KAYIP KRALİÇE

HATIRA

~Bölüm benden değil.Onur'un ağzından olduğu için arkadaşım hazırladı.İyi okumalar~

(Onur'un anlatımıyla)

Eftelya ve diğerlerini arabaya doğru yönlendirdikten sonra Kuzey sürücü koltuğuna geçmişti yanında Nergis binmişti.Ben ve Eftelya ise arkadaydık.Eftelya şoktaydı onun için birkaç espri yaptım ve beni gözlerimi oymakla tehdit edince espiri yapmayı bıraktım ama yüzü gülüyordu.Çok güzeldi...Onu bu giydiği elbisede bu kadar güzel hayal etmemiştim.Hayalimden daha güzeldi keşke hep böyle olsaydı. Her zaman kutlama yapmak için gittiğimiz kafenin önündeydik ama Eftelya hatırlamıyordu.Hatırlayacaktı hatırlamalıydı...Arabadan bir an önce inip Eftelyanın kapısının önüne gelmişitim ki kapıyı açtı.

"Bu şerefi bana lüfteder misiniz hanımefendi?"

Sakince koluma girdi.Onun o tehditinden hala korkuyordum çünkü hiç beklemediğim bir anda zihinfend özelliğini kullanabilirdi.Bende kalkan yoktu.  Kuzeye göre hala sıradan bir asker olduğum için bana kalkanı sürekli kulanmamı yasaklamıştı.Kalkanları ben sağlıyordum ve eğer ben yoksam kalkanda yoktu.Kuzey bunu gayet iyi biliyordu bu yüzden bana karşı oldukça dikkatliydi. Bir masaya geçtikten sonra Kuzey'in kardeşini kıskanması gayet normaldi.Bir kadeh içtikten sonra Nergis Eftelyayı dansa kaldırdı ve Kuzeyle baş başa kalmıştık .Kuzey bana yaklaşarak:

"Onur fazla ileri gitmeye başlamadın mı?"

 Bunu oda biliyordu.Niye şimdi tereddüt etmişti ki.Abisi olarak önlem alıyordu ama bana güvenebileceğini de biliyordu.Bana güvenmese Aleryaya beni değil başkasını gönderirdi değil mi?

 "Hadi ama Kuzey sende biliyorsun küçüklükten beri aşığım ona ama merak etme ben hep arkadaşı olarak kalacağım,doğru olan bu."

 Kuzeyin içi de rahatlamıştı bu sözlerimden sonra.Ona bir söz vermiştim ve o sözü tutmalıydım ama bir gün Eftelya'nın başkasıyla olma ihtimali beni öldürüyordu. Sözümün bir kusuru vardı.Kuzey sadece bir şekilde kabul ederdi birlikte olmamızı.Benim hiç bir çabam olmadan Eftelya'nın bana aşk olması lazımdı.Fakat olabildiğince zor gibi gözüküyordu.

Saraya geçtiğimizde Eftelya direkt odasına geçmişti ve ses gelmemesinden anladığım kadarıyla uyuyordu.Ben ise onun odasının hemen altındayım ve bir anda bir ses duyuldu.

 "Ares!"

 Ares mi gelmişti? Ne oluyordu?Hemen yukarı çıktığımda Kuzeyle karşılaştım ve benim diğer askerlerle beraber bahçeye bakmamı söylemişti.Ne kadar yalvarsamda izin vermedi ve mecbur askerleri toplayıp bahçeyi aramaya koyuldum.Merak ediyordum, ne olmuştu? Bahçeye ve bahçe dışına çok uzaklaşmadan ormanın her yerine baktık ama Ares yoktu.Çaresizce saraya geri dönüyorduk.