Aşkıma Sahip Çıkamadım(Düzenleniyor...)

İsteme Merasimi

Heyyyy :DSFS ben geldim :D nasılsınız? İyisiniz umarım *-* çok gülerek yazdığım bir bölümü okuyacaksınız :D Acıkçası yazarken çok keyif aldım :D o zaman size keyifli okumalar.

(Multimedia-Bulut ve Yağmur'un kıyafetleri.)

(Bölüm şarkısı -Buray İstersen :)

Deniz mavileri, bir süre gözlerimde gezindi. Bulut'un gözlerinde kendimi görmek çok güzel bir duyguydu. Onun gözleri, mavinin en güzel tonuydu. Her bakışta kıskandığım gözleri, beni farklılaştıyordu adeta. Mesela zaman duruyordu sanki. Bambaşa biri oluyordum. Gözlerine baktıkça, içinde ki o yaramaz çocuğu fark ediyordum. Bulut her ne kadar kötü biri bir yapıya sahip olsada, içinde en ufakta olsa bir masumluk olduğuna inanıyordum. Nadir zamanlarda fark ettiğim o çocuk, benden sevgi bekliyordu. Onu aşıktım. Beni ağlatsada, üzsede, ben Bulut Soykan'ı gerçekten çok seviyordum.

"Bu dediğinden bir anlam çıkardım."

Bulut'un konuşmasıyla irkildim. Sol elini saçlarımdan geçirip bana biraz daha yaklaştı.

"O zor kelimesinin arkasında sen varsın."

"Yani?"

Güldü ve dilini dudaklarında gezdirdi.

"Yanisi.. Ben o zoru seviyorum."

Zor bendim ve beni sevdiğini dile getirmişti. Karnımda uçuşmaya başlayan kelebekler, şu an delicesine dans etmemi istiyordu. Bulut yeniden beni sevdiğini söylemişti! Gerçi bunu çok farklı anlamda demişti. Herneyse sonuçta söyelmişti işte. Önemli olan, benim o anahtar kelimeyi çözmemdi.

"Heyecanlandın.."

Diye fısıldadı.

"O nerden çıktı ki?"

"Gözlerini gözlerimden kaçırıyorsun ve titriyorsun."

Doğru. Heyecanlandığım zamanlar olurdu bu gibi şeyler. Fakat Bulut'un bunu gözden kaçırmaması beni şaşırtmıştı.

"B-ben gideyim. Çocuklar merak eder."

Ondan uzaklaşıp yerde ki çantamı aldım. Arkamı döndüğümde belimi kavradı iri kolları. Nefesi enseme çarpıyordu. Bunu hissediyordum.

"Yarın akşam.. "

Yutkundum. Yarın akşam nolacaktı?

"Seni istemeye geleceğiz."

Ne?! Karnımda ki kelebekler yine uçuşmaya başlayınca hızla ona döndüm.

"Sen.. Ciddi misin?! "

Güldü ve başını salladı. Yarın beni istemeye geleceklerdi! Sevinçten ne yapacağımı bilmiyordum! Kollarımı açıp boynuna olmadığımda kahkaha attı.

"Bu kadar sevineceğini bilseydim, önceden söylerdim."

Geri çekildim.

"Olsun, sonunda öğrendim nasılsa."

Dediğimde alnını alnıma yasladı. Gözlerini kapayıp konuşmadı bir süre. Karnımda sayısızca kelebekler uçuyordu şu an...

"Bir an önce karım olmanı istiyorum Yağmur. Yarın seni istedikten sonra nikah işlemlerini halledeceğim. Onun ardından düğün için yer bakacağım. Sahi nasıl istersin düğünü?"

Dilimi dudaklarımda gezdirip yanağımı dişlemeye başladım. Heyecandan, aklımda ki kelimeleri toparlayamıyordum.

"Salonda olsun. Ama fazla kalabalık olmasın. Sonra bir sürü balonlar isterim. Renkli renkli.. Aslında en önemlisi seni isterim. Böyle siyah damatlıkla.. Ayyy!"