Forgotten love - Peter & Mj

Rozdział 20

Miesiąc później

Od tamtej rozmowy z Mj, nadal nie zamieniliśmy żadnego słowa. Czasem był taki moment, gdzie chciałem do niej podejść i nawet po prostu porozmawiać, żeby chociaż trochę coś zmienić, lecz w ostatniej chwili się wycofywałem. Nie mogłem się wziąć na odwagę. W dalszym ciągu było widać, że jest podłamana. To nie była już ta sama Mj... To wszystko strasznie nas zmieniło pomimo naszego młodego wieku. Gdy dzisiejsze zajęcia się skończyły, chłopaki z mojego pokoju z Betty i resztą gdzieś wyszli, lecz bez Mj. Ja postanowiłem zostać w ośrodku. Wolałem zostać sam chociaż na chwilę. Podczas, gdy siedziałem na schodach przed ośrodkiem, usłyszałem, że ktoś idzie, lecz nie odwracałem się. Po tym, gdy ta osoba przeszła już dalej, zobaczyłem, że to Mj. Nie wiem czemu to zrobiłem i jak, przez to jak szybko to się działo, ale od razu jak ją zobaczyłem to wstałem i ją zawołałem.
- Mj! - Krzyknąłem.
Mj po usłyszeniu mojego wołania odwróciła się w moją stronę, spojrzała na mnie i podeszła do mnie.
- Co u ciebie? - Spytałem.
- Jest okej. A u ciebie? - Spytała.
- Może być. - Powiedziałem.
Po chwili ciszy zacząłem.
- Słuchaj, myślałem o tym wszystkim i rozumiem, że nie jesteś gotowa, więc może zaczniemy wszystko od nowa? - Spytałem.
- Co masz na myśli mówiąc od nowa? - Spytała.
- Cześć! Jestem Peter Parker, a ty? - Spytałem i podałem jej rękę na powitanie.
- Mj... - Powiedziała uśmiechając się, lecz po chwili jej wyraz twarzy zmienił się na lekko smutny. Wyglądała, jakby wstrzymywała lecące łzy, lecz nie chciałem mówić, że to widzę.
- A więc chciałbyś się zaprzyjaźnić? Wiesz dołączyłem tu miesiąc temu i byłoby mi raźniej. - Powiedział.
- Tak... Jasne. - Powiedziała.

--------------------------------------------------------------

A więc witam w kolejnym rozdziale. Przez to, że jest teraz wolne, postaram się wstawać rozdziały może nawet codziennie, także wyczekujcie. Mam nadzieję, że jak na razie wszystko się wam podoba.