Vlucht vol vragen

Hoofdstuk 5

'Zullen we meteen beginnen?' vraag ik enthousiast.

Jaden knikt en hij gaat me voor naar de schietschijf. Nu ik de schietschijf beter kan bekijken zie ik dat het een geschilderd mens is waar je op moet richten.

Jayden geeft me de revolver en zegt:

'Je moet op de rode stippen richten. Die rode stippen zijn bij een mens belangrijke organen.'

Ik kijk hem aan.

'En hoe moet ik dat doen?' vraag ik sarcastisch.

Jayden kijkt me even niet-begrijpend aan, maar dan begrijpt hij dat ik nog nooit een revolver heb vastgehouden.

'Houd de revolver voor je,' zegt Jayden. 'Knijp een oog dicht en richt de revolver op het hart. Dan moet je de trekker overhalen zoals je misschien wel weet.'

Ik doe wat Jayden zegt en richt de revolver op het hart. Mijn vinger glijd naar de trekker. Ik aarzel.

'Toe dan,' spoort Jayden me aan.

Ik haal de trekker over en een oorverdovende knal laat me schrikken. Ik laat de revolver uit mijn hand vallen. Jayden begint te proesten en verontwaardigd kijk ik achterom.

'Wat?' roep ik.

Jayden wijst naar de schietschijf.

'Kijk eens,' zegt hij.

Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en zie dat de kogel niet in de schietschijf is gekomen maar ver erbuiten.

'Voor je eerste keer is het nog best wel goed,' zegt Jayden proestend van het lachen.

Ik rol met mijn ogen.

'Oké,' zegt Jayden. 'De volgende keer moet je proberen om je pistool wat stiller te houden tijdens het schieten. Probeer het nog eens een keer.'

Ik ga weer voor de schietschijf staan en knijp één oog dicht. Ik richt de revolver weer op de schietschijf en concentreer me alleen maar op de schietschijf. Het lijkt alsof alles om me heen vervaagd, ik heb alleen nog maar oog voor de schietschijf. Mijn vinger glijd naar de trekker en ik haal de trekker over. De oorverdovende knal vult de ruimte weer, maar deze keer laat ik de revolver niet vallen. Ik kijk naar de schietschijf en zie dat de kogel vlak bij een rode stip is ingeslagen. Mijn mond valt open en ik draai me om naar Jayden. Jayden kijkt me verbaasd aan.

'Hoe deed je dat?' vraagt hij langzaam.

Ik haal mijn schouders op. Jayden's blik verandert naar opgewonden.

'Je bent een natuurtalent!' roept hij.

Zijn gezicht breekt open in een brede lach, en bijna als vanzelf lach ik met hem mee.

'Waar heb je dat geleerd?' vraagt Jayden.

Weer haal ik mijn schouders op.

Jayden geeft me de revolver weer, en we oefenen een tijdje verder. Het gaat steeds beter, en Jayden wordt na elk schot steeds enthousiaster. Na een tijdje werpt hij een blik op zijn horloge, en hij wenkt me. Ik loop naar hem toe en kijk hem vragend aan.

'Ik ga je leren vechten,' zegt Jayden. Hij draait zich om en loopt naar een hutje aan de rand van de ruimte. Hij opent de deur en verdwijnt in het hutje. Ik hoor hem even rommelen en even later loopt hij het hutje weer uit met een aantal boksspullen in zijn handen. Hij loopt naar me toe en gooit de spullen voor mijn voeten neer. Ik bekijk ze, maar ik zie er geen bokshandschoenen tussen zitten.

'Waar zijn de bokshandschoenen?' vraag ik.

'Die heb ik niet,' zegt Jayden.

'Dat meen je niet,' zeg ik en ik kijk hem ongelovig aan.

Jayden grijnst.

'Dat meen ik wel,' zegt Jayden.

Hij bukt en graait twee dingen tussen alle spullen uit. Jayden houdt het omhoog en zegt:

'Dit is een handpad. Ik doe die om en dan kun jij ermee oefenen door erop te slaan.'

Hij schuift de twee handpads om zijn beide handen en gaat voor me staan.

'Ik denk dat je wel weet hoe je moet vechten, hè?' zegt Jayden.

Ik knik en ik bal mijn vuisten. Jayden heft de handpads op. Hij knikt, en ik begrijp dat ik mag slaan. Met volle kracht sla ik op de harde stof van de handpad, en felle pijn flitst door mijn hand. Meteen trek ik mijn hand terug en ik spring op en neer van de pijn.

'Verdomme!' kreun ik.

Ik hoor Jayden grinniken, en ik stuur hem een vernietigende blik.

'Je moet niet meteen al je kracht gebruiken,' zegt Jayden. 'Probeer het nog eens.'

We oefenen een hele tijd door, en Jayden wordt na elke klap steeds enthousiaster. Als het uiteindelijk begint te schemeren lopen we weer terug.

'Morgen gaan we weer verder,' zegt Jayden. 'Ik heb er nu al zin in.'

---------------------------------------

Sorry sorry sorry sorry!
Ik heb al superlang niet meer geupdate en nu is het ook nog eens ontiegelijk saai!
Het komt allemaal door school:(
Sorry sorry sorry sorry!
Vote/comment/follow?