Halos malaglag ako sa upuan matapos ang isa pang mahabang halik mula sa kan'ya.
He cursed softly and bowed his head. Tila namalian sa ginawa. Though, I cannot sense any regret from him.
He still cornering me. I'm still in between his arms.
"M-matulog na tayo,"
He slowly nodded. Inalis na niya ang mga kamay niya sa gilid ko pero hindi pa rin ako gumagalaw. I have no energy to even move a bit. Kaya halos mapatili ako nang hawakan niya ang bewang ko at siya na mismo ang nagbuhat pababa sa akin.
"Did I took so much of your energy?"
I just bit my lips and looked away. Unable to answer his question. Afraid to tell him 'yes' and he will tease me about it.
Kinabukasan, tulad ng sinabi niya, hinatid niya 'ko nang maaga sa bahay para makapagbihis ng pang-trabaho. Using my car of course. Ayoko na ngang magpahatid dahil dala ko naman ang kotse ko. He insisted. Siya na raw ang magdadrive.
I didn't tell Mom I'm going home.
Akala ko hanggang doon lang siya sa garahe namin, tapos ay hahatid ko na lang palabas ng village at mamamasahe siya pauwi pero nagulat ako nang nag offer pa siya na ihahatid ako sa loob!
"No! You don't need to. Kaya ko naman pumasok sa loob mag-isa."
"I want to greet your Mom—"
I cut him off immediately.
"I'll just greet her in your behalf. You can go now—"
"Ran? Oh, You're with Kio? Hi!"
Napapikit ako ng mariin nang marinig ko si Mommy.
"Good morning, Madam." Kio bowed his head a bit.
"Mornin'. Nagpahatid ka pa kay Kio, Ran? Hindi ba siya busy?" Mom took a glance at me.
I was about to answer but Kio chuckled.
"Uh, no, Madam. I insisted. Ako naman po ang nag offer na sa condo ko siya matulog. So I think its my responsibility to bring her back home."
Mom's mouth parted a bit. "You really are a good man, Kio. It's okay, though. Anong oras na noon at kahit ako, doon ko na rin siguro papatulugin si Ran. Wanna go inside and have coffee, Kio?" Mom offered.
"Mom, uuwi na po iyan, magbibihis at papasok. Huwag n'yo nang kayagin." Sabi ko. Halos umirap. Nauna pa niyang ayain sa loob si Kio kaysa sa akin!
"Opo. I need to get back." Paggatong nitong lalaking nasa likod ko.
"Oh, okay. Next time na lang siguro ano? O siya, Ran. Ihatid mo na ang boyfri—" hindi na natuloy si Mommy ang sasabihin niya nang pinanlakihan ko siya ng mata.
"'Yung boss mo pala sa labas."
I sighed and faced Kio. "Tara na. Hatid na kita." Saka ko hinila ang braso niya palabas.
"Woah, wait there." Saka niya binawi ang braso niya nang makalabas kami sa gate.
"Parang nagmamamdali ka sa pagpapalabas sa akin, ah? You don't want me here?"
Muli ko siya hinarap at humalukipkip. "Tinatanong pa ba 'yan? Of course I don't want you here! Puro pangbubugaw sa'yo ang ginagawa ni Mommy sa akin."
![](https://img.wattpad.com/cover/279200048-288-k197887.jpg)
YOU ARE READING
My Boss is the Nerd I Rejected
RomanceWarning⚠: UNEDITED. EXPECT SO MANY TYPO AND GRAMMATICAL ERRORS •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Ran Valiente got herself into most badass group in her school. She's too scared to be alone so even though Angela a...