Upside down (voltooid)

Part 36

"Maar het was echt zo. Je droeg alleen maar paarse of roze rokjes. Je moeder werd gek" We moeten allemaal lachen en ik moet dan terug denken aan die fantastische tijd. Een klein meisje die helemaal geen zorgen had. Heerlijk.

We horen dan de deurbel gaan en mijn vader kijkt vragend naar Michael. Michael haalt zijn schouders op en even later komen er bekende stemmen tevoorschijn. Ilay en zijn vrouw staan in de deuropening. Mijn vader staat verbaasd op "Ilay, Wat een verassing" Ilay geeft mijn vader een hand en kijkt dan mijn richting op.

"Ik kwam eigenlijk om met Yara te praten" Ik kijk hem vragend aan en ik voel Tanner naast me zijn vuisten aanspannen. Ik leg mijn hand er voorzichtig op en voel alweer dat hij rustig word.

Ik sta dan op en loop de woonkamer uit. Ilay verteld zijn vrouw dat ze mag zitten in de woonkamer en loopt dan achter me aan naar de keuken. Ik leun tegen het aanrecht en kijk hem aan "Wat is er aan de hand?"

Hij loopt naar me toe "Ik vertel je dat ik van je houd en weken later hoor ik dat je gaat trouwen met 1 of andere karate boy" Ik schud lachend mijn hoofd "Je bent ongelofelijk. Wist je dat?" "Je weet dat ik van je hou Yara. Je wist dat ik alles voor je over had"

"Hoor je wel wat je zegt? Je bent getrouwd. Ben je wel helemaal lekker in je hoofd. Je kan je gevoelens niet voor me uiten als je getrouwd bent" "Ik weet dat je hetzelfde voor me voelt. Geef het toe en we gaan er samen vandoor" Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en schud mijn hoofd "Het zou nooit tussen ons werken en dat weet je zelf ook. We passen niet bij elkaar"

Ik zie Liyanna bij de deur staan en even later staat Tanner er ook. Ik denk dat we iets te hard spraken. Ilay negeert ze en kijkt me aan "Kijk me niet zo aan. Ik schaam me al erg genoeg om je af te wijzen voor je fucking vrouw" "Onze liefde stopt nooit. We hebben dit al eerder meegemaakt"

"Ja en toen ging ik weg. Ik ging weg voor een reden. Als ik zoveel van je hield was ik niet naar de andere kant van de wereld gegaan" hij kijkt me verbaasd aan en ik knik "Toendertijd dacht ik nog dat ik van je hield. Nu is het al helemaal anders vooral omdat ik geen enkel stukje gevoel meer voor je heb. Ik ga trouwen en ben eindelijk gelukkig. Doe me na en ga verder met je vrouw. Wij bestaan niet en Ilay ik weet dat het hard klinkt, maar we gaan ook nooit bestaan"

Ik loop dan weg en hij trekt me terug. Tanner komt voor me staan en kijkt hem intimiderend aan "Je blijft met je poten van der af" Ilay lacht "Moet ik bang zijn voor jou? Karate boy" Tanner grinnikt en gaat voor hem staan "Hoop dat je weet dat ik je vingers met 1 beweging breek. Denk zorgvuldig na met de volgende woorden die je zegt"

Ilay lacht en trekt me zijn richting op. Tanner pakt zijn hand vast en draait zijn vingers om. Ilay schreeuwt van de pijn en Tanner kijkt hem aan "Ik heb je gewaarschuwd" "Sorry Sorry, Ik stop al. Ik was alleen aan het dollen" Tanner laat hem los en knikt "Dat dacht ik al"

Tanner houd mijn hand vast en trekt me mee de keuken uit. Hij legt zijn handen op mijn wangen "Gaat het?" Ik knik "Alleen een beetje overdonderd" hij geeft me een kus op mijn voorhoofd "Zeg gedag tegen je vader. We gaan" Ik knik en loop de woonkamer in.

Als ik weer de woonkamer uitloop zie ik Liyanna huilend in de armen van Ilay. Die moeten denk ik op relatietherapie. Zij is volgensmij te naïef om hem te verlaten en hij heeft niemand op dit moment. Het zijn aparte gevalletjes.

Ik pak Tanner zijn hand weer vast en we lopen samen het huis uit. Had ik het jullie niet verteld? Ik voel me veilig bij hem en vandaag is dat alleen maar meer geworden. Ik heb de juiste gevonden. Degene waar ik mijn hele leven mee ga zijn.....

~ Het verhaal komt bijna aan een einde...