"Selam kraliçem.Özür dilerim uyandırdım fakat o şekilde uyumana gönlüm el vermedi."
Şokla etrafımı taradım.Sanki Ares'i görecekmişim gibi...
"Boş yere bakınma etrafa.Göremezsin beni prenses.Fakat unutma,ben seni her zaman görebilirim."
Telefonun kapandığını belli eden ses kulağıma doldu fakat telefonu indiremiyordum.Adeta donmuştum.Tuzağına düşmüştük.Tek amacı beni yalnız yakalamaktı ve galiba başarmıştı.İlk önce odanın perdelerini çektim.Gidip dolaptaki tüm eşyalarımı çantama koydum.Bu odada kalmamak şu an yapabileceğim tek şeydi.Odamın kapısında bekleyen korumalar beni görünce başlarıyla selamladılar.
"Odamın değişmesini istiyorum.İzleniyorum."
Soru sormadılar.Birlikte resepsiyona gidip başka bir anahtar aldık.İlk önce korumalardan birini odaya soktum ve perdeleri kapattırdım.Tüm odada inceleme yaptı ve herhangi bir kayıt cihazı bulamadıp geri geldi.Odama geçip kapıyı kapattım.Eşyalarımı yerleştirmeye başladım.Koruma sayısını arttıracaklarını söylemişlerdi ama Ares durmayacaktı.
Günün yorgunluğunu duş ile atabileceğimi düşündüm.Telefondan resepsiyonu arayıp yemek siparişi verdim.Elime havlumu ve temiz kıyafetlerimi alıp duşa girdim.Ilık su tenimden süzülürken odamın kapısı açıldı.Anahtarlardan biri korumadaydı.Yemeği bırakmak için kullanmasına izin vermiştim.Banyoda üstümü giyip saçlarımı kuruttum.Taradıktan sonra topuz yapıp dişlerimi fırçaladım.Planım yemeğimi yiyip uyumaktı.Ta ki odama girene kadar...
"Unuttun mu kraliçem,ben seni her zaman görebilirim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP KRALİÇE
FantastikKorku muydu hareketlerimi yöneten?Yoksa mecburiyet mi?Artık kendime soru sorduğumda cevabı veremiyordum. "Binlerce kez pişmanlık yaşadım buraya geldiğim için.Ama asıl ironik olan ne biliyor musun?Buraya geleceğimi bile bile o kovuğa girerdim.Hemde d...
