00.07 Yangını; İkizalev

4.5K 281 181
                                    

🩸BÖLÜM ŞARKISI- THE PLOT IN YOU- FEEL NOTHING

🩸Hoşgeldinizz

🩸Bu bölümde hikayeye yeni bir karakter ekleniyor onun da fotoğrafını bölüm sonuna ekleyeceğim

🩸Desteklerinizi bekliyorum

🩸Keyifli okumalar...

"Tamamdır, gerisini ben hallederim. Sen git." Dedim koliyi masanın üzerine koyarken.

"Yardım lazım olursa aşağı kattayım." Dedi Cenk ve odadan ayrıldı.

Etrafa şöyle bir göz attım. Sevgili patronumun odasının yanındaki oda olması dışında pek bir sorun yoktu. Olukça büyük ve geniş bir alandı. Bana yeterdi de artardı.

Koliyi açıp içerideki birkaç eşyamı masanın üzerine bıraktım. Duvarı komple kaplayan camlara yaklaşıp ayaklarımın altında duran şehire baktım. Gece ışıklarıyla daha göz alıcı duracağından emindim.

"İşte yeni grafik tasarımcımız." Dedi arkamdan bir ses. Öyle bir anda söylemişti ki yerimde zıplamıştım. Arkama döndüğümde mavi gözlü hafif sakallı ama oldukça yakışıklı bir adam gördüm.

"Korkuttum mu, kusura bakma. Yeni grafik tasarımcısı geldi deyince hemen odaya daldım." Dedi ve yüzünde bir tebessüm oluştu. Adam çok cana yakın duruyordu. Ateş'in buz gibi bakışlarından sonra bu şirkette samimi biri bulmak benim için denizde eşya aramak gibi olabileceğini düşünüyordum.

Soğuk nevale gibi durmamak için bende gülümsedim ve, "Sorun yok. Bir anda oldu sadece." Dedim.

"Haklısın." Dedi sonra bana daha çok yaklaştı. "Bu oda uzun zamandır boştu. Gelmen iyi oldu."

"Teşekkür ederim." Dedim. Neye teşekkür ediyordum ki? Bir anda bana nazik davranan biri olunca her şeye teşekkür etmeye başlamıştım.

Adam masadaki koliye baktı ve,
" Yardım ister misin?"  Diye sordu.
Benim için problem değildi kendim hallederdim.

"Hayır, çok bir şey yok zaten hemen hallederim." Dedim.

"Pekala." Dedi, "Herhangi bir sorun olursa bana gelebilirsin. Odam koridorun sonundaki oda. "

"Pek sorun olacağını sanmıyorum. Arkadaşımda burda çalışıyor." Dedim.

"Öyle mi, kim?"

"Cenk Karaca." Dedim koliyi açarken.

"Ah, bizim Cenk. Severim onu. Kafa yapısı iyi." Dedi ve güldü.

"Öyledir." Dedim.

Koliyi kucağıma alıp köşede duvarın yanına taşıdım. "Bu arada isminiz neydi?" Diye sordum meraktan. Konuşuyorduk ama ismini bilmiyordum. 

"Bana lütfen siz diye hitap etme, adım Barkın. Adımla hitap etmeni isterim " Dedi.

"Barkın..." dedim. Bu bir anlık değişik gelmişti ama adını söyleyince Barkın'ın suratında bir tebessüm oluştu.

00.00 Yangını // +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin