Bölüm 42

48.2K 2.6K 146
                                    


YENİ BÖLÜM GELDİ.

KEYİFLE OKUYUN 🧡

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.


MEDYA: Özdemir Erdoğan- Bana Ellerini Ver.

Ben bal arısı gibiydim senden önce
Bak pervanelere döndüm seni görünce
Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Yoluna adadım ömrümü ben sensiz olamam
Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Bin yıl yaşasam yine sana doyamam
Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam gözlerim açık gider

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Yoluna adadım ömrümü ben gel kaçma güzel
Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Sana gönlümü verdim nazlı güzel

Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam gözlerim açık gider


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Yüzümden silemediğim tebessüm ile karnımı izliyordum. Hala daha rüyada gibiydim. Benim bir bebeğim olacaktı. Bende anne olacaktım.

Bu duygu paha biçilmezdi...

Yüreğimde bir kuş çırpınıyordu sanki. Anne olmak, bir bebeğinin olması muhteşem bir histi. Düşündükçe bile kendi kendime çığlık atmak istiyordum.

Her şey bir yana ben bu kadar anne olmak istediğimi bilmiyordum. Ya da anne olmaya bu kadar hazır olduğumu. Ama hazırmışım. Belki de Atilla'yı ilk gördüğüm anda olmuştu...

Ömrümden akıp giden şu bir sene kadar hiçbir yılım böylesine hızlı, garip ve bir o kadar da güzel geçmemişti. Çünkü ben kaderimin en güzel anlarına şahit olmuştum bu bir senede.

Düşünüyorum da eğer emniyette muhabir olarak çalışmaya başlamasaydım belki de hiç Atilla ile yollarımız kesişmeyecekti. Ya da fotoğraf çekeceğim diye yere düşmeseydim Atilla ile hiç göz göze gelmeyecektim. Ona aşık olmayacaktım. Bir ailem olmayacaktı. Tamamlanmışlık hissini hiç tadamayacaktım.

Bu beklilerin gerisinde bambaşka bir şeyde yatıyordu.

Ben hiç düşünmüyordum ki böyle şeyler yaşayacağımı.

Çünkü ben annemi kaybettikten sonra böyle bir mutluluk için umut etmeyi bırakmıştım. Umudu geçtim aklımdan bile geçirmiyordum. Ömrümü Irmak, Leyla ve Mecnun ile geçireceğim sanıyordum ben hep.

Ama tüm bu ihtimallerin, düşüncelerin arasında bir anda Atilla çıkageldi hayatıma.

Öyle güzel geldi ki. Öyle şükür ediyorum ki geldiğine...

HABERLERDE AŞK VARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin