Scars of Silence

Kabanata 12

Agad kong nilapitan si Clarissa nang umagang yun pagkarating ko ng silid. 

“Uy, anu na yun?” bungad ko sa kanya matapos kong ilagay ang mga gamit ko sa upuan.

“Sa’n ba?” napatingala ito mula sa kakascroll ng kanyang celpon. 

“Yung chat mo kagabi?”

“Ah about that. Pede mamaya na lang? May ginagawa pa kasi ako.”

“Eh, tumitingin ka lang naman sa photos mo dyan.”

“Yeah, yun nga. May ginagawa pa rin ako,” painis niyang tugon saka tinitigan niya ako nang nakakunot ang noo.

“Patingin nga.”

“Ayoko!” pahiyaw niyang sabi.

“Parang ‘di ka okay ngayon ah?” pabiro kong tanong.

“Alam mo naman pala eh.”

Saglit akong natigilan. Anu pa bang isasagot ko diyan?

“Hayaan mo na muna, Lance,” singit ni Olivia. “Girl thing lang kasi.”

Sumalangsang si Clarissa. “Lah di kaya.”

“Eh malamang anu pa bang isasagot ko?” ganti ni Olivia.

“G*ga ang ingay mo!”

“Okay lang,” singit ko.

“Sher mo lang?” pauyam niyang tugon saka ito kumaripas ng tawa na animo’y hinahabol ng hininga.

“Ano ba kasing meron?”

Napakamot na lang ng ulo si Olivia. “Basta m-medyo complicated, Lance. Just give her space na lang muna okay?”

Tumango na lang ako. Aminin kong medyo nasorpresa din ako kung umasta siya ngayon. Parang di naman kasi siya ganun noon kaya nakiupo na lang ako uli sa mga ibang kaklase ko.

“Oh, anung nangyari don?” tanong agad ni Rico nang mapaupo ako matapos ng nangyari.

“Wala. Nagtatampo lang yata.”

“Ba’t may nagawa kaba sa kanya?”

“Wala naman brad.”

“Eh tampo ba tawag dun?”

Kumibit ako ng balikat. “Ok naman yung chat namin kagabi.”

“Ah… ganun talaga brad, minsan mga babae anhirap intindihin.”

Napaudlot ako sa sinabi niya. “Yan ba talaga?” 

“Sariling karanasan ‘to tol.”

“Para sakin, half-agree ako sa sinabi mo,” singit ni Louie nang maulinigan niya kami. “May nabasa lang kasi akong the reason for women’s volatile change in emotions at a daily basis is just because of hormonal imbalances, which results that they tend to have mood swings.”

“Tagalogin mo nga brad. Nasa Pilipinas tayo eh.”

“Paolo, ikaw kaya magtranslate,” pamimigla ko sa kanya na noo’y nakatulala’t nakatitig lang sakin.

“Baka may dalaw lang?” 

“Bisita? Ah malamang burol yan,” nakangising singit ni Rico.

Lalo pa yata akong naguluhan eh.

Kumunot ng noo si Paolo. “O ewan? Sana tinanong mo yan kanina.”

“Gagi tinanong ko kaya,” katuwiran ko.