Özlem

133 14 3
                                    

Bu bölümü okuyan herkese selam.Bir haftadır yakalandığım grip ve boğaz ağrısı beni bitirmiş durumda.Grip halimle yazdığım bir bölümü okuyacaksınız.Sulu gözlerle ne kadar iyi oldu bilmiyorum.Yorumlarınızı eksik etmeyin.. Kucak dolusu öpücükler yolluyorum hepinize :***

Bölümü,"Sweetgirl5475'e "ithaf ediyorum♡♡♡

(Mulimedia Uzay ve su deposu :)

(Teoman-Bana Öyle Bakma ile okumanızı tavsiye ederim)

1 Saat Sonra Bulut'tan Devam..

Gözlerimi araladığımda,ilk olarak beyaz tavanla karşılaştım.Sol elimi alnıma getirip,yüzümü buruşturdum.Başım ağrıyordu.Yattığım yumuşak yataktan kalktım yavaşça.Bakışlarım, bulunduğum odada bir tur attı.Neredeydim ben? En son hatırladığım, sinir krizimin gelmesi ve Esin'in ağlamasıydı.Bakışlarım bu sefer üstüme gittiğinde kaşlarımı çatmadan edemedim.Üstüm değiştirilmişti.Kapıya doğru yürüdüm büyük adımlarla. Beyaz kapının kolunu bir hamlede açıp,kendimi odadan dışarıya attım.

"Ne zaman uyanır?"

Esin'in sesiydi bu.Merdivenler'in yanına gidip köşeye saklandım.Bir adamla konuşuyordu.

"Yarım saattir uyuyor. Birazdan uyanır merak etmeyin."

Kıyafetinden anladığım kadarıyla, Doktordu Esinle konşan.Elimi saçlarımdan geçirip,onları dinlemeye devam ettim.

"Peki iyi olacak mı?"

"Bakın Esin hanım,sevgiliniz olduğunu tahmin ettiğim genç çocuk,çevresinde bulunan insanlara zarar verme oranı oldukça yüksek.Demem o ki tedavi olması gerekiyor. Aksine böyle devam ederse.. Beyni artık çevresinde ki insanlar yerine,kendine odaklanacak ve istem dışı vücuduna büyük zaralar vermeye başlayacak.Gördüğüm kadarıyla elinden çıkarıyor acısını.İler ki zamanlarda,eli yerine haplar veya bıçak gibi şeyler kullanacaktır.Yani demek istediğim, en kısa zamanda size bildireceğim en sağlıklı kliniklerden birine,Bulut Soykan'ı yatırmanız."

Duyduklarım beynimde bilmem kaç defa yankı yapmaya başladı.Bir nevi deli yerine konulacaktım-ki böyle birşeye asla izin vermezdim-

Merdivenlerden hızla inip,Doktor bozuntusunun yakasını kavradım.

"Ne diyorsun lan sen!"

"Bakın yanlış anla-"

"Ben anlayacağımı anladım.Kimse beni o lanet yere yatıramaz! Ayrıca bu kız benim sevgilim falan değil!"

Bağırışım karşısında Esin korkuyla elini ağzına götürdü. Onu umursamadan Doktor'u kenara fırlattım.

Doktor üstünü düzeltirken gitmek için hamle yaptım.O sırada Esin kolumu kavradı.

"Bırak kolumu!"

Diye dişlerimin arasından tısladım.Esin başını iki yana salladı.

"Bak lütfen inat etme.Hem bu senin için daha sağlıklı olacak."

Genişçe gülümseyip dudaklarımı tam Esinin kulağına götürdüm.

"Sağlıklı olmamı istiyorsan,bana Yağmur'u bul."

Dedikten sonra Esin'i kendimden itip,dışarıya çıktım.

Hafiften esen rüzgar yüzüme yayılırken,asfalt'a doğru yürümeye başladım.Hızlı yürüdüğüm için bastığım yağmur birikintileri pantolonumun paçalarını ıslatıyordu.Umursamadan karşı tarafa geçtim.Doktor'un dedikleri aklıma gelince yumruklarımı sıktım.Tedavi olacakmışım falan filan.Ben Bulutsam asla Doktor veya bir başkasının lafını dinlemezdim.Bir kaç dakika sonra, görüş alanıma sahil kenarı girdi.Adımlarımı yavaşlattım.Yağmurla sık geldiğimiz yer burasıydı.Ben ne zaman başka bir yere gidelim desem Yağmur kesin bir dille olmaz derdi.Burayı neden çok severdi anlamış değildim.İleride ki kahverengi banklardan birine yürüdüm.Bu bankta Yağmur'a çıkma teklifi etmiştim.Aslına çıkma teklifi etmemiştim.Kısaca benimsin deyip dudaklarına yapışmıştım.Sonra onu sevdiğimi dedim ve beni hiç bırakma diye yalvarışlarda bulunmuştum.Birbirimize söz vermiştik.Fakat benim yaptığım aptallıklar yüzünden sözlerimiz tutulmamıştı.Ben sözümü tutamayıp ondan ayrılmıştım.Bir süre sonra yağmur yağmaya başlamıştı.Tam yerimden kalkacakken çalan telefonum yüzünden durmak zorunda kaldım.Cidden şu telefonları icat edeni dövmek istiyordum.Arayana baktığımda kaşlarım çatıldı.

Aşkıma Sahip Çıkamadım(Düzenleniyor...)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin