Forbidden Island (ON HOLD)

To deny

Reduan heeft me weg laten brengen naar een van de kamers door zijn mannen. Ik hoor de deur op slot klikken en ik kijk de kamer rond. Het is amper een kamer te noemen. Er staat enkel een stoel en ik voel me opgesloten. Als alles maar goed gaat met Samuel. Ik kan nooit drugs smokkelen. Zoiets heb ik nog nooit gedaan. Dit is onmogelijk voor mij om te doen. Zou Saliha al eerder drugs gesmokkeld hebben, zij leeft in die wereld. Ik heb daar nog nooit bij stilgestaan, tot nu. Nu ik er zelf middenin zit, besef ik mij waar Saliha allemaal mee te maken heeft op het vliegveld. Zij zal toch geen drugs smokkelen. ze heeft de grootste drugsvangst ooit weten te onderscheppen. Zoiets doe je toch niet als je zelf drugs moet smokkelen.

Mijn gedachte wordt onderbroken door de deur die opengaat. Reduan stapt naar binnen en sluit de deur. 'Ga zitten,' commandeert hij me.

'Nee,' zeg ik stellig. Ik laat me niet zomaar commanderen door de een of de ander.

Reduan slaakt een zucht. Aangezien de ruimte erg klein is, is hij met twee stappen bij me. Ik deins achteruit, maar de muur houdt me tegen. Hij grijpt mijn haar beet en trekt me naar hem toe. 'Als je weet wat het beste is voor je, ga je als de sodemieter met je reet op die stoel zitten.'

Hij duwt me richting de stoel, terwijl tranen mijn ogen uitschieten. Ik ga gelijk zitten, meer pijn kan ik niet aan. Hij ijsbeert voor me langs door de kamer. Plots staat hij stil en buigt door zijn knieën, totdat hij me in mijn ogen aankijkt. 'Geef je om Samuel?' Ik slik, onwetend welk antwoord juist is. Mijn hoofd slaat naar rechts, door de klap die Reduan geeft. Mijn wang gloeit van de klap. 'Zo moeilijk is die vraag niet. Ik heb geen engelengeduld meisje, opschieten.'

'J-ja,' stamel ik.

'Was dat nou zo moeilijk?' vraagt hij met een grote grijns op zijn gezicht.

Ik schud mijn hoofd, terwijl ik hem angstig aankijk. 'Mooi, geef je om Saliha?' Hij spreekt haar naam met een walging uit, alsof hij ieder moment kan overgeven.

'Ja.'

'Oké. Dat is goed.' Hij wrijft in zijn handen en het lijkt alsof hij iets overdenkt. 'We hebben niet veel tijd meer, het vliegtuig vliegt overmorgen. Heb je ooit eerder drugs gesmokkeld?' Ik schud mijn hoofd. 'Duidelijk, dan is dit het volgende wat we gaan doen. Saliha en jij nemen drugs mee. Om ervoor te zorgen dat alles in goede banen wordt geleid, zal Samuel met jullie meegaan. Jullie hebben wel enige camouflage nodig, want jullie zien er niet uit. Jullie zullen 40 kilo drugs meenemen, dat is niets vergeleken met wat ik heb geprobeerd te smokkelen.' Hij slaat hard tegen de stoel aan, waardoor ik verstijfd op de stoel zit. 'Tering wijf.' Ik sper mijn ogen open, als hij wederom mijn haar grijpt. Hij duwt mijn hoofd naar achteren, niet zo hard deze keer. 'Ben je net zo'n tering wijf als je zus?' Hij knijpt zijn ogen iets samen. Zijn tong gaat langs zijn lippen. 'Misschien heeft mijn broertje gelijk.' Hij streelt met zijn hand langs mijn wang. Tranen vormen zich in mijn ogen bij dit walgelijke gebaar. Ik draai mijn hoofd weg van hem, maar zijn greep om mijn haar verstrakt. Mijn hoofd kan niet verder, anders wek ik meer pijn op.

'Laat me alsjeblieft los,' jammer ik.

'Ik lijk in veel opzichten op Samuel, wist je dat?' Smeulend kijkt hij me aan.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee, alsjeblieft.' Ik weet niet waarom ik smeek. Hopelijk zal hij me sneller loslaten, maar ik vrees dat hij voor smeken ongevoelig is.

'Ik zal voorzichtig met je zijn,' zacht praat hij tegen me, wat me doet rillen.

Langzaam druppelt er een traan langs mijn wang. Ik wil dit niet. Ik wil dat hij stopt. Zijn ogen glijden over mijn lichaam. Zijn hand volgt zijn ogen, langs mijn nek naar mijn borst. Meerdere druppels vallen nu naar beneden. 'Alsjeblieft stop, ik zal alles doen wat je wilt.'

Zijn hand trekt hij weg en hij kijkt me al lachend aan. 'Alles?' Ik houd mijn mond. Ik heb iets gezegd, wat niet slim is. Ik durf geen antwoord te geven op wat hij vraagt. 'Alles,' zegt hij constaterend. Zijn greep om mijn hand verstrakt en ik hap naar adem als ik zijn lippen in mijn nek voel. Piepend probeer ik iets te zeggen, maar er komt alleen gepiep over mijn lippen. Tranen stromen over mijn wangen en ik schok van de kracht waarmee de tranen mijn ogen uitstromen. Zacht bijt hij in mijn oorlel, welke me een rilling bezorgt. Een onaangename rilling.

Ik richt mijn ogen naar boven. Alstublieft, laat hem stoppen. Ik sluit mijn ogen en beeld me in dat het Samuel is die deze dingen met mij doet. Hoe hard ik ook aan hem denk, het werkt niet. Zijn handen sluiten zich om mijn nek en ik voel zijn lippen op de mijne. Het zou zo een teder gebaar zijn als dit gepaard zou gaan met liefde. Nu walg ik er alleen maar van. Het gevoel is zo groots, dat ik boos word. Ik geef hem een harde duw, waardoor hij achterover tuimelt. Mijn geweten schreeuwt me toe dat het dom is wat ik doe, maar ik kan dit niet toestaan. Ik spurt naar de deur, die tot mijn verbazing op slot is. Ik heb niet gezien dat hij hem op slot deed. Langzaam draai ik me om, met mijn rug naar de deur. 'Tering wijf,' gromt Reduan. Ik zie pure woede in zijn ogen staan.

'I-i-ik k-k-k-,' stamel ik, voordat ik aan de kant word gesmeten. Dreigend komt hij op me af, terwijl ik over de vloer naar achteren kruip. In een hoekje lig ik, terwijl ik mezelf bescherm. Hij haalt uit en pakt mijn been, terwijl hij vliegensvlug bovenop me klimt. Ik schreeuw, ik schop, ik sla, maar het maakt allemaal niet uit. Hij heeft me in de houdgreep en kan alles met me doen wat hij wil. Ik lig op de grond met hem bovenop me. 'Nee,' schreeuw ik uit alle macht.

'Ik geloof niet dat je helemaal door hebt dat je totaal niets te vertellen hebt. Dat komt wel goed als ik klaar ben met je.' Hij draait me hard om, waardoor ik weer begin te spartelen. Hij heeft me echter alweer zo snel vast, dat ik geen kant op kan. Ik voel hoe hij mijn overall openmaakt.

'Neeeeeee, stop,' schreeuw ik, mijn longen uit mijn lijf.

Voor ik het weet is mijn overall naar beneden gestript. Op het moment dat ik hem voel, wordt er gerommeld aan de deur. Er wordt hard geklopt en de hendel van de deur gaat hard op en neer. 'Reduan!'

'Help,' schreeuw ik hard. 'Help me!'

Mijn hoofd wordt omhoog getild en met een onmenselijk snelle kracht naar beneden geduwd, waardoor alles zwart wordt.