awaken, seungchan ✓

2.0

Sizce bu paralel evren en çok kime kapak olacak dersiniz, ben başlatıyorum

Minsung ✋🏻

Çünkü keep of somethingi okuyanlar bilir oradaki minsungu 😭😭😭😭 minsungum 😭😭😭

***

Hepsi yemek hazırlamaya üşendiği için evde Jeongin'in aldığı malzemeler olmasına rağmen yemek sipariş etmişler, mutfaktaki ada tezgaha oturup sohbet ederek onları yemişlerdi.

"Paramı ver." dedi Jeongin artık herkesin saymayı bıraktığı kez. Seungmin gülüp kolasını içerken Chan göz devirip "Bekle be bekle," demiş ve yatak odasına geçip cüzdanını aldıktan sonra geri mutfağa gelmişti.

"Ne kadar tuttu."

"On bin won."

Göz devirdi. "Abart."

Küçük olan omuz silkti. "KDV vergisi, enflasyon derken, bir de elimde taşıdım karımı koyuyorum yani. Bu işler böyle. Her neyse, paramı ver."

Chan gözlerini kısıp cüzdanından çıkardığı parayı ona uzatırken Jeongin şirince sırıtıp anında parayı cüzdanına yerleştirmiş ve gülen Seungmin'e bakmışlardı.

"Ablama yapıyordum ben de," dedi gülerek. "Bir an aklıma geldi. Yalnız değilmişim, komik geldi."

Chan da onun gülmesi ile gülerken Jeongin de kıkırdamış hep beraber salona geçmişlerdi. Rastgele açtıkları bir filmi izlemekten çok muhabbet ediyorlardı aslında.

"Yunho benim döndüğümü öğrenince üzülmüş olmalı," deyip boynunu sağ sola yatırıp rahatlattı Chan. "Onu bıraktığımı düşünüyor. Birazcık uğraşayım da görsün."

"Oha, şu beni arayıp saatlerce küfür ettiğin çocuk mu?" Jeongin aldığı onayla devam etti. "Süründür. Hatta böyle ona özel quiz yap. O kim be benim abime el kaldırabilir, döverim onu!"

Seungmin, kafasını çevirip yanındaki Chan'a baktı. "Neden dilekçe yazıp attırmak yerine böyle bir şeyi seçtin ki?"

Chan omuz silkti. "Öğrenciliğini bitirmek direkt kesmek gibi geliyor ama onu daha da zorlayıp, derslerle bıktırmak sorumluluğunun farkında olmasını sağlayacak. Serserilik yapıp insanların keyfini bozmak, onlara sarkıntılık etmektense gece gündüz oturup eşek gibi ders çalışsın. En azından bir yere katkısı olur."

"Ya sen..." Seungmin hızla uzanıp dudaklarını sertçe yanağına bastırdı. "Harikasın biliyorsun değil mi?"

Chan kıkırdayıp elini beline sarmış, ikisini koltuğa devirmişti. "Çok aşıksınız," deyip yüzünü buruşturdu Jeongin. "Ben bu çocuğun bu hallerine alışkın değilim. Seungmin hala şunu nasıl sevebilirsin anlamıyorum."

Seungmin kahkaha atarken Chan arkasındaki yastığı alıp karşı koltuktaki kardeşine fırlatmış, Jeongin kıkırdayıp yastığı tutmuştu. "Bu gece burada kalacağım, üzerimi değiştirip geliyorum."

O kendi odasına geçip üstünü değiştirirken Seungmin de "Kalmak demişken," deyip iç çekmişti. "Benim eve gitmem lazım. Kaç gündür çocukların ağzına ettim, zaten iki gündür de uyuyormuşum."

Chan kaşlarını çattı. "Uyuyormuşum?"

"Sonra anlatırım," dedi ayaklanıp. "Ama bu gece bizimkilerle olmazsam sabaha valizimi evin önünde bulabilirim."

"Ya bence ben konuşsam ikna edebilirim onları. Bu gece burada kal."

Seungmin de çok isterdi ama cidden arkadaşlarını süründürüyordu kaç gündür, bunu telafi etmeliydi. "Söz, başka zaman," deyip eğilerek hala uzanan Chan'ın yanağını öptü. "Ama şimdi gitsem iyi olur. Ayrıca Jeongin de seni özlemiş belli, vakit geçirin."