International World Wide Basketball Tournament [Ongoing]

Chapter 31-Ang Pag yaya ni Haruko kay Neji na mamasyal

Sa pag gising ni Aiya napansin nitong nag iisa siya sa kama,napangiwi ito sa sakit ng ulo niya e dagdag pa dito ang masakit na bahagi ng katawan niya. Agad niya naalala ang ngyari sa kanila ni sakuragi,inilibot niya ang kanyang paningin sa paligid na tila may hinahanap ito.

" Asan kaya si Sakuragi"Sabi nito sa sarili.

Bigla niya nahagip sa kanyang mata ang isang maliit na sulat nakapatong sa side table.Agad niya kinuha at sinimulan nitong basahin.

Goodmorning Aiya,una gusto kung humingi ng paumanhin dahil sa nagawa ko sayo kagabi, sana mapatawad mo ako na dala lang ako sa nararamdaman ko. Alam kung bawal pero mahal kita eh hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ngyari iyon satin,wala akong mukha maihaharap sayo nahihiya ako sa ginawa ko isa akong gago eh dahil hindi ko iniisip na maymasasaktan isa na doon ang kakambal ko.Ito lang ang tatandaan mo Aiya mahal kita mahal na mahal!..

Sakuragi___..

Makalipas ang ilan segundo pagbabasa ni Aiya sa sulat ni sakuragi,hindi niya namalayan na tumulo na pala ang kanyang luha. Hindi niya lubos ma isip na parehas pala sila ng nararamdaman ni sakuragi.

" Bakit ng yari ang ganito,may nagawa nanaman ako kasalanan paano ko ito sasabihin kay Neji. Akala ko mapipigilan ko ang nararamdaman ko para sa kakambal niya pero hito may ngyari sa amin paano kung mag bunga ito! No no no hindi maari. Neji patawarin mo ako, na dala lang ako sa tukso sana magawa mo pa ako patawarin muli kapag nalaman mo ito." Sabi ni Aiya sa sarili na umiiyak

Samantala sa habang nasa sasakyan sila Haruko at Neji,dahil gusto ni haruko ipasyal ito kaya dinala niya sa isang magandang park sa kanagawa.

"Umh Neji okey lang ba sayo dito muna tayo,para maka langhap tayo ng fresh air" Tanong ni Haruko.

" Uo naman haruko,napakaganda naman ng park na ito talagang makakapag relax ka kapag dito magtatambay dahil sa magagandang tanawin. At subrang linis din ng lugar tika palagi kaba napasyal dito" Ngiting sabi ni Neji.

" Ahh uo kame ni sakuragi noon,dito kami naglalakad kapag tapos na ang practice nila" Paliwanag na sabi ni haruko.

Tila nalungkot ang mukha ni Neji ng marinig niya ang sinabi ni haruko na palagi niya kasama si sakuragi.

" Ahh talaga mabuti naman kung ganon dahil nakakawala din ng stress kapag dito tatambay" Sabi ni Neji na halatang malungkot.

" Ano ba itong nararamdaman ko,hindi ako dapat mag selos sa kakambal ko. At isa pa may fiance na ako at balak na namen magpakasal,pero bakit ganito ang nararamdaman ko hndi na ako excited na iniisip kung ikakasal na ako.Simula nung maglaro ako at nakilala ko si haruko biglang na out of love ako kay Aiya hindi kaya imahinasyon ko lang ito?." Sabi ni Neji sa isip niya.

Samantala bigla nakita ni haruko ang isang stall na nagluluto ng Takuyaki.

"Umh Neji halika mag meryenda tayo,nakita mo ba yon ung nagluluto ng Takuyaki umhh masarap un kaya tikman natin" Ngiting sabi ni haruko.

Tumango naman si Neji habang hila siya ni haruko at napakapit ito sa kanyang braso.

" Ayy ang sweet naman pala ni Haruko at lalo siyang maganda kapag ngumingti shittt na iinlove na ata ako sa babaeng ito" Sabi ni Neji sa isip niya.

"Umhh haruko matagal na ako hindi nakakain ng takuyaki mostly kase sa london iba ang food doon kaya na miss ko tikman uli ito"Sabi ni Neji kay haruko ngumiti naman si haruko at lalong kinikilig si neji

" Talaga Neji mabuti na lang at dito kita dinala hehehe"Tawang sabi ni Haruko.

"Umhh Manong pa order po kame niyan good for two po"Sabi ni haruko sa nagluluto.

" Cge mga mam sir pakihintay lang po ng kunti" Sabi ni Manong.

Samantala habang hinihintay nila ang takuyaki,may mga bata na naglalaro sa park.Tuwang tuwa naman pinagmasdan ni Neji ang mga bata,at hindi nito namalayan nasa likod pala niya sa haruko.

" Umhh Neji nakakatuwang pag masdan ang mga bata nuh" Tanong ni haruko napalingon naman sa kanya si Neji.

"Uo haruko naalala ko lang kase noong kabataan ko,wala akong kalaro dahil sa hindi pangkaraniwan itong buhok ko. Kapag nakikita nila ako binu bully agad ako kaya hindi ko masyado na eenjoy ang kabataan ko dahil nag iisa ako. Hindi ko pa kase alam nun na maykakambal ako at yon nga si Hanamichi sakuragi. Akala ko nag iisa ako na may pulang buhok un pala dalawa kame ng kakambal ko,at ma swerte ako dahil mabait ang mga umampon sa akin at inaalagaan nila ako na parang tunay nilang anak" Kwentong sabi ni Neji kay haruko.

Bigla naman nalungkot ang mukha ni haruko sa sinabi ni Neji sa kanya.

" Parehas pala kayo ni sakuragi, lapitin ng gulo ang kakambal mo dahil seguro nag iisa siya at walang pamelya.Mabuti na lang ng dyan ang apat niyang kaibigan sila Yohie Mito,Ukusu,Noma at Takamiya" Sabi ni haruko kay Neji.

"Parehas nga kami ng pinagdaanan ng kakambal ko ang pinagka iba lang may kinikilala ako magulang. Na ang akala ko ay tunay nila akong anak yon pala ay ampon lang ako.Diba nakakalungkot pakingan kaya noong sinabi sa akin na may kakambal ako, subrang tuwa ko dahil hindi pala ako nag iisa" Sabi ni Neji at nakikinig lng si haruko sa kanya

"Mas ma swerte ka Neji dahil hindi mo naranasan ang maghirap, alam mo sa unang kita ko noon kay sakuragi alam kung may potential siya sa basketball dahil sa angking tangkad at sa laki ng katawan niya.Kaya pinu push ko siya sumali sa team ng kuya ko si kuya Takenori Akagi" Ngiting sabi ni haruko.

" Talaga salamat haruko dahil na kumbensi mo si sakuragi na maglaro ng basketball"Sabi ni Neji.

Habang nagkkwentuhan sila bigla naman tumawag ung nagluluto ng Takuyaki.

" Tara na Neji tinawag na tayo tiyak luto na yon"Sabi ni haruko at hinila si Neji.

" Hehehe ang daldal kase natin ayan tuloy inis na si manong" Asar na sabi ni Neji.