Unbreak

Chapter eight: Happy ending

Somer gaat mijn hand langs de jurken in de kast die ik nooit heb kunnen dragen. Het zijn prachtige jurken, bestemd voor een exclusieve gelegenheden. Ik hou het stof van de roze jurk vast. De enige jurk uit de kast die ik wel heb gedragen. Zuchtend sluit ik de kastdeur. Dit sprookje heeft geen happy ending. Sloom loop ik naar mijn koffer toe die open op het bed ligt. Alles zit er in, klaar om meegenomen te worden. Wat een ontzettende kut situatie. Waar moet ik nu heen? Normaal gesproken zou ik naar Ashton gaan, eerlijk gezegd lijkt mij dat nu geen goed idee. Niet eens om Christopher. Het lijkt mij niet zo'n goed idee na afgelopen nacht. Ik leerde hem kennen als een rustige, behulpzame jongen. Nu heb ik een andere kant van hem gezien. Het is nog maar de vraag of ik die kant van hem wil leren kennen.

Op de gang hoor ik doffe voetstappen, ze komen steeds dichterbij. 'Meneer Hamilton,' zeg ik zodra het geluid op de vloer stopt. Ik sta met mijn rug naar hem toe, een shirtje op te vouwen wat ik allang gevouwen had.

'Pandora?' Ik doe alsof ik druk bezig ben met het vouwen van mijn kleding. 'Pandora.' Ik hoor zijn voetstappen dichterbij het bed komen. Vlak achter mij blijft die stilstaan. Wat wilt hij van mij?

'Ik ben al weg!' roep ik enigszins gefrustreerd. Ik klap mijn koffer dicht, het zoemende geluid van de rits, doet mij eraan denken dat dit definitief word. Theoretisch gezien ben ik nu dakloos. Ik trek mijn koffer van het bed af, tegelijk draai ik om. Wow, ik bots bijna tegen het lichaam van hem op. Voor wat moest hij zo dicht op mij staan.

'Pandora..' zegt hij voor de honderdste keer mijn naam. Boos zet ik mijn koffer neer op de grond, 'Wat!' schreeuw ik naar hem. Ontspannen laat ik mijn schouders hangen. Schreeuwen tegen hem werkt ontzettend therapeutisch. Eindelijk hoef ik niet meer bang te zijn dat ik iets verkeerds zeg of doe. 'Ik wil alleen zeggen dat drugs slecht voor je is, ook al is het maar één keer. De staat waar jij in verkeerde afgelopen nacht, was beangstigend om te zien. Je was niet jezelf.'

Ik geef hem een duw tegen zijn borstkas, 'Ach man, je kent mij niet eens,' vluchtig steek ik mijn loszittende ongekamde haar, in een knot. Bedroefd sla ik mijn armen over elkaar heen, 'Je hielp mij niet eens.' Schaapachtig kijkt hij mij aan, 'Waarmee hielp ik je niet?'

'Met Hugo! Je doet niks tegen hem. Je bent toch Christopher fucking Hamilton, doe dat wat! Lul!' Ik raap mijn koffer van de grond en maak aanstalten om weg te gaan. Hij blokkeert mijn weg. Zijn kastanje bruine ogen kijken naar die van mij, 'Waar ga je heen?' Ik duw hem opzij met mijn schouder, 'Gaat je niks aan.'

'Blijf.'
Acuut stop ik met lopen, 'Wat?!' Abrupt draai ik mij om. Verontwaardigd staar ik naar hem.
'Blijf, Pandora,' zijn stem klinkt warmhartig. Een golf van spanning en verwardheid gaat door mij heen. Ik weet niet goed hoe ik mij moet voelen. Waarom liet hij mij dit doorstaan? Hij liet mij mijn fucking koffer inpakken, alleen maar om te zeggen dat ik moet blijven?! What the fuck.

'Wat?' vraag ik zo zacht, dat het bijna onhoorbaar is. Met een twijfeling in zijn pas, loopt hij dichter naar mij toe, 'Ik weet niet wat ik met jou aan moet, je maakt mijn hoofd gek.' Beledigd staar ik naar de man die voor mij staat, 'Ik ga al weg.' Onverwachts pakt hij mijn hand vast, 'Ga alsjeblieft niet weg.' Hij ziet er oprecht uit. Christopher kijkt zelfs een beetje smekend. Wat moet ik hiermee? Moet ik nu gaan bepalen of ik blijf of ga? Als ik ga heb ik nergens om heen te gaan. Als ik blijf, dan zit ik vast aan Christopher. 'Wat wil je van mij?' vraag ik. Hij pakt mijn koffer uit mijn hand, 'Dat je blijft.' Zachtjes zet hij mijn koffer neer. Ik kan mentaal niet verwerken wat er nu gebeurt. Waar slaat dit op! 'Voor mij tien anderen. Als ik dit huis uitloop, heb je zo weer een nieuwe vrouw in je bed!' spreek ik hem tegen. Afwijzend schud hij van nee, 'Ik wil geen andere vrouw. Als dat zo was, had ik je allang weggedaan.'

'En wat doe je nu dan!' roep ik in zijn gezicht. Hij zucht diep, 'Ik kan je niet vastbinden, het is je eigen keuze.'

_____