Unbreak

Chapter thirty: Him and I

Note: Hi!! Dit is het laatste hoofdstuk van dit deel, hij is ook wat korter dan normaal. Ik ga wel verder schrijven aan dit verhaal, maar anders vind ik dat het te veel hoofdstukken worden.
Bedankt voor alle stemmen en leuke reacties!!
Veel leesplezier!

In mijn handdoek loop ik mijn slaapkamer in. Sinds ik wakker heb, voel ik een soort spierpijn bij mijn liezen. Ook niet heel gek als je seks hebt in een autostoel. Ideaal is anders. Ik zet een playlist aan en gooi mijn telefoon op het bed. Ik rek mij heerlijk uit, daarna laat ik de handdoek van mijn lichaam glijden. Ik beweeg mijn heupen mee op de muziek. Ik draai mij om naar de kast, terwijl ik dans. 'Pandora?' Midden in de kamer blijf ik stilstaan. Mijn ogen ontmoeten die van Phyllon. 'Oh fuck!' Roep ik met rode wangetjes. Direct grijp ik naar mijn handdoek op de grond. Razend snel knoop ik hem weer vast om mijn lichaam. Hij lacht, 'Het is niet iets wat ik niet eerder heb gezien,' grapt hij. Beschaamd kijk ik hem aan, 'Wat kom je hier doen?' Ik hou mijn handdoek vast aan de bovenkant, om te voorkomen dat die valt. Phyllon loopt verder de kamer in. 'Ik zou langskomen vandaag.' Ik was helemaal vergeten dat hij zou komen. 'Julia liet mij binnen,' zegt hij dan. Ik knik.

Hij komt recht voor mij staan. Een lichte schok gaat door mijn lichaam, wanneer hij mijn hand vastpakt. Teder wrijft hij met zijn duim over de bovenkant van mijn hand. 'Heb je het Christopher vertelt?' Ik lijk haast verzonken te zijn in zijn ogen. '...Nee...Nee,' stamel ik. Hij bijt kort op zijn lippen, 'Waarom niet?' Hij schuift met zijn andere hand een plukje haar achter mijn oor. Ik trek mijn hand van hem af, 'Het was een vergissing, ik hou van Christopher.' Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht, 'Wat wij hadden, Pandora.. Wat ik voelde, wat jij voelde.. dat was goed.' Goed of niet, ik ben vreemdgegaan. Dat is iets wat ik nooit meer kan veranderen. Hoe kan Christopher mij nu ooit nog vertrouwen. Ik kan mijzelf niet eens vertrouwen. 'Jouw hele leven bestaat uit Christopher, hoe hij zich voelt, wat hij denkt, wat er met hem aan de hand is.. Jij bent in zijn familie drama getrokken. Het enige wat jou bezighoud is Christopher. Je denkt nooit aan jezelf. Pandora, je wilt je droom om moeder te worden opgeven voor hem.' Sprakeloos kijk ik naar de man die voor mij staat. Het is ook belangrijk voor mij om te weten hoe hij zich voelt.

'Vraagt hij wel eens naar jou, hoe jij je voelt? Naar je dag?' Mijn lichaam word warm van binnen. Waarom zou hij naar mijn dag vragen, als ik toch de hele dag thuis zat? Dat is niet nodig. 'Ik interesseer mij wel in jou, Pandora. Dat zeg ik niet alleen omdat ik je psycholoog ben. Jij bent zo'n mooi mens, je hebt zoveel te bieden. Christopher houdt dat tegen.' Ik kan alleen maar naar Phyllon kijken. Als ik eerlijk ben, heb ik nooit doorgehad dat het altijd om Christopher draaide. Zijn leven is mijn leven. Ik had geen leven, totdat ik hem leerde kennen. 'Christopher is een dominate man, hij domineert jou elke seconde van de dag. Mag ik een gok doen?'

Voorzichtig knik ik, wat gaat hij gokken? Hij wijst naar het bed. We gaan op het voeteneinde zitten. Gespannen speel ik met het stof van mijn handdoek. 'Kan het zijn dat hij jou afhankelijk maakte van hem?' Met schaapachtige oogjes kijk ik hem aan, wat bedoelt hij daarmee? 'Ik ken mannen zoals Christopher, ze zijn sterk, ze weten wat ze doen. Hij maakt jou eerst bang voor hem, zodat je aan zijn wensen voldoet en naar hem luistert. Langzamerhand word die minder streng, aardig zelfs. Dat is een gevaarlijk moment, dat is het moment waarop jij denkt dat die wel een hart heeft. Zo heeft die jou in zijn macht, hij weet dat je nergens heen gaat, je zal elke keer weer terug komen. It's a game.'

In totale shock kijk ik naar Phyllon. Is het een spelletje? Is het na al deze tijd nog steeds één groot spel voor Christopher? Hij heeft mij fucking ten huwelijk gevraagd! 'Wat nou als die echt van mij houdt?' Die blik die Phyllon mij geeft, laat zien dat hij het niet denkt. 'Je zei het zelf, hij is opgegroeid zonder liefde. Voor zo iemand is het moeilijk om later liefde te geven, of ontvangen.' Ik draai aan mijn verlovingsring.

'I can't live without you,' zegt hij zacht, haast dromerig.

Hij slaat zijn armen om mij heen, 'I fucking love you.'

Dat kan niet gespeeld zijn. Ik zag hem, ik voelde hem. Hij was oprecht, hij is oprecht. Nee het is niet een makkelijke man, maar Christopher houdt mij niet voor de gek. Zoiets kan je niet spelen. Boos sta ik op van het bed, 'Fuck you, Phyllon,' ik spreek zijn naam uit alsof het stront is, 'Zeg gewoon eerlijk dat je gevoelens voor mij hebt, in plaats van Christopher de grond in te stampen!' Boos wijs ik naar mijzelf, 'Ik ben degene die is vreemdgegaan! Ik, niet hij!'

'Ophelia.' Hoor ik een derde stem in de kamer. Mijn hart zakt naar de vloer. Het is Christopher. Met een zwaar gevoel in mij, draai ik mij om. Daar staat hij, in de deuropening. Zijn kaken staan strak op elkaar, nergens een lach te bekennen. Hij heeft een dodelijke blik in zijn ogen. Een blik die mij een koude rilling geeft over mijn rug en kippenvel over mijn lichaam. Christopher knoopt de knoopjes van zijn jasje open, terwijl hij naar binnen loopt. Hij ademt diep in en schuift zijn handen in zijn zakken. Zijn ogen laten mij niet los. Ik ben vaker bang geweest voor hem, maar dit keer is het anders. Nu heb ik echt iets goeds fout gedaan. 'I will forever love you, Christopher,' herhaalt hij wat ik tegen hem zei, nadat hij een ring om mijn vinger schoof. Langzaam schudt hij zijn hoofd, 'You lied.' Zijn stem klinkt koud en koel. Mijn adem schokt in mijn keel. Angstig kijk ik naar Phyllon die op het bed zit. Christopher volgt mijn blik.

Zijn ogen branden op Phyllon en mij, 'I hope he was worth it,' zegt hij dan, op de meest nare toon ooit, 'Julia!' Verward kijk ik naar Christopher, waarom roept hij Julia? Dit lijkt mij niet het juiste moment om haar erbij te halen. Een paar tellen later verschijnt Julia in de kamer. 'Mister Hamilton,' zegt ze. Hij negeert haar. Zijn blik is op mij gefocust. Christopher beweegt zijn kaken heen en weer. Ik herken die blik, hoe hij kijkt. Hij wilt iets doen. 'I want to humiliate you, right in front of everyone,' verlaten de woorden zacht zijn mond. Voor een seconde stop ik met ademen. Phyllon staat op van het bed. Zijn armen slaat hij beschermend over mij heen, 'Don't touch her!' Waarschuwt hij Christopher. Een grijns vormt zich op het gezicht van Christopher, 'I won't. You won't have a job anymore, I promise you,' zegt hij zonder blikken of blozen. Vol ongeloof kijk ik naar Christopher, dat kan hij niet doen! Hij kan niet de baan van Phyllon laten wegnemen! Christopher steekt zijn hand uit naar mij. Vragend kijk ik van zijn hand naar hem. 'Your ring,' zegt hij. Mijn mond valt open. Hij wilt mijn ring! Hij geeft mij niet eens de kans om het uit te leggen, om erover te praten. 'Chris, dat is n-'

'Don't make me say it again.' Somber haal ik de ring van mijn vinger. Met een huilend hart, leg ik de ring in zijn hand. Moeiteloos geeft hij hem aan Julia. 'Buy something nice from it,' zegt die tegen haar. Verwonderd kijkt ze naar de ring die ze in haar hand houdt. Ik kan er alleen maar met verdriet naar kijken. Een andere vrouw heeft mijn verlovingsring. Met mijn ring in haar hand, loopt ze de kamer uit. 'Chris..' Ik loop dichter naar hem toe. Hij neemt meer afstand van mij, zonder enige emotie kijkt hij naar mij, 'It's mister Hamilton.' Ik probeer toenadering te zoeken, door zijn hand vast te pakken. Hij trekt zich direct los. 'Chris..' Hij lijkt niet te willen horen naar wat ik wil zeggen. 'I will never forget it. I will never forgive you.' Zijn woorden komen hard op mij aan. Meerdere tranen rollen over mijn wangen. 'Het spijt mij! Ik zal je nooit meer pijn doen!' In pure walging schudt hij zijn hoofd, 'I never want to see you again.'
Hulpeloos veeg ik de tranen van mij gezicht, 'Ik hou van je, Christopher!'
'Go to hell, Pandora.'