EPILOGUE
"Please, Tita...Trust me. Trust me with Harvie. I love your son and I promised to never leave, never doubt and always trust my husband, Harvie Rue Benjamin because that's the Benjamin's wife' promise."
Harvie frozed when he heard his wife's beg. His heart ached upon hearing her cries. Kung kanina ay gusto niyang puksain lahat ng Benjamin pero ngayon ay gusto na lang niyang maglaho.
He's ashamed. Tila nahimasmasan siya ng marinig ang sinabi ng asawa, bigla ay nawala ang itim na awrang nakapalibot sa kanya. He's back, the Harvie they knew is back.
"C-collie, stand up, hija." Naiiyak na rin ang ina niya na pinatayo ang asawa habang siya ay nanatili lang na nakatayo, natuod sa bukana ng bahay habang nakatingin sa asawa.
Shame and guilt wash over him. Tila gusto niyang saktan ang sarili sa nagawa niya sa asawa. Pauli-ulit niyang minura ang sarili pero alam niyang hindi iyon sapat, alam niyang hindi iyon kabayaran sa nagawa niya sa asawa.
Narinig niya ang magaan na papalapit na hakbang. Mabagal na nakapamulsang naglakad ang ama niya papalapit sa kanya pero wala dito ang atensyon niya dito, nakatitig pa rin siya sa asawa.
"Have you heard your wife? She's begging...she cried for you. Para hindi kayo ipaglayo kahit na may rason siyang gawin 'yun."
His eyes clouded in tears. Kumuyom ang kamao niya. Fuck, Harvie. You failed, man.
"You're so lucky to have her. Kahit na sabihin kong Collie is the best and she doesn't deserve you, a part of me was screaming that she deserves to be the Benjamin's wife. To be Harvie Benjamin's wife." Dugtong ng ama.
Alam niya. Sa pinapakita niya nitong nakaraan, ay nahihiya na siyang magpakita sa asawa. Natatakot siyang mapalapit pa rito dahil nanliliit siya sa sarili. What he did was beyond hellish but her patience and understanding was beyond heavenly. And it made him think that he doesn't deserve Collie.
"I can cure you, Harvie." Narinig niyang boses ni Tito Spade na hindi niya namalayang nakalapit na sa kanila.
Sunod-sunod na ring nagsidatingan ang ibang Benjamin.
"But you have to sacrifice, and that is to be away from your wife."
No....
Collie looked at his direction. Her eyes that's full of tears widen upon seing him.
"Harvie!"
Malaking hakbang tinahak niya para salubungin ang papalapit na asawa. The third gen ladies seems alert when he walks closer.
See what you've done, Harvie? They're all defensive when you're near as if you'll gonna hurt Collie.
Bumuka ang braso ng asawa para salubungin siya ng yakap pero imbes na tanggapin ang yakap nito ay iba ang ginawa niya.
Lumuhod siya.
He kneeled and hugged her knees made her frozed. Napasinghap rin ang tao sa paligid sa ginawa niya.
"I-i'm sorry...I'm sorry, wife...I'm sorry Collie." He cried.
Wala siyang pakialam kung saksi ang angkan niya sa pagdanguyngoy niya at pagluhod sa dalaga. Ginawa niya iyon dahil iyon ang nararamdaman niya. Lumuhod siya kasi nagkamali siya, he kneeled not because he wanted her to forgive him easily but because he wants to repent.
"H-harvie..." Pumiyok ang boses ng dalaga na pinipilit siyang hilahin pataas pero nagmatigas siya.
"I'm sorry... I failed..I failed as a bestfriend..as a husband... I-i..I shouldn't have let my inner demon take over me." He whined like a child.
BINABASA MO ANG
Hidden Desire (4th Gen #12)
Romance"Ano kamo? Magpa-transginger ka?!" Gulat na singhal na kanyang bestfriend na si Collie Felwis. "Transgender 'yun." Pagtatama niya rito pero mukhang balewala iyon sa dalaga. He sighed. "Yes, Coll. And that's final." Napailing ang kaibigan at napatul...
