Gloom Series 1:Someday, I'll Be Gone (COMPLETED)

CHAPTER 19

Party

"HINDI ba't binigyan mo 'yon ng injury sa paa, Art? Mukhang magaling na ang bruha," Shin commented and I shrugged my shoulder.

"All about that snake, I don't care, anymore," malamig na wika ko.

"And you forgot that my husband is a doctor? Nasa kanya ang asawa ko."

"Don't worry, sa 'yo naman siya umuuwi."

"Sana nga..." I whispered.

Nakatayo lang kami ni Shin sa gitna ng hospital. Malamig sa loob dahil sa aircon. Amoy gamot din at iba pang mga kagamitan nila rito.

Maraming pasyente, mapa-bata man at matanda. May mga naka-wheelchair at tinutulak ng mga nurse at kamag-anak nila. May nakaaalalay. May nagku-kuwentuhan.

Ganito ang buhay mo bilang pasyente. Halos maging tahanan mo na ang hospital.

Naalala ko ang kalagayan ko. What if may sakit nga ako? What if darating ang panahon na magiging pasyente rin nila ako?

I can even pictures myself out. Lying on the hospital bed, with dextrose.

I deal with the doctors and nurses, deal with the medicines. Visiting me by my daddy-lo. He brought me a basket of fruits and flowers.

At malungkot na titingnan nila ako na tila naaawa sila sa kalagayan ko.

I am afraid. I don't want to experience that. It's a nightmare for me.

***

IT WAS a Sunday morning at wala kaming klase. Nasa bahay lang ako at inabala ko lang ang sarili ko sa pagbabasa ng paborito kong genre na fantasy.

Do you remember the book that we bought at the Bookstore? Iyong naabutan kami roon nina Lervin at ngayon ko lang mababasa ang librong binili namin.

Tapos hindi kinuha ni Shin ang book niya. At curious naman ako about sa book na 'to. May pagka-romance naman ang fantasy pero hindi katulad ng romance talaga ang genre ay may pagkakaiba naman sila.

And one thing I found out? Nagbabasa na ako sa librong binili ni Shin.

6PM na nang hapon nang i-check ko ang wall clock namin sa loob ng kuwarto ko. Kuwarto ko na kasi hindi na rito natutulog si Lervin pero nandito lahat ang mga gamit niya at dito lang din siya naliligo.

Bumukas ang pintuan at akala ko isang katulong lang namin na baka nagdala ng lunch ko. Hindi kasi ako lumabas upang kumain ng lunch ko.

Kasi baka nandiyan si Levin. Ayokong makausap siya. Iniiwasan ko nga rin, 'di ba?

Napatingin ako sa kanya. Malamig ang mga mata at walang emosyon.

Nilapag niya ang paper bag sa paanan ng kama at nakapamulsang tiningnan ako.

"Wear this gown, you're my date tonight. We are going to the party and I don't accepting a no," he said giving me no choice.

Binaba ko ang librong binabasa ko sa study table ko at naglakad palapit sa kama.

Dalawang paper bag ito at ang isa ay may lamang box. Kinuha ko 'to para tingnan ang laman.

Namangha ako nang makita ko ang nakatuping gown. Half shoulder bloody red evening gown. Mukhang mamahalin kasi makintab ang clothes niya at may mga kristal pa ang naka-desinyo.

Umangat ang isang kilay ko sa naisip. Siya kaya ang pumili nito? Kung siya man ay may taste pala siya sa dress ng mga babae. Sa pangalawang paper bag ay ang red three inches sandals. May maliit na box pa at nang binuksan ko 'to ay tumambad sa akin ang one set of accessories.