"Hayat mı seni karşıma çıkaran..." nefesi boynumu ısıtırken elleri belimi sardı. O gece beni şeytanlardan korumak için sırtından dökülüp koparılmış kara kanatları beni örttü. O gece bir şeytan vardı, bir de ben vardım.
"Yoksa ben çok mu günahkar bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12. BÖLÜM: "SUSPUS"
Ruhunu içindeyken ateşe verip, benliğine sinmiş karanlığın kaybolduğunu sanan herkes kül korkardı.
Kül gibi kokuyordu.
Sıcak nefesi yüzümü ısırıyordu. Ellerimi koyacak yer bulamıyormuşum gibi ellerim çıplak belinde dolaştı.
Ben ne halt yiyordum Allah aşkına?
"Aradığımı buldum anne..." bu dediği içimde bir depreme sebebiyet verdi. Kalbim enkazın altında kaldı, ona yardım edecek birisini beklese de, yardım eden kimse olmadı.
Gözleri gözlerime tutundu, sessiz kalmıştım. Ne diyeceğim hakkında zerre fikrim yoktu şuan. Hareketlerimi bile kestiremiyordum.
"Sikeyim, çok bile bekledim." Dedi Ateş. Ben ne dediğini anlamaya çalışırken buna fırsat vermedi ve sıcak dudakları dudaklarımı buldu. Kesinlikle masum bir öpücükten çok uzaktı. Ona karşılık verecek gücü kendimde bulamıyordum. Alt dudağımı ısırdığında artık boş durmamam gerektiği düşüncesi içimi yaktı.
Dudaklarımı hareket ettirirken yanaklarımdaki eli belime indi. Kendisini bana bastırdığında sanki birbirimizi tamamlamışız gibi vücutlarımız iç içe geçti. Elim çıplak belinden saçlarına çıktığında siyah saçlarını avuçlayıp çekiştirdim.
Öylesine sert öpüyordu ki, ona karşılık vereceğimi düşünürken yerle bir oluyordum. Belimdeki eli kalçama indi. Her bir kıvrımımı okşadı. Dizimin arkasından tuttu ve tek bacağımı beline attı. Bir an dengemi kaybedeceğimi düşünsemde, diğer bacağımı da beline atmasıyla artık kucağındaydım.
Bir elim saçlarındayken diğerini de boynuna attım. Bir saniye bile dudaklarımdan ayrılmadı. Ben kucağındayken yürüdüğünü fark ettiğimde nereye gittiğimiz hakkında bir fikrim yoktu.
Bacağımın masa olduğunu tahmin ettiğim cisme sertçe çarptığında ağzının içine doğru acıyla inledim.
Dudaklarımın arasından dilini içeri gönderirken, bir an nefesimi tuttum. Zaten öpüşürken nefesimi tuttuğumdan kucağında bayılacağım düşünmüştüm bir an. Ama bu böyle bir şey değildi. Onun dudaklarında hayat vardı sanki.
