Her belayı kendine çekebilecek potansiyelde olan muhabirimiz ile belalardan hiç hoşlanmayan yakışıklı başkomiserimizin tatlı aşk haberine hoş geldiniz...
Işık Yıldız & Atilla
Geceyi sana yazdım, sızımı sana Tutuldum, küsen sesine, tenine tutuldum Çaktım ateşi sesime, ateşi tenime Hay aydınlık sana yandım, gülen yüzüne yandım Yanarım sana
"Elini tuttum sıcacıktı, sanki yüreği elimdeymiş gibi..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülümsememi saklayarak akıp giden yolu izliyordum. Nereye gittiğimiz konusunda hiçbir fikrim yoktu.
"Nereye gidiyoruz?" Atilla'ya dönerek konuştuğumda o da bana baktı.
"Yemek yeriz olmaz mı?"
Başımı salladım. Hemen akabinde Atilla konuştu. "Ne yiyelim? Ne.." Atilla cümlesini çalan telefonu ile kesmek zorunda kaldı. Ekrana bakıp sesi dışa verdi.
"Tamam ben gelirim yarım saate falan." Sonra Arda'nın konuşmasına izin vermeden telefonu kapattı.
"Şans yok bende aramazlar aramazlar. Şimdi arayacakları tutar." Söylenen Atilla bana baktı. "Emniyete gitmem lazım."
Hafifçe tebessüm ederek baktım. İşi buydu. Ne kadar onunla vakit geçirme isteğim ağır bassa da bu durumu sorun etmedim.
"Sorun değil işin."
Sessizce iç çekip yola odaklandı Atilla. "Seni eve bırakayım. İzinlisin deği mi? "
Başımı sallayıp konuştum. Sonra aklıma gelen şey ile heyecanla Atilla'ya döndüm. "İzinliyim ama varsa operasyon falan bende gelirim. Neden çağırdı acaba müdür? Kesin olay var. Ay lütfen bende geleyim. "
Heyecanlı halime kahkaha attı. Bende kahkahasını izledim iç çekmemeye çalışarak...
"Maalesef küçük cadı seni götüremem. Hem senin akşam sekizde hazır olman lazım."
