Forgotten love - Peter & Mj

Rozdział 3

Tydzień później

Minął już tydzień od tego jak dziele życie superbohatera z dostawcą pizzy. Tak jak postanwiłem, przez cały tydzień chodziłem do Mj. Nie raz spotykałem tam również Ned'a. Wiem, że mówiłem, że beze mnie będzie im lepiej bo będą bezpieczniejsi, ale za tydzień i tak wyjeżdżają do MIT, więc chcę z nimi spędzić ostanie chwile. Przez ten tydzień złapaliśmy na prawdę dobry kontakt, że aż przychodziłem do nich nawet po pracy. Wiadomo, że nie jest to to samo co kiedyś i muszę uważać na to co powiem lub zrobię, ale czuję się świetnie z myślą że ich odnalazłem jak im obiecałem. Dzisiaj wszyscy mieliśmy wolne, więc postanowiliśmy się spotkać. Mj i Ned mają zaraz do mnie przyjść i będziemy układać lego jak za dawnych czasów. Od razu jak przyszli to zaczęliśmy układać. Rozmawialiśmy i śmialiśmy się tak jak kiedyś. Poczułem się, jakby nic się nie stało, a wszystko było tak samo. Po prostu zapomniałem o wszystkim. Po około 4h udało nam się ułożyć budowlę, a wtedy Ned podał mi rękę żeby zbić piątkę, a ja zacząłem robić nasze codzienne przywitanie, a co dziwne, on je nadal znał.
- Skąd ty to znasz? - Spytał Ned.
- Nie wiem, tak po prostu jakoś to zrobiłem. - Powiedziałem. Nie wiedziałem co innego powiedzieć.
- Jesteś na prawdę dziwny gościu. Jakim cudem znasz moje i mojego przyjaciela sekretne przywitanie? Obserwowałeś nas wszystkich? - Powiedział zdezorientowany Ned.
- Ja nie chciałem zrobić nic złego. - Powiedziałem.
- Ned wyluzuj. Może nawet mu powiesz że to on jest wszystkiemu winny!? - Powiedziała zdenerwowana Mj.
- Wiesz co? Nie zdziwiłbym się. - Powiedział i wyszedł.
Po tym popatrzyłem na Mj.
- Lepiej pójdę za nim. Dzięki za spotkanie i do zobaczenia. - Powiedziała i mnie przytuliła.
- Do zobaczenia... - Powiedziałem.
Co ja najlepszego zrobiłem. Przez to, że poczułem się jakby było jak dawniej to można powiedzieć, że się zdradziłem. Widać, że musiało się coś stać skoro tak zareagował. Co oni muszą mieć teraz we wspomnieniach skoro nie mnie...