Vlucht vol vragen

Hoofdstuk 28

'Rosalie?'
Een heldere stem vult de kamer. Mijn hand blijft stil hangen in de lucht. Ik laat hem zakken, en draai me langzaam om. Mijn ogen glijden langzaam naar het bed van Jayden. Jayden zit rechtop in bed. Vanzelf sla ik een hand voor mijn mond, en mijn ogen sperren zich wijd open. Verschillende gevoelens mengen zich in mijn buik en worden één grote brij van blijdschap. Ik kan me niet meer inhouden en storm naar Jayden toe. Jayden strekt zijn armen en ik werp me op zijn bed.
'Oh mijn god, oh mijn god,' kan ik alleen maar uitbrengen.
Jayden trekt me stevig tegen zich aan, en ik plant mijn gezicht in zijn shirt. Jayden drukt zijn lippen op mijn haren, en ik sluit genietend mijn ogen.
'Ik heb je zo gemist...' zeg ik gesmoord.
'Ik jou ook,' fluistert Jayden. 'Het was verschrikkelijk. Ik kon mijn ogen niet openen, ik kon me niet bewegen, maar ik kon je soms wel horen. Mijn hart brak toen ik je hoorde huilen.'
Ik kijk op, naar Jayden. Zijn ogen staan vol tranen.
'Blijf je bij me?' vraag ik, mijn stem trillend.
Jayden glimlacht kort.
'Ik heb je nooit verlaten,' zegt hij zacht. 'Ik ben altijd bij je gebleven, met mijn ziel.'
Jayden gaat rechter zitten, en langzaam tilt hij mijn kin op met zijn vinger. Hij kijkt me in mijn ogen. Zijn blauwe ogen stralen van emoties. Jayden komt steeds dichterbij, totdat ik uiteindelijk zijn warme ademhaling op mijn huid voel. Jayden's hand glijdt naar mijn wang, waar hij blijft liggen. De huid onder zijn hand wordt zo warm dat het lijkt alsof het vlam vat. Jayden kijkt me ademloos aan. Zijn blik schiet even naar mijn lippen, en dan drukt hij na enige aarzeling zijn lippen op de mijne. Bijna meteen lijkt er iets te ontploffen in mijn buik. Vlinders dansen woest door mijn buik. Een heerlijk gevoel kruipt door heel mijn lichaam. Ik druk mijn lippen stevig tegen die van Jayden, en kus hem terug. Het lijkt alsof alles op zijn plek valt, alsof het laatste puzzelstukje is gelegd en alles nu perfect is. Ik plaats mijn handen rond Jayden's heupen om nog dichter bij hem te zijn. Met één hand ga ik naar zijn haar, om er daar voorzichtig door heen te woelen. We blijven zo een hele tijd lang staan, genietend van elkaar. Dan laten we elkaar los. Jayden opent zijn ogen, net zoals ik. Onze ogen ontmoeten elkaar weer, en er gaat een vertrouwde schok door me heen. Ik glimlach. Plots voel ik Jayden's hand mijn hand vastpakken. We verstrengelen onze vingers met elkaar. En dat is het moment. Het moment dat ik me gelukkig voel, met Jayden aan mijn zijde. Dan hoor ik dat de deur wordt geopend. Ik kijk op. Oma en Brian staan in de deuropening. Oma glimlachend, en Brian geschokt. Brian loopt langzaam naar voren.
'Jayden...' brengt Brian onthutst uit.
Jayden laat me los en hij stort zich in Brian's armen. Een hele tijd lang omhelzen ze elkaar. En dan besef ik me, dat alles goed is.

-

Weer een kort stukje, maar ik heb wel snel geupdate:)
Dit is het laatste hoofdstuk, en hierna komt de epiloog...
God, dit verhaal ging echt heel snel, maar ik heb er wel van genoten:)
X