Upside down (voltooid)

Part 13

"De man die Madina heeft ontvoerd is nooit meer gevonden toch?" Ethan knikt "Die is ontsnapt. Ze vertelde dat hij naar Mexico was gevlucht" Ik kijk op het bord en bekijk alle informatie "Het huis waar Madina in was, is dat leegstaand?" Eva knikt "Het zou gesloopt worden. Na de ontvoering van Madina"

Ik pak mijn laptop erbij "Wat was het adres?" "Riverstreet 56" Ik zoek het adres op en zie het huis direct staan. Ik klik op de link en zie dat het niet gesloopt is "Het huis staat op de naam William Meyers" "Meyers? Die naam komt me bekend voor" ik kijk Ethan aan en hij staat op "Meyers? Volgensmij had ik het pand van William Meyers laten slopen"

Ik kijk verder op de laptop en knik "Ethan Smith sloopt goedlopende garage van William Meyers" Ik kijk naar Ethan en hij kijkt dan naar Michael "Meyers was de achternaam van zijn moeder maar de vader had als achternaam Jacobs" Het lichtje brand alweer bij mij en ik kijk naar het bord "Landon Jacobs was de ontvoerder van Madina. Hij heeft zijn achternaam naar Meyers veranderd om onbekend te blijven"

Ik kijk Eva aan en we staan beide op. "Emily schakel twee arrestatieteams in. We hebben de locatie gevonden" Ik pak mijn extra wapen uit de la en stop het in mijn broek. Eva en ik lopen richting de uitgang. Ik zie Ethan achter ons aan lopen en net wanneer ik iets wil zeggen onderbreekt hij me "Het is mijn dochter en ze heeft me nodig als ze uit de handen van die psycho is" Ik haal mijn schouders op en we lopen het bureau uit.

Yara~

"Waarom heb je zo een hekel aan mijn vader? Waarom wil je alles wat hij heeft dood hebben?" Landon neemt een hap van zijn appel en kijkt me aan "Ten eerste: het was mijn bedoeling niet om je moeder te doden. Ik hield echt van haar alleen is het mis gegaan"

"Ten tweede: Jou vader heeft het leven van mijn familie en mij kapot gemaakt" Ik kijk hem vragend aan "Hoe?" "We hadden een garage en daar verdiende we genoeg geld mee. Doordat je vader erachter kwam dat we aan witwas deden heeft hij het pand leeg laten maken en gesloopt. We hebben niks meer sinds dien"

"Je eigen schuld. Moest je maar niet in de drugs zitten" Hij grijnst en schuift dichter naar me toe "Maar eerlijk hoor. Ik vind jou toch wel vele malen leuker dan je moeder, Yara" Mijn naam die langs zijn tong rolt maakt me gewoon misselijk. Ik wil zijn hoofd pakken en tegen het raam aan duwen.

Hij staat op en gaat achter me staan. Ik voel zijn adem in mijn nek en ik probeer mezelf los te trekken. "Je bent prachtig" Zijn gefluister maakt me misselijk en ik probeer verder van hem af te schuiven.

Ik voel dat zijn tanden om mijn oorlel zitten en ik voel mijn tranen naar beneden komen. Zijn vingers gaan langs mijn hals en net op het moment dat ik denk dat hij bij mijn borsten komt word de deur met een ruk open gemaakt.

Ik adem opgelucht uit en kijk naar de deur. Ik zie Chris of nee Jake deze richting op lopen. Hij pakt Landon bij zijn hoofd en duwt het tegen de muur. Landon valt schreeuwend op de grond en Jake zet hem in de boeien. Landon kijkt me grijnzend aan "Volgende keer maken we het af, schoonheid" Jack geeft hem nog een stoot tegen zijn hoofd en hij valt weg.

Jake loopt dan mijn richting op. Mijn tranen vallen nog steeds naar beneden "Ik ben er. Je bent veilig" Hij maakt mijn polsen los en dan mijn voeten. Hij wilt me dan in een knuffel nemen maar ik duw hem weg. Hij kijkt me verbaasd aan en ik schud mijn hoofd.

Ik sta moeilijk op "Laat me je help- "Raak me niet aan!" Hij kijkt me aan en ik neem een stap naar achter "Ik heb je verteld dat je uit mijn buurt moet blijven. Voor altijd"

Ik kijk dan naar de voordeur en zie Eva daar staan. Ze loopt naar me toe en trekt haar jas uit. Ze legt het om me heen en legt haar arm om mijn middel "Ik help je wel" Ik knik en we lopen samen naar buiten.

Als we buiten aankomen is het vol met politieauto's. Ik kijk om me heen. Zoekend naar mijn vader. Als ik hem daar zie aankomen rennen loop ik al zijn richting op en val ik in zijn armen. Hij houd me stevig vast en geeft me kusjes op mijn hoofd "Je bent veilig. Hamdoulilah, je bent veilig" Hij houd mijn hoofd vast en kijkt me aan "Heb je ergens pijn?" Ik schud mijn hoofd.

Alle lichten worden dan opeens super fel. Ik kijk gestresst om me heen en raak in paniek. Mijn vader probeert me gerust te stellen wat niet lukt en ik duw hem dan van me af.

Het jasje van Eva valt van mijn schouders en ik probeer mijn bovenlichaam te bedekken. Ik houd mijn hoofd vast en ga op mijn knieën zitten. Ik buk en probeer alle gekkigheid te vergeten. Ik weet alleen niet hoe. Hoe moet ik nu weer een normaal leven leidden? Hoe moet ik met deze informatie verder leven?

~ Hallo lezertjes,
Wat vinden jullie tot nu toe van het verhaal? Ik ben namelijk bang dat het niet goed valt. Kunnen jullie het mij alsjeblieft laten weten?