Unbreak

Chapter twenty-five: Friends

Het is de volgende dag. Ik heb amper kunnen slapen. Ik lag de hele nacht te woelen in mijn bed. De woorden van Ashton bleven door mijn hoofd spoken. Het klonk niet alsof die loog. Maar Maya klonk ook niet alsof ze loog. Wie spreekt er niet de waarheid? Zenuwachtig zit ik op een bankje in het park, waar ik met Ashton heb afgesproken. Nerveus tril ik met mijn been. Ik bijt op de nagel van mijn duim, ook al is er niet meer veel nagel om aan te bijten. 'Pandora,' hoor ik Ashton mijn naam roepen. Ik kijk opzij, hij komt aangelopen. Traag sta ik op van de bank. We lopen elkaar tegemoet. Dit is niet de situatie waarin ik verwacht had om hem weer te zien. We geven elkaar een knuffel. Een trieste zucht verlaat mij lippen. Hij laat mij los. Zwijgzaam lopen we naar het bankje toe.

'Vroeger was het niet zo erg,' begint Ashton. Zijn blik is gefocust op het water voor ons. 'Ze was wat antisociaal. Ik dacht dat het kwam omdat ze verlegen was.' Hij kijkt mij aan, zijn ogen gaan een paar keer over mijn gezicht heen. Ik kan zien dat er veel door zijn hoofd gaat. 'Ze had vaak nieuwe huisdieren, als kind. Binnen een jaar waren ze meestal dood.' Hij wrijft zijn handen over elkaar, 'Ik was jong, dus dacht ik er niks van. Ze zei dat ze waren aangereden of verdronken.' Aandachtig luister ik naar wat hij vertelt. Al denk ik niet dat hij veel goede dingen over haar zal zeggen. 'Taylor, Maya en ik waren altijd met z'n drieën. We vonden haar geweldig, Maya deed altijd impulsieve dingen en nam ons daar in mee,' zijn stem klinkt somber, 'Ze houdt ervan om problemen te veroorzaken. Ik heb mijn broer niet vertelt dat ik terug in London was, dat heeft zij gedaan.' Een apart gevoel gaat door mijn lichaam. Ik weet niet wat ik moet denken. Al vind ik wel dat ik een open mind moet houden. Ineens veranderd zijn blik. Hij kijkt nog ernstiger en serieuzer dan hij al keek. 'Ik heb tegen je gelogen, Pandora,' bekent hij mij eerlijk. Ik sla mijn armen strakker om mijn lichaam, 'Wat?' Hij bijt peinzend op zijn lip. Ashton buigt zijn hoofd, 'Ik was het niet die mijn vader heeft vermoord.' Vermoord? Het was toch een ongeluk?

'Maya is erg selectief, ze geeft niet om mensen. De mensen waar ze wel wat om geeft, voor zover ze dat kan, is ze erg beschermend over.' Hij zucht diep, 'Maya kwam naar mij toe, na mijn gevecht met Ace. Ik vertelde haar wat ik jou had vertelt, over mijn vader en mijn broer...' Hij stopt met praten. Zijn ogen laten mij los. 'Ik was met Maya, bij mijn vader. Hij en ik kregen ruzie, dat heb ik niet gelogen. Opgegeven moment stuurde ze mij weg, een frisse neus halen, zei ze.' Hij drukt zijn lippen op elkaar, zachtjes schudt hij zijn hoofd, 'Ik had dat niet moeten doen. Toen ik terug kwam lag mijn vader op de grond. Ik zag hoe hij zijn laatste adem uitblies.' Oh mijn... Voorzichtig pak ik zijn hand vast, 'Als Maya het heeft gedaan, waarom heb je haar dan in bescherming genomen?' Ashton kijkt mij recht in mijn ogen aan, 'Ze overtuigde mij ervan dat het beter was. Dat is Maya, ze kan je dingen laten doen en zeggen die je helemaal niet wilt. Je gelooft haar.' Mijn hart klopt bijna uit mijn lichaam. In al die tijd dat ik met Maya optrok, had ik wel eens een raar gevoel bij haar. Ik dacht dat het kwam omdat ze manipulatief was. 

'Maya stond gister aan mijn deur. Ze zag er echt slecht uit. Haar kleding kapot, lip gescheurd, ze heeft zelfs gekneusde ribben.' Ashton laat mijn hand los, 'It's fake, Pandora.' Ik schuif een stukje van hem af, 'Waarom belde Taylor mij dan gister? Hij vroeg of ik wist waar ze was!' Ashton staat op van de bank. Een tijdje blijft hij mij denkend aankijken, 'Heeft ze gezegd dat Taylor haar heeft mishandeld?' Verzekerend knik ik naar hem. Hij kijkt over zijn schouder, 'Dat is niet waar.' Hij kijkt weer naar mij, 'Taylor belde mij nadat hij een heftige ruzie had met haar. Ze stond met een mes aan zijn keel.'

Onbewogen kijk ik naar de jongen. 'Ze deed niks, ze keek hem aan en lachte. Daarna is ze weg gegaan. Als Maya zo is, dan kan je haar het beste opsluiten in een kamer. Taylor heeft de hele dag geprobeerd om haar te bellen, ze nam niet op. Hij belde jou en daarna mij.' Holyshit.. Maya is echt niet goed. Langzaam sta ik op van het bankje, 'Als ze zo is, waarom zijn jullie dan vrienden met Maya?' Ashton gaat met een hand door zijn haar. Peinzend kijkt hij over mij heen, 'Als je haar het gevoel heeft dat je haar verlaat, wordt ze gek. Taylor heeft het vaak geprobeerd. Op een nacht stond ze met een schaar naast zijn bed. Daarna heeft hij het opgegeven.' Ik kijk Ashton fronsend aan, 'Ik dacht dat hij haar had verlaten. Dat hij ergens anders is gaan wonen.' Hij kijkt mij aan. Zijn gezicht zegt al genoeg. Dat is blijkbaar ook niet waar.