hide and seek c24

53 2 0
                                    

THIS chapter is dedicated to bagaporoanne, salamat sa mga flood votes and inspired msgs mo. nagpapasalamat ako sayo, hehehe..maraming salamat!


---

momay's pov..

"kuya,kailangan na nating gumalaw dahil gumalaw na sya.?"singhal ko sa kuya ko, bat ang bagal bagal nyang gumawa ng plano tingnan mo nauunahan na kami.

"relax ka lang jan, momay..darating din tayo jan?"nakangiting sagot nya, bakit ang kalma kalma nya parati, hindi ba nya alam na gumalaw na ang kapatid ni randy, o alam nya pero wala syang plano.

"oo nga kuya, hwag mong sabihing naduduwag ka?"mapang uyam na sabi ng kapatid ko sa kuya namin.

"hindi ako naduduwag,ang gusto ko lang planado ang lahat.."-kuya.

"planado?eh! gumagalaw na nga ang kalaban..?"-sabi ko sa kanya.

"ok..mukhang atat na atat na kayong pumatay..OK..lets the killing begin!"sigaw ni kuya at kami naman ng kapatid ko ay nag apir.

alam nyo ba kung bakit gusto na namin silang patayin dahil gusto namin na mamatay na ang kapatid ni randy.

lumabas na kami ng kwarto.

naghiwa-hiwalay na kami para simulan ang plano namin.

Sa aking paglalakad,nasalubong ko si kier. Napahigpit ang hawak ko sa kutsilyo na nasa likod ko.

"Ui..nakita mo ba si junjie?"he asked me.

"Hindi"lihim akong napangiti dahil pagkakataon ko na itong patayin sya.

"Ah ok."nagkibit balikat lng ito at tumalikod na para umalis.

"Sandali"twag ko sa kanya.akma na sana sya lumingon, nang sugurin ko na sya sa dala kong kutsilyo. Sinaksak ko sya sa leeg, at sumulak ang napakaraming dugo na para bang fountain. Natalsikan pa nga ako sa dugo nya,maraming dugo ang tumalsik sakin.hinugot ko ang kutsilyo sa kanyang leeg mas lalong umulbo ang dugo nito,nalasahan ko pa nga ang dugo nito,maalat.

Natumba sya dahil nanghihina na ito dahil maraming dugo ang nawala sa kanya. Hindi nya makayang tumayo kaya gumapang nalang syang palayo sakin habang hawak hawak ang leeg nito. Nakikita ko sa kanyang mukha ang takot at gulat ng saksakin ko sxa kanina. Akalain mo ba namang sa anghel na katulad ko ay magagawa kong pumatay..hahaha..were wearing the mask of angel together w/ my brother and sister.

Habang gumapang sya palayo sakin,ako naman papalapit ako sa kanya habang hawak hawak ko ang kutsilyong hawak ko.

Mas maganda ito dahil para kaming nasa horror movie dahil madilim ang pasilyong kinarorounan namin ni kier.

"Tulongg..tulongg"he screamed.

"Hahaha..walang makakarinig sya dito..kier?"sabi ko sa kanya. Totoo naman,walang makakarinig sa kanya dito dahil andito kami sa mismong paaralan and im sure lahat ng guro ay andun na sa kani kanilang kwarto,natutulog.

"Bakit mo ito ginawa? Anong kasalanan ko sayo"ramdam ko ang takot nya at panghihina. Mabilis kong hinila ang buhok nya at pinataas ang ulo nya para makaharap ko sya.

"Im sorry..nadamay ka lang"para matapos na ang paghihirap nya, tinapos ko na sa pamamagitan ng pag gilit ko kanya leeg.

Parang fountain ang dugo nito na umaapaw sa kanyang leeg at nang malamang patay na ito,iniwan ko na sya.

__

May's pov..

Nanginig ang mga kamay ko ng mapagtantong ang susi na bigay sakin ni ate marah ay kasya sa padlock na ito ibig sabihin andito amg lahim ng ford academy. Napatingin ako kay anthony na gulat na gulat parin. Gaya ko takot din ang namayani sa kanya.

"Locked that damned door again"bulyaw nya sakin pero wala pa ako sa hustong katinuan para gawin ang sinasabi nya kaya mabilis nyang hinawi ang kamay ko na nanginginig paring nakahawak sa nakabukas na padlock,agad naman nyang nilocked ito at hinila nya ako sa tabi.

""Let's go!"sabi nya at hinila nya ako,pinigilan ko sya.

"Pe-pero..kailangan nating sunugin ang kulungan nya"nag aalangan akong umalis dito.

"Later, babalik tayo dito but before that we need to live"asik ni anthony sakin at tuluyan na nya akong nahila. Naiintindihan ko sya kung bakit gusto nyang makalayo kami dito dahil baka nasundan kami ng killer.

patakbo naming tinungo ang hagdanan. ng makarating na kami, dahan dahan naming binuksan ang pintuan. sumalubong sa amin ang madilim na pasilyo at tahimik.

dahan dahan akaming lumabas sa basement.

nang makasiguradong walang tao, agad kaming tumakbo. may nabangga kami, si roldan pala..

"Anong nangyari.bakit parang gulat na gulat kayo at takot na takot?"kita ko sa pagmumukha ni roldan ang pagtataka..

Wla ng panahon para mgexplain,wala ng oras namatay na si harvey. Kailangan na naming umalis dito. Hinila ko si roldan at tumakbo kami na parang wala ng bukas. Si roldan, panay ang tanong kung anong nangyari pero wala akong balaK sagutin ANG mga tanong nya dahil sa pagmamadali at pangamba na baka kami maabutan nya.

Nakakita si anthony ng mapagtataguan, sa isang madilim na abandonadong silid.

"Dito tayo..bilis" hinila ako ni anthony at pumasok sa silid na iyon, hatak ko rin sa kaliwang kamay ko si roldan na hanggang ngayon ay naguguluhan sa pangyayari.

Habol ang hininga namin na nakakubli sa madilim na silid na iyon.

"Teka, ano bang nagyari? Hindi ko maintindihan bakit nagtatakbuhan kayo at tila takot na takot"narinig ko ang tanong ni roldan. Hinarap ko sya at hindi ko mapigilan ang mga luha ko na kanina pa gustong lumabas.

"Patay na si harvey..pinatay sya ng killer.may killer roldan..may killer.."iyak ako ng iyak habang nagsalita.

"Ano?" Gulat na gulat sya sa sinabi ko, bakas sa kanyang mukha ang gulat.

"Tama si may roldan, patay na si harvey..pinatay sya ng killer.malamang patay na din ang iba" nagsalita si anthony.

"Ki-kilala nyo ba kung sino sya?"

Umiling ako"hindi, nagtatago sya sa maskarang jabawooki"

Nanlaki ang mga mata namin pareho at nagkatinginan kaming tatlo ng marinig namin ang bakas ng paa papalapit samin.

Nanginig ang buong katawan ko dahil sa takot at kaba, pinikit ko nalang ang aking mata at tinakpan ang bibig ko para hindi marinig ang paghagulhul ko ng iyak.

Sina anthony naman at roldan ay tahimik na nagmanman sa paligid.

Nangilabot kami ng marinig namin ang sinabi nya..

"Tagu-TAGUAN MALIWANAG ANG BUWAN, TAYOY MAGLARO NG TAGU-TAGUAN, MULA SA HARAP AT MULA SA LIKOD, MAGBILANG NG TATLO KAILANGANG MAKATAGO NA KAYO..

ISA..

DALAWA..

TATLO.."

Blaggg!

Narinig namin ang kalabog ng pinto kung saan kami nagtatago.

End of chapter 24

__--

Pasensya qng natagalan ang pag UD. Kinailangan ko pa kasing basahin ang kwentong ito para makapagpatuloy sa pag UD..Hehe..kasi nakalimutan ko na ang buong pangyayari..

Sorry ulit..

Enjoy reading!

-Edvill-


note:


sana mabasa nyo rin ang ongoing story ko na the devil inside!


maraming salamat!!


HIDE AND SEEKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon