🩸BÖLÜM ŞARKISI: TOM's DINER
🩸Selamsss
🩸Yeni bölümü sizin için en kısa zamanda yazmaya çalıştım. Umarım beklentinizi karşılarım.
🩸Yorum ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen
🩸Keyifli okumalar...
_______9.Bölüm________
Zihnin, senin en büyük korkularının ve seni sen yapan düşüncelerin yetiştiği karma bir tarladır.
Zihin, çocukluğun artıklarıyla beslenir ve nihayet bir yetişkin olunduğunda, artıklarla dolan zihin kararını verir ve ruha onun kim olduğunu açıklar. Ruh, yaşananlardan var olmuş, bedenle etkileşime giren bir paradokstur. Ruhumuzun kimliğini çocukluğumuz belirler, çocukluğumuzun iskeleti ise çocuk olduğumuz son güne kadar yaşadıklarımızla şekillenir.
13 Mart 2004- Fethiye
"Bıktım artık Fetih! İçim sıkılıyor bu evde, dayanamıyorum! Anlamıyor musun?"
Küçük kız odasındaki kapının önünde yerde oturmuş ellerini kulaklarına bastırıp, annesi ile babasının bağırışlarını duymamaya çalışıyordu.
6 yaşındaydı o, neden bunları yaşıyordu?Okuldaki arkadaşlarını görüyordu. Bir elinden annesi, diğer elinden de babası tutardı. Ama onu okula hep babası götürüyordu. Ama olsundu, babası varken de sanki diğer elinden de annesinin tuttuğunu düşünüp kendini mutlu ediyordu.
"Bağırma Asena. Işık içeride. Kız üzülecek. Daha kaç yaşında o? Bunları hak etmiyor."
Babasının annesine göre daha az çıkan sesini işitebiliyordu. Ama o bunu da duymak istemiyordu. Sakin bir ortamda yaşamak istemişti sadece.
"Ben ne yapabilirim? Büyüttüm yedirdim içirdim, daha ne yapayım ben? Bıktım bu evden de o uğruna öldüğün kızından da."
Küçük kız annesinin yükselen sesini bastırmak için yerinde sallanıp bir şarkı mırıldanmaya başlamıştı.
"Ne dediğinin farkında mısın sen? Senin kızın o! Elalemin çocuğuymuş gibi davranıyorsun. Sabah çıkıp akşama kadar evde yoksun, ne haltlar yediğini umursamıyorum ama o kız bunları yaşamayı hak edecek ne yaptı sana?"
"Yeter!" Diye bağırdı annesi. Bu sefer ses tonu diğerine kıyasla daha çok çıkmıştı. Işık sesini daha da arttırırken, seslerini bastırmaya çalışıyordu. "İstemiyorum Fetih. Anlamıyor musun? Bu evde mutlu değilim. Senin yanında mutlu değilim."
"O adam yüzünden değil mi?" Diye sordu babası. "O adam uğruna kızını bırakıp gideceksin değil mi?"
"O beni mutlu edebiliyor."
"Sen mutlu olacaksın diye bir kız çocuğu acı çekecek ama."
Küçük kız gözlerini kapattı ve o an gözünden düşen bir damla yaş yanağından kayıp yüzünden kaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
00.00 Yangını // +18
Novela Juvenil"Hayat mı seni karşıma çıkaran..." nefesi boynumu ısıtırken elleri belimi sardı. O gece beni şeytanlardan korumak için sırtından dökülüp koparılmış kara kanatları beni örttü. O gece bir şeytan vardı, bir de ben vardım. "Yoksa ben çok mu günahkar bi...
