ik probeer mijn balans te vinden "Denk aan niks. Ogen dicht en luister" Ik doe wat hij zegt en het is dood stil. Ik hoor niks of niemand. Geen enkel geluid.

Ik adem goed in en uit en spring omhoog. Ik draai in de lucht en steek mijn been de lucht in. Ik kom dan weer op de plank en blijf stil staan. Als ik niet val open ik mijn ogen en kijk ik naar sensei Sasaki die trots naar me kijkt "Jij gedaan"

Ik spring blij op en neer en val dan met een harde klap op het water. Als ik boven water kom hoor ik hem weer lachen en zwem ik het water uit. Ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel "Jij nat, jij weg" ik lach en al de druppels die van me afvallen komen op hem terecht "Jij gek"

Ik grijns en ga dan op het zand zitten. Ik kijk naar het prachtige heldere water "Het is hier zo prachtig" "Jij hier rust. Hier anders dan Amerika" Ik knik "Ik ben hier mezelf" sensei Sasaki staat dan op en trekt mij omhoog "Kom, wij thee drinken" Ik grinnik en loop met hem mee naar het strandhuisje.

Heden~

Ik leg mijn hand op zijn begrafenis en veeg mijn tranen weg "Ik ga u missen. Ik ga me best doen om u trots te houden. Verder gaan met de dingen die u me heeft geleerd. Ik blijf aan u denken" Ik sta dan op en zet een paar stappen naar achter.

Ik voel de hand van Tanner dan op mijn middel en ik kijk hem aan. Hij veegt de laatste traantjes van mijn wangen en geeft me een kus op mijn voorhoofd "Hij is al trots op je. Dat gaat nooit weg" Ik glimlach en knik "Ik hoop het"

Ik kijk voor de laatste keer naar zijn graf en we lopen dan samen de begraafplaats af.....