Kelebek ve Aşk

8 Bölüm:

Sabah çoktan uyanmış ve hazırlanmıştım. Aşağı inmeden aynadan kendime bakıyordum. Sabaha karşı evime birden fazla kargo gelmişti. İçerisinde eski sevgilim, Derin'den gelen bir kutu ve not vardı. Aynadan gözlerimi çekerek masanın üzerinde olan not ve kutuya baktım.

"Baran her şey için özür dilerim. Seni çok özledim ve seni çok seviyorum. İyiki varsın, iyiki doğdun. Nice senelere sevgilim"
-Derin

Notu tekrar okuduğumda fırlattım. Ayağımla gönderdiği çiçekleri ittirip notunu yırttım. Telefonumu pantolonumun cebinden çıkarttım ve açmak için uçak moodundan çıkarttım.

Bine yaklaşık bildirim gelmişti. Instagram platformunda çok tanındığım ve dergilere çıktığım ayrıca reklamlara sponsor olduğum için yadırgamadım. Hikaye paylaşımları, arkadaşlarımdan mesajlar ve ailemden bir çok mesaj vardı. Hiç birine bakmadan kenara bıraktım. Oldukça fazla gözüküyordu.

Siyah gömlek, siyah ceket ve siyah pantolon giymiştim.
Doğum günü partisine bile yas tutarmışçasına gidiyordum. Özen göstermekten kastım siyah olmaktı. Temiz olmaktı. Gözlüğümü takıp aşağı inmiştim. Hepsi hediyelerini almış, masanın bir ucuna geçmişti ve kutlama yapıyorlardı.

"Baran ağabeyciğim doğum günün kutlu olsun. Seni çok seviyorum." dedi Asya, dudağımın kenarına öpücük bıraktı.

"Baran cenaze törenin mi var oğlum?" dedi babam, dalga geçmeye çalışırcasına. Belkide vardı. Çünkü doğum günü partisi anca bunu gerektirirdi. Herkesle doğum günümü kutladıktan sonra kahvaltıya oturmamı bekliyorlardı. Benim evden çıkmam lazımdı. Uzaktan arkadaşlarım, Antalya'ya gelmişlerdi. Onları görmem gerekiyordu.

"Benim çıkmam lazım. Parti olduğu için yapacağım bir çok iş var. Ayak üstü yerim." dedim ciddiyetle. Asya çoktan hazırdı. Elbisesini giymiş, makyajını yapmıştı. O böyleydi. Beş saat önceden hazırlanır, öyle masaya otururdu. Pembe ve fazlasıyla taşlı bir elbise giymişti. Topuklu ayakkabıları beyazdı. Birden çok takı takmıştı. Ona aldığım elbise çok yakışmıştı üzerine.

Asya koluma girmişti. Kapının önünde bizi bekleyen siyah arabaya yöneldik. Önde oturan Özgür, selam vermişti. Karşılıklı koltuklardan birine oturduğumda Asya'yla bakışıyorduk.

Araba oldukça ihtişamlıydı. Özgür'e söylediğim konuma gidiyorduk. Arabanın içinde, sağ köşede duran viskiyi açıp bardağıma döktüm. Kardeşim story atmakla meşgulken, ben viskimi dökmekle uğraşıyordum.

Instagrama girmek için telefonumu açtım. Mesajları kontrol ettim. Gelen mesaj isteklerine bakıyordum. Bir kaç kıza bakındıktan sonra Instagramdan çıktım.Telefonumu sağ tarafa bırakmıştım. Kardeşimle sohbet etmek için öksürerek, telefonu bırakmasını imâ ettim.

"Barkın'da orada olucak. Gözüm üstünde ona göre."deyiverdim. Asya karşılık vermeden gülerek kafasını sola çevirdi. "Kız arkadaşlarını da hiç sevmiyorum." dedi. Konuyu savurmak mıydı? Ne içindi?

"N'oldu Asya? Nereden çıktı birden bire?"

Biraz düşündü. Sonrasında ayaklarını uzattı. "Bir şey olmadı. Bugün tüm kızların hepsi bizim yanımızda olacaklar. Gerçekten pazar malı gibi olan kızları sevmiyorum." diyerek göz devirdi.

Asya fazlasıyla beni kıskanıyordu. Gülerek camdan bakmaya başlamıştım. Viskimden bir yudum daha aldım. Telefonu elime alarak Fırat'a mesaj yazmaya başladım. Mesajı atacakken üstten bildirim düşmüştü. Ona tıkladığımda sayfaya düştüm.

Aslıozenli_ den bir mesaj

"Merhaba Baran Bey ben Aslı Özenli. Psikolojik destek ve uzmanlık merkezinden. Mine Hanım bugün doğum gününüz olduğunu ve size bir mektup göndermemi istemişti. Ben de sizin numaranızı sistemden bulamadım. Malum Mine Hanım gizlemiş. O yüzden Instagram üzerinden ulaşmak istedim. Size en içten dileklerimi iletiyorum. Doğum gününüzü kutluyor ve nice seneler diliyorum. Mine Hanım'ın mektubunu en kısa sürede almayı unutmayın."