The Greek has Fallen(Greek Series #1)

Chapter 37

Mabilis akong sumunod sa kanila sa manila. Hindi ko kayang mawalay sa'kin ang anak ko, alam ko namang mali ang ginawa ko kay Ethos pero akala ko naman na magiging okay siya 'pag wala na ako sa tabi niya.

Dala dala ang aking maleta ay dumeretso ako sa bahay ni Ethos. Sumilip ako sa gate pero walang tao sa loob. Pinindot ko ang doorbell at naghintay pero walang naging tugon mula sa loob. I sighed deeply at akmang pipindutin uli ang doorbell ng makarinig ako ng tunog ng sasakyan papalapit sa deriksyon ko. And my heart pounding so fast as I recognized the car, it was no other that Ethos car.

Napatabi ako nang bumusina siya sa harapan ng gate at awtomatiko itong bumukas kaya pumasok ang sasakyan niya at kinuha ko ang pagkakataon na iyon upang pumasok dala dala ang aking mga gamit at sinundan ang kanyang sasakyan na pumarke sa kanyang garage.

Nanlalamig ang aking mga kamay dahil sa kaba pero tinapangan ko na lang aking loob, makapal na kung makapal pero kailangan kung makita ang anak ko, at masiguradong okay lang ba ito.

Kita kung bumaba siya sa sasakyan at hindi man lang ako tinapunan ng tingin, pumasok siya sa loob ng bahay kaya tahimik ko siyang sinundan.

Paakyat na sana siya nang hagdan ng agad kung binanggit ang kanyang pangalan.

"E..Ethos."utal na tawag ko sa kanya dahilan para matigilan siya at walang emosyon akong nilingon.

"Why?"malamig pa sa yelo ang kanyang tinig kaya mas lalo akong kinabahan.

Napalunok ako at sinalubong ang kanyang malamig na titig."O..okay lang ba ang anak ko?"kabadong tanong ko.

"You mean, my son?"diininan niya pa ang salitang anak kaya may kumurot sa aking diddib dahilan para hindi ako maka-imik."Don't worry, my son is now safe so you can leave now."dagdag pa niya bago ako tinalikuran at tuluyan ng umakyat.

Napayuko habang nangingilid ang mga luha sa sulok ng aking mga mata. Hindi ako sanay, na ganito ang trato niya sa'kin.

Nanatili akong nakatayo sa kinatatayuan ko kanina hanggang sa bumaba siya, his hair is wet hudyat na katatapos niya lang maligo. He's wearing a maroon polo na itinupi hanggang siko, with his black slacks and belt. His aura screams authority and power, na kahit sino ay matatakot na banggain siya.

Hindi ko man lang siya nakitaan nang anumang gulat ng makita akong nakatayo pa rin dito. Malapit na siya sa'kin nang magsalita ako.

"A..about sa custody.."panimula ko.

Huminto siya at blanko akong tinignan."I decided na wag nang ituloy, my son still needs a mother."para akong nabuhayan sa sinabi niya."You can live here, do whatever you want, you can even take care of my son but there's only one thing you should not do."tumigil siya at mariin akong tinignan.

"And that is not to come ever near me. Treat me as an air as if you did not see me cause I will also do the same."matigas na dugtong niya bago ako tuluyang nilagpasan at umalis.

Napahinga ako nang mabilis dahil parang may pumiga sa aking puso sa huling sinabi niya, I think this is my karma now.

Doon ko inilagay ang mga gamit ko sa guest room kasi nakakahiya naman 'pag sa kwarto ako ni Ethos matulog, makapal ang mukha ko pero may konti pa naman akong hiya sa katawan ko.

Pumunta ako sa kwarto niya, mabuti na lang at hindi lock kaya pumasok ako. Inilibot ko ang aking paningin at ganon pa rin ang design ng kwarto niya, mas gumanda at luminis nga lang.

Mapait akong ngumiti bago naglakad papuntang closet, binuksan ko ito at pumasok. Nagulat pa ako nang makitang nandoon pa ang iba kung mga gamit.

Bakit hindi pa niya ito tinapon?