Forbidden Island (ON HOLD)

Beach house

Met trillende benen loop ik, van de nog deinende boot, het vaste land op. Smurf staat met zijn staart tussen zijn benen op de kade. Het is pikkedonker en het is moeilijk om iets te onderscheiden van elkaar. Ik tuur de boot af om te zien waar Samuel is. Ondanks dat de boot klein is, zie ik hem niet. Ik voel dat nattigheid mijn schoenen binnendringen en geschokt kijk ik naar beneden. Het water is zo woest dat het over de kade heen slaat. Nu ril ik niet alleen van de angst maar ook van de kou. De kou die mijn aderen doet bevriezen. Vloekend loop ik, zo voorzichtig mogelijk om niet uit te glijden, naar het droge stuk. Smurf loopt dankbaar achter me aan en snuffelt weer overal aan. Dan zie ik iemand gracieus van de boot afspringen. Als hij dichterbij komt zie ik dat het Samuel is. Hij springt natuurlijk vaker van de boot af en loopt nonchalant naar me toe met al mijn spullen. Hij pakt mijn hand vast en streelt met zijn duim over mijn hand. 'Ik ben blij dat je met me mee bent gegaan.' Zijn brede glimlach maakt van binnenuit iets warm maar het is niet genoeg om mijn hele lichaam te verwarmen en ik voel een rilling door mijn lijf gaan. Samuel heeft het ook opgemerkt en trekt me tegen zich aan. 'Heb je het koud?'

'Ja,' het komt enkel als een fluistering over mijn lippen.

'Kom, dan breng ik je naar mijn huis.' Hij slaat zijn arm om mijn schouder en begeleidt me van de kade het strand op. Smurf loopt enthousiast achter ons aan. Een grote zandvlakte, dat heeft hij nog nooit gezien.

'Waar gaan we heen?' Verbaasd kijk ik naar de huizen die achter ons staan, van de kade af.

Hij volgt mijn blik en lacht. Ik sluit mijn ogen, want zijn lach klinkt als muziek in mijn oren. 'Ik heb een huis op het strand, dus de snelste weg is als we over het strand lopen.' Ik draai mijn hoofd weer en kijk uit over het strand. De maan verlicht het strand een beetje en ik zie in de verte iets, alleen kan ik niet onderscheiden of het een huis is of iets anders. Samuel loopt weer door, met mij strak aan mijn zij. De wind is nog steeds volop aanwezig en maakt het dat ik het nog kouder krijgt. De kou dringt door tot in mijn botten wat ervoor zorgt dat mijn tanden gaan klapperen. 'We zijn er bijna, Belezza,' zegt hij, als hij opmerkt dat ik het koud heb.

Smurf komt op ons af en ik zie dat hij een stok voor me neer legt. Ongeduldig blaffend wil hij dat ik de stok opraap. Als ik buk om hem op te rapen protesteren al mijn spieren. Moeizaam kom ik weer overeind en ik kijk naar Smurf die als een waanzinnige staat te springen. Ik verbijt mijn pijn en doe mijn arm naar achteren om vervolgens hard naar voren te slingeren en de stok los te laten, waardoor hij ver weg vliegt. Smurf gaat de stok als een bezetene achterna wat me doet glimlachen. Samen lopen we achter Smurf aan tot Samuel stopt. 'Hier is het,' zegt hij trots. Ik kijk op naar hem om vervolgens zijn blik te volgen naar het huisje op het strand. Het is klein en ziet er donker uit, ondanks dat de buitenkant een lichte kleur verf heeft.

Ik kijk verder het strand op om te kijken waar Smurf is. 'Smurf, kom.' Ik hoor hem blaffen, maar hij komt niet. 'Smurf, hier!' Dit keer hoor ik niets maar hij komt er ook niet aan. Verbaasd kijk ik Samuel aan, die net zo verbaasd terug kijkt.

'Ik ga wel even kijken waar hij is, hier,' hij reikt de sleutel naar me, 'dan kan jij je alvast binnen opwarmen.'

Dankbaar pak ik de sleutel aan en neem mijn spullen, na enig protest, van hem over. 'Dank je.' Glimlachend loopt hij weg terwijl ik hem naar Smurf hoor roepen.

Ik open de krakende voordeur en stap een warm huis binnen. De wind giert langs me heen naar binnen en snel doe ik de deur dicht. Ik zoek met mijn hand de muur af naar een lichtknop, totdat ik deze vind en een warm licht zich verspreid. Ik kijk mijn ogen uit naar de ruimte. Het eerste wat me opvalt zijn de grote ramen waardoor je naar buiten kan kijken. Het is klein, knus en een beetje rommelig. Ik zie een schildersezel staan met een doek erop en de beginselen van een portret. De verf ligt uitgestald op de tafel ernaast met allemaal verschillende stoelen eraan. De keuken is klein maar schoon. Ik kan de kleur van de bank niet onderscheiden door de foto's die erop uitgestald liggen. Als ik ernaar toe loop zie ik verschillende foto's liggen van mij, het strand, mensen op het strand, de zee, de maan en ga zo maar door. Ik hoor de krakende deur opengaan en Smurf rent naar binnen toe. 'Wacht, godver. Smurf, kom hier.' Ik kijk hoe Samuel naar binnen strompelt en kan een lach niet onderdrukken. Smurf schudt zich uit en dan zie ik pas dat hij zeiknat is door alle spetters die in het rond vliegen. 'Aaaaah, nee.' Ik loop snel naar Smurf toe en pak hem bij zijn halsband voordat hij zich nog een keer uit schudt. Ik kijk naar de geïrriteerde Samuel die Smurf van me overneemt. Ik kan het niet laten om te lachen. Zo heb ik hem nog nooit gezien en het is humoristisch. Hij kijkt me boos aan maar al snel zie ik een voorzichtige glimlach doorbreken. 'Hij was in de zee aan het zwemmen, achter zijn stok aan. Wil je een handdoek uit de badkamer pakken dan kan ik hem afdrogen?'

'Ja, natuurlijk.' Ik draai me om en sta weer oog in oog met mijn vreemde omgeving, waardoor ik me realiseer dat ik niet weet waar de badkamer is.

Ik draai me weer om naar Samuel, die wijst naar links. 'De gang door en dan de deur door en dan aan de rechterkant is de badkamer.'

Schaapachtig knik ik, terwijl ik zijn routebeschrijving volg. Als ik de deur doorga zie ik een tweepersoonsbed, waarbij de deken verfrommeld over het bed ligt. Er komt automatisch een glimlach om mijn mond omdat hij zo'n sloddervos is. Hij heeft een grote, mooie donkere kledingkast. Dan zie ik rechts de deur en maak hem open om de badkamer te vinden. Hier is het ook knus. De badkamer heeft een grijs-wit patroon en een vrij grote douche. Ook hier liggen allerlei spullen overal verspreid, van kleding tot scheerschuim en mesjes en een borstel. Mijn oog valt op het kastje en die open ik om er vervolgens een handdoek uit te halen. Snel loop ik terug naar Samuel en Smurf. Als Smurf mij ziet wil hij zich lostrekken maar Samuel houdt hem stevig vast bij zijn halsband. Ik reik hem de handdoek aan en kijk hoe hij Smurf droog maakt. Smurf geniet van de wrijvingen over zijn lichaam en gaat er goed voor staan. Samuel kijkt even op. 'Als je behoefte hebt om te douchen, dan mag dat. De weg weet je inmiddels.'

Ik knik, een douche heb ik hard nodig nu. 'Dat ga ik even doen.' Ik loop weer terug naar de badkamer en zet de douche aan. De ruimte vult zich met stoom en ik strip de kleding van mijn lijf af. Als ik onder de warme stralen van de douche sta krijg ik overal kippenvel. Het warme water verdrijft het koude in mij en mijn ogen sluiten zich om van dit intense moment te genieten.

'Teresa?' Als ik zijn stem hoor vliegen mijn ogen open. Ik kijk in de badkamer maar zie Samuel nergens.

'Ja?'

'Wil je een kopje thee?'

Ik zucht diep uit. 'Lekker Samuel.'

Dan is het weer stil en na een tijd zet ik de kraan uit. Als ik mij afgedroogd heb kijk ik naar mijn vieze, natte kleding. Dat ga ik echt niet aantrekken. Ik ben zo stom geweest om mijn tas in de woonkamer te laten staan. Ik bind de handdoek vast en als ik de badkamer uitloop en in de spiegel kijk zie ik dat de handdoek niet veel verbergt. Blozend kijk ik mezelf aan maar ik moet mijn kleding halen. Ik loop de gang door en sta dan in de woonkamer waar ik Smurf aan zijn poten zie likken.

Samuel komt de keuken uit en zijn mond staat een beetje open, terwijl ik zijn ogen begerig over de handdoek zie glijden. Als een verliefde tiener sta ik te blozen en te grinniken. 'Ik was mijn spullen vergeten.'

------------------

Is er iemand in voor een intieme scène of zal ik dat achterwege laten?