"Özür dilerim ama dayanamadım.Seni çok özledim kardeşim."
Boş bakışlarımda olan tek duygu şoktu.Laflarıyla beraber bana umutla bakan Nergis'i sakince yanına çekti Kuzey.
"Henüz hatırlamıyor meleğim.Ama inanıyorum.Benim küçüğüm başaracak."
Gergin bir ortam oluşmuştu aramızda.Gerginliği dağıtan Onur olmuştu ve bizi arabaya yönlendirdi.Kuzey sürücü koltuğuna geçti ve Nergis yanına oturdu.Onurla arkada kalan ben sürekli onun esprilerine katlanmak zorunda kalmıştım.En sonunda topuklumla gözlerini oymakla tehdit edince beni rahat bırakmıştı.Sayesinde keyfim yerine gelmişti.
Şık bir kafenin önünde durduk.Anladığım kadarıyla Nergis ile Kuzey birlikteydi.Nergis'in yengem olması düşüncesi beni güldürdü.Sinirlerkm fazla bozuktu ve sürekli gülesim geliyordu.Arabadan Kuzey ile Nergis el ele inmişti.Bende indim ve bir anda Onur karşımda dikildi.Kolunu uzattı.
"Bu şerefi bana lütfeder misiniz hanımefendi?"
Tehditim işe yaramamıştı sanırım.Şu an elimi kana bulayıp elbisemi kirletemezdim.Sakince koluna girdim ve birlikte içeri girdik.Kuzey ile Nergis bir masaya geçmişti.Bizi yanyana gören sevgili abim kaşlarını çatmıştı.Masaya geldiğimiz an Nergis gözlerini kaçırdı.Kuzey bir anda aramıza girdi.
"Hayırdır Onur,kardeşim yürümeyi mi unuttu?"
Kıskanç abi iş başındaydı.Gözlerimi devirip menüyü incelemeye başladım.Onur boğazını temizledi fakat cevap vermedi.Hareketli müzikte herkes eğlenirken biz sakince içeceklerimizi yudumluyorduk.Kuzey eline telefonunu aldı ve bir süre sonra geri bıraktı.Nergis ışığı yanan telefonunu kontrol etti ve bana döndü.
"Hadi gel,dans edelim."
Ellerimden tutup beni piste sürükledi.Kendi etrafında döndürüyor ve ellerimi ritimlere beraber oynatıyordu.Bir süre sonra ona uyum sağladım.Gözlerim masamızı bulunca Kuzey'in Onurla konuştuğunu gördüm.Çok yakınındaydı ve Kuzey'in sırtı bana dönüktü.Yüzünü görebildiğim Onur duyduklarından pek memnun değil gibiydi.
Uzun danslar sonucu yorgun düşen bedenimi yatağıma attım.Duşa girmem gerektiği bilinciyle kalktım.İşlerimi halledip üstümü giydikten sonra yatağıma geçtim.
....
Güzel hava dışarıda yürüme isteğimi harlıyordu.Elimde kitabım ve kulağımda müzikle beraber saray bahçesindeki göle gidiyordum.İçimde neden olduğunu bilmediğim bir hüzün vardı.Derin bir nefes alıp o hissi yok etmeyi denedim.Göl kenarındaki banka oturdum ve kitabımı açtım.Öten kuşlar baharın habercisiydi.Bahar mevsimi beni mutlu ederdi.Kendimi kitabın büyüsüne kaptırmışken yanıma oturan bedenin hissiyle oraya döndüm.Yanımdaki adam benim sevinç kaynağımdı.Kitabı bırakıp ona sarıldım.
"Seni çok özledim Ares."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP KRALİÇE
FantastikKorku muydu hareketlerimi yöneten?Yoksa mecburiyet mi?Artık kendime soru sorduğumda cevabı veremiyordum. "Binlerce kez pişmanlık yaşadım buraya geldiğim için.Ama asıl ironik olan ne biliyor musun?Buraya geleceğimi bile bile o kovuğa girerdim.Hemde d...