De Vlinder | Vkook, Seongjoong

Chapter 6

«جزای کدام گناه ترسناک‌­تر است: بخش دوم»

۱۴دسامبر، محله­‌ی مدیسون پارک، ساعت ۱۸:۰۰ عصر

"فکر می­کنی اون زن چیزهای بیشتری می­دونست؟"

سونگهوا که بدون متوجه شدن خودش، به انگشت‌های سرگرد که هم­گام با صدای باران، روی فرمون ماشین ضرب گرفته بودن گوش سپرده بود، نگاهش رو از اون‌­ها گرفت و این‌­بار به صدای خود مرد گوش سپرد.

هونگ‌­جونگ نگاهی به اون که روی صندلی کمک­‌راننده جای گرفته و به در ماشین تکیه داده بود انداخت. لحظه‌­ای یکی از دست‌هاش رو از فرمون جدا کرد و با عقب دادن موهای نم‌دارش از روی پیشونیش ادامه داد:

"منظورم اینه که، خودت واکنش‌­هاش رو دیدی."

سرگرد ویلسون با یادآوری وضعیتی که شاهد دومین قتل فلیندر رو درش رها کرده بودن آهی کشید، بازدمش که به شکل بُخار سفیدی در فضای بینشون رها شد رو فوت کرد و جواب داد:

"فکر نمی­کنم حال روحیش اونقدر عجیب بوده باشه. جوری که از اون پسر حرف می­زد و چشم‌­هاش رو توصیف می­کرد... حداقل باید چندباری با همدیگه حرف زده باشن و حتی اگه رابطه‌ی نزدیک‌تری هم باهاش نداشته، دیدن اون­‌طور کشته شدن یک آدم..."

با به‌­هم فشردن لب‌هاش به ­همدیگه سکوت پیشه کرد و سرگرد کیم که هنوز به اون خیره شده بود، چشم‌‌هاش رو به جای چهره‌­ی اون به پایین دوخت. جایی که انگشت‌های مرد از شدت فشارشون روی بازوهاش سفید شده بودن و به آرومی می­لرزیدن.

انگشت‌های دست آزاد هونگ‌جونگ بدون لحظه‌ای فکر به سمت بخاری ماشین حرکت کردن و با بیشتر کردن درجه‌­ی اون، صداش دوباره درون ماشین پیچید:

"کُتت رو دربیار سونگ... خیس شده و جز این­که باعث بشه دمای بدنت اُفت بیشتری کنه، کمکی به حالت نمی­کنه."

سونگهوا که از توجه مرد روی تمام واکنش‌هاش گرم شده بود، نگاهش رو از اون گرفت و در سکوت سرش رو تکون داد. کُت خیسش رو در فضای کوچیک ماشین از تنش خارج کرد و با برخورد اتفاقی دستش به بازوی سرگرد که فرمون ماشین رو برای دور زدن چرخونده بود، زیرلب عذرخواهی‌ای رو زمزمه کرد.

هونگ‌جونگ بدون هیچ واکنشی به جلو خیره شد و تنها سرش رو تکون داد. مرد با رسیدنشون به مقصدی که درحال رانندگی به سمتش بود، ماشین مرکز رو در نزدیک‌­ترین جای خالی در اون منطقه پارک کرد و با خاموش کردنش، کمربندش رو باز کرد و به سمت دو صندلی عقب ماشین چرخید.