Aşkıma Sahip Çıkamadım(Düzenleniyor...)

Huzur

Herkese merhaba ^_^ Sevgili Aşkıma Sahip Çıkamadım Okuyucuları,tam tamına 19 bölüm yayımlamış olacağım.Bölümler ilerledikçe fazla heyecanlanıyorum.Beğenip beğenmemeniz konusunda çok meraklıyım.Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.Yazım hatalarım olursa kusura bakmayın.Telefondan yazdığım için fazla zorlanıyorum.Seviliyorsunuz :-**

Keyifli okumalar :)

(Multimedia-Yağmur)

(Cem Adrian-Herkes Gider Mi?)

Bulut'un anlatımı,

Öfkeyle polislere bakmaya başladım.Kaanı vuran ben değildim, fakat polislerin düşünceleri benimkilerin tam tersiydi.

"İnanın Kaana birşey yapmış olsaydım şu an elimi kolumu sallayarak gezmezdim."

"Bunu bir çok kişiden duyduk.Şimdi zorluk çıkartmayın ve bizimle gelin."

"Boşuna yormuşsunuz kendinizi.Suçlu veya şüpheli değilim."

Polisler bu dediğim şey karşısında,ellerinde ki dosyayı sıkılarak kapadı.O sırada Mertler geldi yanımıza.Onları görmemezlikten geldim ve polislerin konuşmasını bekledim.

"Bunları polis merkezinde konuşacağız.Eğer zorluk çıkartırsanız sizin açınızdan kötü olur."

Yağmura baktım.Gözleri hüzünle parlıyordu.Onun üzülmesini istemiyordum.Kafasında yanlış şeyler yorumluyordu ve her ne kadar umursamaz gözüksede benim için endişelendiğini biliyordum.

"Polislerden oldum olası nefret etmişimdir."Mertin fısıldıyla dediğine karşılık,dirseğimi karnına geçirdim.O lanet olası çenesi bir türlü susmuyordu.Nefesimi sesli bir şekilde dışarı verdim ve başımı onayladım.

"Pekala dediğiniz gibi olsun,geliyorum."Yağmurun gözlerinin dolduğunu fark ettim o an.Onu rahatlatmak için gülümsedim.Beklemediğim bir hareketle bana sarıldı.Karşılık olarak saçlarına öpücük kondurdum.

"Gitme.."dedi fısıltıyla.

"Sana söz veriyorum geleceğim.Bana inanıyormusun?"

Başını olumlu anlamda salladı.Tuttuğu elimi yavaşça çektim ve arkama bakmadan,polislerle beraber ilerlemeye başladım.İri yapılı polis beni arabaya bindirdi.Herşey bir anda gelişmişti.Yapmadığım şey karşısında,suçlu durumuna düşmüştüm.Kaan iyi biriydi.Bileklik olayını çözmüş değildim ama birinin bizi oyuna getirdiğinden adım gibi emindim.Aklımda ki tek isim o gereksiz Uzaydı.Benden nefret ettiğini ve zarar vermek istediğini kolayca anlayabiliyordum.Önce Yağmur şimdi Kaan.Çevremdekilere zarar vererek benim sinirlenmemi istiyorlardı.Ve tabi ilk hedefleri Yağmur olmuştu.Yağmura birşey yaparlarsa kendimi asla affetmezdim.Hülyayı görmem gerekiyordu kaç gündür yoktum.Oda saftı.Benim onu sevdiğimi sanan bir aptal.Arabanın durmasıyla düşüncelerim dağıldı.Polisler kolumdan tutarak beni içeriye götürdüler.

~~~

Loş ışık,karanlık odayı azda olsa aydınlatıyordu.Doğru hatırlıyorsam şu an sorgu odasındaydım ve birazdan sorguya çekilecektim.Rahattım her zaman ki gibi.Sabırla görevlilerin gelmesini bekledim.

Bir süre sonra kapı açıldı.İçeriye 40-50 yaşlı komiser ve genç bir polis girdi.İstifimi bozmadan onlara bakmaya devam ettim.Yaşlı polis karşımda ki sandalyeye oturdu ve önünde ki mavi dosyayı açtı.

"Bulut Soykan."Dedi düz bir ifadeyle.Cevap vermedim.Adımı bilmeyen yoktu zaten.

"Kaan Göktürk neyin oluyor?"Gözlerimi devirdim.Her haltı biliyorlardı fakat benim Kaanla ne olduğumu bilmiyorlardı.İlginç.