Upside down (voltooid)

Part 35

"Ik was 16. Er was een gevecht op school tussen mij en een jongen. Ik wilde eerst niks doen want ik zat op therapie. Therapie om mijn agressieproblemen in bedwang te houden. Ik was van plan niks te doen totdat hij over mijn moeder begon"

Tanner zucht en gaat verder.

"Mijn moeder heeft al die tijd in de ellende van mijn vader gezeten. Toen mijn vader vreemd op haar ging stuurde hij haar weg. Hij had een andere vrouw gevonden vertelde hij"

"De jongen waarmee ik vocht was de zoon van mijn vader zijn vrouw. Hij wist hoe hij mij gek kon maken en het is hem gelukt ook. We kwamen in een gevecht terecht en het ging mis. Hij viel over de reling heen en hij kwam op de trap terecht. 2 verdiepingen naar beneden"

Ik kijk hem geschrokken aan en hij knikt.

"Hij raakte verlamd van zijn heup tot aan zijn benen. Fysiotherapie heeft hem goed gedaan want hij kan nu weer lopen. Alleen het schuldgevoel dat ik voor hem heb blijft altijd aan me knagen"

"Ik heb gezeten voor mijn daad. 4 maanden zat ik in de gevangenis voor mishandeling. Daar kwam ik meneer Tanaka tegen. Hij was de schoonmaker van de gevangenis en hij heeft me flink geholpen in de tijd dat ik zat. Hij sprak vaak met me waardoor ik mijn gevoelens kon uiten"

"Toen ik uit de gevangenis kwam had ik niemand. Ik hoorde dat mijn moeder verhuisd was en me in de steek had gelaten. Meneer Tanaka ving me op. Hij gaf me onderdak en ik leefde met hem voor 6 jaar. Ik heb in die 6 jaar enorm veel van hem geleerd. Hij vertelde me dingen waar ik wijzer van werd. Tot de dag van vandaag ben ik hem dankbaar voor alles wat hij voor me heeft gedaan. Laat me zeggen dat ik zonder hem hier niet zat, met jou"

Ik voel de tranen in mijn ogen ontstaan en leg mijn hand op zijn wang "Het spijt me. Ik heb al die tijd gedaan alsof ik zielig was met mijn verleden maar ik zou niet weten hoe erg het voor jou geweest zou moeten zijn" Hij glimlacht en schud zijn hoofd "Ik ben er sterker uitgekomen. Iedereen heeft zijn of haar verhaal waar ze sterker uitkomen. Jij ook"

Ik leg mijn voorhoofd tegen de zijne en mijn tranen stromen naar beneden "Ik weet ook dat als meneer Tanaka er niet was geweest. Ik dit nooit had gedurfd" Ik kijk hem vragend aan en hij staat dan op. Hij pakt mijn hand vast en loopt met me naar buiten.

Het regent keihard en hij loopt richting de brug in de tuin "Wat doe je nou? Het regent?" Hij lacht en stopt dan met lopen. Hij kijkt naar de lucht en kijkt me daarna met een mooie glimlach aan.

"Dit was de plek dat ik wist wat ik nodig had ik mijn leven. Als 26 jarige man zonder enige succes dacht ik dat liefde er voor mij niet in zat. Totdat ik samen met jou op deze plek stond midden in de regen"

Ik voel de tranen weer in mijn ogen brandden "Jij hebt het stukje hart in mijn lichaam open gemaakt en er een plekje voor jezelf in gestopt. En geloof me als ik zeg dat ik het niet anders gewild had. Ik ben veel mensen in mijn leven kwijt geraakt maar jou wil ik tot de dood ons scheidt bij me houden"

Hij pakt iets uit zijn zak en gaat dan op 1 knie zitten. Ik leg mijn hand voor mijn mond en ik  zie dat de tranen ook bij hem in zijn ogen ontstaan "Lieve Yara Smith, Wil je met me trouwen?"

Ik ga voor hem op mijn knieën zitten en knik "Tuurlijk wil ik met je trouwen" Een traan stroomt bij hem naar beneden en hij glimlacht. Hij schuift de prachtige diamanten ring om mijn vinger en tilt me dan in 1 beweging op.

Ik hou hem stevig vast en kijk hem blij aan. Ik heb hem nodig in mijn leven en er mag geen dag voorbij gaan dat hij niet aan mijn zijde staat. Ik hou van hem en we zullen samen verder gaan in het leven.

Als man en vrouw!