Unbreak

Chapter thirteen: Don't talk

Zachtjes open ik de deur van Christophers slaapkamer. Hij zit onder zijn deken, met zijn IPad in zijn hand. Wanneer die mij ziet, kijkt hij op. Geluidloos kom ik op het bed zitten. Op hem, om precies te zijn. Elk een been aan zijn kant van zijn lichaam. Raadselachtig legt hij zijn IPad aan de kant. Voorbereidend schraap ik mijn keel. Verlegen kijk ik hem aan. Hij is ontspannen en ademt rustig. Met een lieve lach, kijkt hij mij aandachtig aan. 'Ik euh.. Ik vind het lastig dat je niet met mij praat,' begin ik zenuwachtig, 'Ik hoef niet alles te weten, toch zou het fijn zijn als je mij bepaalde dingen vertelt. Soms voel je ver weg, als een vreemde voor mij.' Afwachtend kijk ik hem aan, met toch een beetje spanning. Ik weet nooit wanneer die zomaar boos kan worden.

Genietend legt hij zijn handen achter zijn hoofd. Zijn mondhoeken krullen omhoog, 'Oh ja, dus dat is waarom je nu op mij zit.' Met een betrapt gevoel, klim ik van hem af. Met opgetrokken benen, kom ik naast hem op bed zitten. Betweterig hou ik mijn vinger in de lucht, 'Dat maakt geen verschil met wat ik net zei. Ik meen het.' Denkend gaan zijn ogen door zijn slaapkamer, 'Het heeft niks te maken met wat er in de woonkamer gebeurde?' Scherp, met een kleine lach, staart die naar mij. 'Nee, hoezo?' Hij ademt diep in, 'Dus dit wilde jij mij om,' even gaat zijn blik naar zijn klok die achter ons hangt, 'Dit wilde je mij om één uur 's nachts vertellen? Kon niet wachten tot morgenochtend.'

Bijtend op mijn lippen, kijk ik nadenkend van hem weg. Christopher heeft wel een punt. Feitelijk heb ik ook geen idee wat ik hier doe. Tot een paar minuten geleden, lag ik nog in mijn eigen bed. Ineens kwam de drang om naar hem te gaan. Impulsief, zonder enige reden, ben ik naar zijn kamer gegaan. 'Nee, kon niet wachten tot morgenochtend,' zeg ik overtuigend. Een vrolijke lach komt uit zijn mond, 'En nu? Nu jij je zegje hebt gedaan, wat wil je nu?' Onverschillig haal ik mijn schouders op, 'Dat jij er antwoordt op geeft.'
'Ahh,' hij maakt het gemaakte gezicht alsof die baalt, 'Kijk, dat moet helaas wel wachten tot morgenochtend.' Ongevraagd, kruip ik bij hem onder de dekens. Het is koud. Uit herinnering weet ik dat zijn bed warm is. Terwijl ik het mijzelf nog comfortabel maak onder zijn dekens, vang ik zijn blik. Hij kijkt naar mij, of die een walvis ziet vliegen. 'Wat?' Vraag ik onschuldig. 'Dora..' zegt die in een zucht, 'Het gaat niet gebeuren.'

'Ik kan nog altijd Ambrose vragen, hij wilt wel,' daag ik hem uit. Christopher draait zich op zijn zij. Zelfverzekerd, schudt hij van nee, 'Jij bent nog maagd, Ambrose houdt van ervaring.' Stug sla ik mijn armen over elkaar onder de deken, niet dat hij dat kan zien. 'Nou, dan geef jij mij die toch,' zeg ik terug op eigenwijze toon. Hij pakt mijn neus vast tussen zijn wijs- en middelvinger, 'Gek, tuurlijk niet.' Plezierig schudt hij mijn neus heen en weer. Nors sla ik zijn hand van mijn neus. 'Natuurlijk..' begint hij geheimzinnig. Belangstellend luister ik aandachtig naar elk woord dat hij te zegen heeft, 'Is er nog altijd het aanbod om mijn vriendin te worden.' Een meesterlijke lach komt uit mij, 'Nee, in nog geen duizend jaar.' Spijtig kijkt die naar mij, 'Je weet niet wat je mist.' Plagend steek ik mijn tong naar hem uit. 'Je zou dan echt eerst met mij moeten gaan praten.'

Hij draait zijn lichaam van mij af, 'You are my weakness,' mompelt hij iets. Ik kon niet verstaan wat hij zei. 'Wat zei je?' vraag ik ter verduidelijking. Christopher klikt het licht uit, 'We gaan slapen,' zegt die dan. Zijn ontblote borstkas komt tegen mijn rug aan. Zijn arm slaat hij om mijn middel heen, met zijn hand laag om mijn buik. Zachtjes druk ik mij dichter tegen hem aan. Zo vallen we in slaap.

_____

Vanmorgen werd ik goed uitgerust wakker. Het voelde echt als eeuwen geleden, dat ik weer een keer normaal heb geslapen. Al weet ik niet zeker of het door zijn bed kwam, of omdat ik naast hem lag. In ieder geval, is hij al vroeg vertrokken naar zijn werk. Ik besloot om vandaag iets te doen wat ik nooit doe. Sporten. Een paar maanden terug, had ik sportkleding gekocht. Al die tijd heeft het onaangeraakt in mijn kast gelegen. Nu was het er eindelijk tijd om ze te gebruiken. Op Youtube had ik een workout filmpje gezocht. De resterende uren van de ochtend heb ik in zijn sportzaal doorgebracht. Naderhand had ik een vet lange, hete douche genomen. Daarna heb ik de hele middag, op de bank, voor de tv gelegen. Te vermoeid om eten te pakken uit de keuken, heb ik van alles laten bezorgen. Ongezond natuurlijk. Ach boeie, ik heb gesport. Al weet ik wel dat ik morgen ontzettend veel spierpijn ga hebben.